Υπεύθυνη δήλωση ψηφοφόρου μνημονιακού κόμματος

Σπύρος Παπαγιάννης

Εν γνώσει των συνεπειών της ψήφου μου, ως ψηφοφόρος του  κόμματός μου που συνυπέγραψε το μνημόνιο,  συνομολογώ πως επικροτώ   με την ψήφο μου την ενυπόγραφο δέσμευση του αρχηγού του κόμματός μου προς την Γερμανίδα καγκελάριο, πως δεν θα εφαρμόσει αν εκλεγεί δική του πολιτική, αναλόγως προς τις τρέχουσες οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες της χώρας, αλλά την προδιαγεγραμμένη, προαποφασισμένη και κατεψυγμένη πολιτική του μνημονίου, όπως αυτή θα ερμηνεύεται και θα εξειδικεύεται κατά περίπτωση από τους Ευρωπαίους

επικυρίαρχους της χώρας μας.

Αποδέχομαι λοιπόν  και νομιμοποιώ δια της ψήφου μου την κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας, και την αχρήστευση του εθνικού συντάγματος της χώρας μου, που συνετελέσθη  χωρίς δημοψήφισμα, δια της κοινοβουλευτικής και μόνο πλειοψηφίας  του κοινοβουλίου της, που υπερέβη σαφώς τους συνταγματικούς του περιορισμούς.

Αποδέχομαι και νομιμοποιώ το πέρασμα της δημόσιας κινητής και ακίνητης περιουσίας της χώρας μου στην υπό τον έλεγχο των δανειστών μας, υπηρεσία διαχείρισης του δημόσιου πλούτου και στην εκποίησή της το ταχύτερο δυνατόν, με οποιοδήποτε τίμημα,  γιά την αποπληρωμή τους.

Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας αποδέχομαι να πωληθούν όλα τα λιμάνια και αεροδρόμια της χώρας μου σε ξένους ή ντόπιους επενδυτές και όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι της, πάρκα, δάση, παραλίες.

Αποδέχομαι την κατά προτεραιότητα εξυπηρέτηση από τον εθνικό προϋπολογισμό του εξωτερικού χρέους του κράτους, και το πέρασμα σε δεύτερη μοίρα των υποχρεώσεων αυτού προς τους πολίτες, για τις ανάγκες της παιδείας, της υγείας, της πληρωμής των δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων, της κοινωνικής πρόνοιας, μα και της στρατιωτικής άμυνας και ασφάλειας της χώρας.

Αποδέχομαι ταυτόχρονα την υπερφορολόγηση από μηδενικής βάσεως όλων των εισοδημάτων, ακόμη και αυτών  του ταμείου ανεργίας, την σταδιακή μείωση των μισθών  και συντάξεων, που να φθάσουν τα επίπεδα των τριτοκοσμικών χωρών για να σταματήσει η έλευση λαθρομεταναστών από αυτές, μα και την υπερφορολόγηση και της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας των συμπολιτών μου, που στην  περίπτωση αδυναμίας διατήρησής της να περιέρχεται στην ιδιοκτησία του υπό ξένο διαχειριστικό έλεγχο, δημοσίου.

Αποδέχομαι  την συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, έστω και αν χρειασθεί να απολυθούν χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι.

Αποδέχομαι την κατάργηση όλων των εργατικών νόμων και συμβάσεων, που θα επιφέρει μακροπρόθεσμα και την απαλλαγή της κοινωνίας μας από τους εργατοπατέρες συνδικαλιστές, την κατάργηση του κατώτατου βασικού μισθού για  την ελεύθερη εργασία και την δημιουργία ελεύθερων οικονομικών ζωνών και φορολογικών παραδείσων για τους επενδυτές στις παραμεθόριες περιοχές της χώρας.

Αποδέχομαι την πολιτική της οικονομικής ύφεσης που μας επιβάλλεται από την Ευρώπη ως αναγκαίο κακό  δια την δημιουργία των συνθηκών του κοινωνικού σοκ, που είναι απαραίτητες για τον κοινωνικό εκσυγχρονισμό της χώρας.

Αποδέχομαι, στην περίπτωση που η οικονομία δεν αντέξει το σοκ και πτωχεύσει γενικώς, να καταστεί απαιτητό, μετά από  την καθυστέρηση αποπληρωμής μιας και μόνο δόσεως, όλο το δημόσιο χρέος της χώρας από τους δανειστές της και να κατασχεθεί αναπόφευκτα όλη η χώρα.

Αποδέχομαι την δέσμευση  των κομμάτων εξουσίας που συνυπέγραψαν το μνημόνιο, πως η χώρα μου δεν δικαιούται να δανεισθεί από άλλη κρατική ή ιδιωτική πηγή, προκειμένου να ξεχρεωθεί και να αποφύγει την πτώχευση και κατάσχεση.

Αποδέχομαι επίσης πως παραιτούμαι σιωπηρά, όπως και οι κομματικοί μου ηγέτες από κάθε οικονομική διεκδίκηση από την Γερμανία για πολεμικές αποζημιώσεις ή την αποπληρωμή έστω του κατοχικού δανείου που μας είχε εξαναγκάσει  με τα όπλα να της χορηγήσουμε.

Εξουσιοδοτώ εν κατακλείδι το κόμμα μου και τον αρχηγό του, να μην διστάσει να προβεί σα οποιαδήποτε άλλη εθνική πολιτική ή οικονομική παραχώρηση  απαιτήσουν οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι και δανειστές μας, προκειμένου να διατηρηθούμε στην οικογένεια του Ευρώ, που είναι η τιμή και η δόξα της πατρίδος μας και το μεγαλύτερο εθνικό μας επίτευγμα από το 1821, καθότι εγγυάται την πραγματική ελευθερία του Έλληνα  και την δυνατότητα του να διαχωρίζει την μοίρα του, μέσω της ελεύθερης διακίνησης των κεφαλαίων του, από αυτήν της μίζερης πατρίδας του

                                                                        Με τιμή

       Ο ψηφοφόρος που δεν δικαιούται να πεί, μετά την αποχώρησή του από την κάλπη, πως δεν ήξερε τι ψήφιζε, έστω κι αν στο ψηφοδέλτιο, δεν αναγράφονται, όπως θα έπρεπε,  με ψιλά έστω γράμματα, όπως στα τραπεζικά δάνεια, οι παραπάνω δεσμεύσεις του.