Νεκρολογία

Tου κ. Στεφάνου Κασιμάτη

Την εποχή των κυβερνήσεων Σημίτη, η αντίληψη ότι ο εκσυγχρονισμός ήταν η δύναμη που μπορούσε να διασώσει το ελληνικό οικοδόμημα –παρόλες τις γνωστές, ιστορικές αδυναμίες του– βρήκε κάποιον αριθμό ακολούθων από το πιο ξύπνιο κομμάτι της κατεστημένης και ευημερούσης Αριστεράς, του λάϊτ λάιφσταϊλ και της ήπιας σκέψης. Μαζί δημιούργησαν την τάση των εκσυγχρονιστών, πνευματικό τέκνο της επιτυχίας του ΠΑΣΟΚ στο γκραν φινάλε του ελληνικού 20ού αιώνα. Ο Σπύρος Βούγιας, τον οποίο αποχαιρετούμε εδώ σήμερα, καθώς ανακοίνωσε ότι δεν θα πολιτευθεί στις προσεχείς εκλογές, υπήρξε δευτερεύουσα, αλλά στο επίπεδό της εμβληματική φιγούρα μάλλον –όχι μορφή– της συγκεκριμένης τάσης.
Ηταν ένας, ούτως ειπείν, Γιάννης Πάριος της εκσυγχρονιστικής Κεντροαριστεράς, με την έννοια ότι πετύχαινε ένα συγκερασμό
ευρέως φάσματος στοιχείων, από τα γούστα της Κεντροαριστεράς, αναλόγου επιτυχίας με εκείνη του Παρίου αοιδού Βαρθακούρη εις ό, τι αφορά τα μουσικά γούστα των Ελλήνων στην ανατολή της Εποχής της Αστακομακαρονάδας. Ισως λόγω του φίνου παρουσιαστικού, που ήταν από πολύ προχωρημένο εξελικτικό στάδιο του κατά Σαββόπουλον «δασύτριχου πολίτη», αλλά και λόγω της συνάφειας που απέκτησε με τον πνευματικό και κοσμικό κύκλο των Μπιούτιφουλ Πιπλ του Γιώργου, ποτέ δεν έλαβε τον τίτλο ευγενείας της Υψηλής Πασοκαρίας: το ονομαστικό άρθρο, παντού και πάντα μπροστά από το επίθετό του.
Η μετάβασή του από τη μία εποχή του ΠΑΣΟΚ στην άλλη ήταν κάτι φυσικό. Διετέλεσε, δις, υφυπουργός: στην παρακμή της περιόδου Σημίτη και στην εκτός τόπου και χρόνου πρώιμη περίοδο του ΓΑΠ. Παρέδωσε ως πολιτική κληρονομιά του στο ελληνικό έθνος τη θέσπιση αδείας για τη μεταφορά ενός ποδηλάτου στο τελευταίο βαγόνι εκάστου συρμού στον Μητροπολιτικό Σιδηρόδρομο (Μετρό) της πρωτευούσης. Στη δήλωσή του, αναφέρει ότι δεν έχει τρόπο, τη γλώσσα και τα επιχειρήματα, για να εξακολουθήσει να μεσολαβεί μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της κοινωνίας και αποφασίζει να απόσχει των εκλογών -καθαρή εξήγηση, σεβαστή. Υπογραμμίζει, όμως, ότι στηρίζει τον Βενιζέλο. Σωστά, ο Σπύρος Βούγιας ποτέ δεν είχε τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του στην πολιτική ώστε να έχει προσωπική βεντέτα με τα μεγάλα θηρία του ΠΑΣΟΚ. Η πολιτική απόσυρση του Σπύρου Βούγια ήταν ο τελικός θρίαμβος της Εύας Καϊλή. Το δημιούργημα ξεπέρασε τον δημιουργό του.