Η ημερήσια διαταγή του χέρ Σόϊμπλε

Φθάσαμε επιτέλους, μετά από δυόμισι χρόνια στην κορυφή του βουνού. 

Από εδώ ψηλά, τα βλέπουμε όλα. 

Ο ορίζοντας είναι ανοικτός. Η ματιά μας  σταματάει μόνο στην άκρη του ουρανού. Τίποτα δεν την εμποδίζει, τίποτα δεν την περιορίζει. 

Γαλήνη και καθαρός αέρας. 

Ούτε κραυγές ούτε ψίθυροι φθάνουν στ΄ αυτιά μας. 

Είμαστε πια ελεύθεροι να αποφασίσουμε προς ποιό μέρος του ορίζοντα θέλουμε να
πορευθούμε.

Όσα μάθαμε τα τελευταία χρόνια πρέπει να οδηγήσουν την σκέψη μας και να καθορίσουν την απόφασή μας.

--Θέλουμε να πορευθούμε πρός το στρατόπεδο της Γερμανίας, όπου ο χερ Σόϊμπλε θα εκδίδει ημερήσιες διαταγές, για το τι θα φάμε,  τι θα πιούμε, τι θα ψηφίσουμε;;

--Θέλουμε να πορευθούμε πρός το στρατόπεδο της Γερμανίας όπου θα εξακολουθήσουμε να είμαστε τα πειραματόζωά τους και μάλιστα με την δική μας βούληση;;;

--Θέλουμε να πορευθούμε πρός το στρατόπεδο της Γερμανίας, παρέα με τον Βενιζέλο, τους ψηφοφόρους των δύο ευρώ και τους Πακιστανούς κλακαδόρους του;;

--Θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε στη μιζέρια και να πληρώνουμε τα φαγοπότια του Άκη, του Τσουκάτου, του Μαντέλη και των άλλων συντρόφων, στην ταβέρνα του ΠΑΣΟΚ;;

Αν δεν το θέλουμε, ας κοιτάξουμε σε κάποιο άλλο μέρος του ορίζοντα, με το ψηφοδέλτιό μας ας σπάσουμε την πόρτα του κελιού-εργαστηρίου που μας έχουν βάλλει, και ας τρέξουμε να σωθούμε.

Τάσος Καρ.