Όσους παίρνει ο άνεμος

Σπύρος Παπαγιάννης

Όσους  παίρνει ο άνεμος γιατί δεν έχουν ρίζες ηθικής η ιδεολογίας, τους απορροφούν τα κόμματα «ευκαιρίας» ἤ εξουσίας που κυβερνούν χωρίς εθνική σημαία  ἤ  μπούσουλα, ως διαχειριστές υπόγειων ἤ ξένων συμφερόντων μέχρι να παραδώσουν την εξουσία αυτοπροσώπως στους αφέντες τους
Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κατρακύλισμα από τον Α. Παπανδρέου ως το πολιτικοκοινωνικό σοκ της σήμερον

Tο μοναδικό στα παγκόσμια χρονικά πολιτικό φαινόμενο μιας σαραντάχρονης αριστερόγλωσσης πολιτικής διολίσθησης από τις παρυφές της αριστεράς ως την πολιτική εσχατιά της σιδηράς νεοφιλελεύθερης δεξιάς  και την πολιτική παράδοση της χώρας στους κλεπτοολιγάρχες και τους ξένους.
Να ζει κανείς ἤ να μην ζει; Αμλετ-Σαίξπηρ
Να είναι κανείς δεξιός ἤ αριστερός; Πρωτογενές πολιτικό
υπαρξιακό ερώτημα του μετανεωτερικού ανθρώπου
Ο άνθρωπος είναι δεξιός ἤ αριστερός σε σχέση πάντα προς κάποιον παρατηρητή
Α. Αϊνστάιν
Η μετάλλαξη ενός αριστερού σε δεξιό είναι αποτέλεσμα βιολογικής προσαρμογής προς το περιβάλλον Κ. Δαρβίνος
Οι αριστεροί στην εξουσία έχουν συχνά προβλήματα μνήμης. Επιστημονική διαπίστωση σε πρόσφατο ιατρικό συνέδριο για το Αλτσχάϊμερ
Όταν τις ιδέες τις τρώνε οι ποντικοί, τότε οι κοινωνίες πεθαίνουν…Νόμος της ιστορίας.
Στην φύση τα ποτάμια δεν πάνε πίσω. Στην κοινωνική ζωή η οικονομία είναι ένα ποτάμι που στις μέρες μας κατάφεραν οι κυβερνώντες να το κάνουν να τρέχει με την όπισθεν. Το θέμα όμως δεν είναι αν θα επιζήσει η οικονομία, μα τα ψάρια της.

Το παραμύθι με τα τρία γουρουνάκια και τον κακό λύκο θα έπρεπε να διαβάσουν οι Έλληνες για να καταλάβουν πως οι κοινωνίες δεν κτίζονται με αριστερά ή δεξιά άχυρα, που τα παίρνει στο πρώτο του φύσημα ο άνεμος, ή ο πρώτος περαστικός λύκος .Τώρα όψιμα καταλαβαίνουν γιατί τους βάφτισαν γουρουνάκια οι λύκοι της διεθνούς οικονομίας.

Οι πολιτικοί όταν θέλουν να στρίψουν από τα αριστερά δεξιά, γιατί το αντίθετο δεν συμβαίνει ποτέ, χρησιμοποιούν για τιμόνι την συνείδησή τους, βάζοντάς την να διαμαρτύρεται φωναχτά για τα δίκαια του χώρου όπου θέλουν να καταλήξουν. Οι συνειδήσεις όμως δεν μιλούν, μόνο τύπτονται κι αυτοί που δεν τύπτονται ποτέ και για τίποτε τις παριστάνουν με ευκολία, βάζοντάς τες να μιλούν για λογαριασμό τους.
Μην τις παίρνετε λοιπόν σοβαρά ποτέ σας και κλείνετε τα αυτιά σας , γιατί είναι σαν τις σειρήνες του Οδυσσέα.

Στην Ελλάδα, μετά το 74 αξίζει να ζει κανείς μόνο αν είναι αριστερός. Α.Λοβέρδος

Τάδε έφη λοιπόν, όλων τελευταίος, ο συνταγματολόγος καθηγητής και νεκροθάφτης του Ελληνικού συντάγματος Α. Λοβέρδος. Ο άνθρωπος που αφού κατεδάφισε το κοινωνικό κράτος και ακρωτηρίασε τις συντάξεις αναπήρων και μη, ανέλαβε ως υπουργός υγείας να αεροενώσει νοσοκομεία, να αναστήσει τα ράντζα, να εξαφανίσει τα σεντόνια και τις γάζες για να ντυθούν τα φαντάσματα και οι Φραγκενσταϊν και χωρίς σάλιο να ξεστομίζει τέτοιες υπαρξιστικές ατάκες νομίζοντας πως όλοι σ; αυτήν την χώρα είναι αμνήμονες η γεννήθηκαν χθές και είναι έτοιμοι να χάψουν τα προκατασκευασμένα στημένα ξεσπάσματα της ειλικρίνειάς του, που ανακαλύπτει ξάφνου πόσο αδικημένη και παρεξηγημένη είναι η δεξιά στην πατρίδα μας , που αποτελεί συμφώνως και προς άλλους μεγάλους καταγγέλτες και αφ’ υψηλού κήρυκες της αλήθειας ( Μέρκελ, Πρετεντέρης), την τελευταία Σοβιετία της γης, καθώς υποφέρει όχι από το κεφάλαιο, μα από τους δημοσίους υπαλλήλους της, που αποτελούν κόκκινο πανί πλέον για την νεοφιλελεύθερη αντίληψη του κράτους που το θέλει ολιγάνθρωπο και με λάστιχο αντιδράσεις μέχρι να το στελεχώσει με τους ιδανικούς ραγιάδες, τα ρομπότ.
Και συ κ. καθηγητά μου τους είδες ξάφνου αυτούς τους δημοσίους υπαλλήλους βρόγχο στον λαιμό των υπολοίπων Ελλήνων, μόνο που ξέχασες πως καθένας απ’ αυτούς θρέφει μια τετραμελή οικογένεια. Αρα οι 650 χιλιάδες υπάλληλοι, που τους αυγάτισες σ’ εκατομμύριο θρέφουν σχεδόν 3 εκατομμύρια Ελληνες και μεταξύ αυτών βρίσκεται και η σύζυγός σου, που πρόσφατα μετέταξες από την Ολυμπιακή στον στενό πυρήνα αυτών των κηφήνων. Ξέχασες πάλι πως το μεγάλο κράτος και το κοινωνικό κράτος το απεχθάνονται οι πλούσιοι και όχι ο λαός, γιατί δεν θέλουν να πληρώνουν φόρους κι’ ότι είναι ο νεοφιλελευθερισμός κι’ όχι ο σοσιαλισμός, μα και η πολυετής κυβερνητική διαχείριση του κόμματός σας που έκανε το κράτος μας μπατήρι και ζητιάνο της Ευρώπης. Κι’ είναι αυτό το κράτος που το οραματίζεσθε σα μηχανή, χωρίς περιεχόμενο, μια που δεν θα αναφέρεται σε συγκεκριμένους πολίτες, καθώς το έθνος για σας είναι ρευστή ιδέα, όπως ρευστή είναι και η συνείδησή σας κι έτσι δεν νιώθει την υποχρέωση πως πρέπει να θρέψει τα παιδιά του και να προνοήσει γι’ αυτά.

Η εθνοκαπηλεία σας και η πατριδοκαπηλία σας γι’ αυτό είναι επίπλαστες, γιατί σχετίζονται αόριστα με την εθνική οικονομία, χωρίς να νιώθετε καμία υποχρέωση αλληλεγγύης προς τους συμπατριώτες σας. Πτωχεύσατε εξ’ άλλου την χώρα εκ προθέσεως για να ανοιχθεί ελεύθερο πεδίο στον οικονομικό αποικισμό της διεθνούς κεφαλαιοκρατίας. Καταλύσατε την εθνική κυριαρχία και λεηλατείτε εδώ και δύο χρόνια τις αποταμιεύσεις και τα εισοδήματα των απλών ανθρώπων σαν κοινοί κλέπτες. Αποτελείτε λοιπόν πολιτικό καρκίνωμα που εισήγαγε τις πολιτικές ντιρεκτίβες των Βρυξελλών στο εξουσιαστικό μας γονιδίωμα και ως ξένο σώμα προς τον λαϊκό εθνικό οργανισμό, εργάζεσθε για τον αφανισμό του. Δεν ξέρω αν φιλοδοξείτε να διασώσετε κάποια κύτταρά του σε δοκιμαστικούς σωλήνες και κυτταροκαλλιέργειες, μα κι η ιδέα ακόμη ενός αυτόβουλου ανεξάρτητου εθνικού οργανισμού σας ενοχλεί. Είστε χειρότεροι από τους συντηρητικούς που όψιμα εξιδανικεύετε κι αυτή η ρετρό αναγνώριση δεν σας ποιεί τιμήν, καθώς θυμίζει αυτούς που γλύφουν σήμερον εκεί που χθες έφτυναν.
Σαν ιδεολογικοί γενίτσαροι λοιπόν και νεοφώτιστοι στις αλήθειες της κεφαλαιοκρατίας δεν εμφανίζετε καμίαν εθνική αναστολή ἤ κοινωνική ευαισθησία.
Ο σοσιαλισμός χωρίς εθνικό περιεχόμενο υπό μορφή ανώνυμης εταιρίας χωρίς συγκεκριμένους μετόχους επιτρέπει κάθε είδους χρηματιστηριακά παιχνίδια, το ίδιο δε και ο εθνικισμός, όταν περιορίζεται σε λόγια, χωρίς εθνική κοινωνική αλληλεγγύη.

Οι ιδεολογίες λοιπόν συναντώνται όταν αφορούν τους ίδιους ανθρώπους, και αποσκοπούν ειλικρινά στην προκοπή τους, όταν όμως χρησιμοποιούνται ως όχημα παραπλάνησης και ελέγχου των, προσπαθούν να βρουν τρόπο να τους διαιρέσουν και να τους φανατίσουν. Ετσι και σείς κ. καθηγητά, εκεί αποσκοπούσατε όταν δρούσατε ως δήθεν αριστεροί και τώρα ανακαλύψατε το άλλο παλαιότερο πρόσωπο του δήθεν δεξιού και εθνικιστή που ευδοκιμούσε στην υπηρεσία του κεφαλαίου πριν από σας. Οπως η μόδα λοιπόν, ξαναγυρνάτε στα παλιά σας ρούχα κι’ όλοι οι Μανωλιοί, όπως κι αν είσθε ντυμένοι, καλείσθε στην υπηρεσία του Μαμμωνά και στην καθολική συναίνεση των πολιτικών μαϊμούδων όλων των παρατάξεων ενάντια του λαού και του πνεύματος της δημοκρατίας. Εσείς μέσα στην βουλή αμπαρωμένοι με τις σφραγίδες, κι’ ο λαός απ’ έξω με τις μούντζες. Ετσι την καταντήσατε την δημοκρατία μας, μα ο κλέφτης και ο ψεύτης τα πρώτα 40 χρόνια χαίρονται, κι εσείς σαραντίσατε πια στην εργασία, καιρός να βγείτε στην σύνταξη, σας έμαθαν εξ’ άλλου οι πάντες κι’ απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη. Τα όρια λοιπόν της κοινοβουλευτικής δικτατορίας είναι πεπερασμένα. Ή θα την καταλύσετε τελείως, που θα το είχατε ήδη διαπράξει αν σας έπαιρνε και ήσασταν αυτοκέφαλοι κι’ όχι η ουρά της Ευρώπης, ἤ θα την καταλύσετε από κοινού με τα Ευρωπαϊκά αφεντικά σας, ἤ θα υποχρεωθείτε να καταλάβετε πως κάποιους εκπροσωπείτε κι’ αυτούς δεν μπορείτε να τους ξεγελάτε αέναα και να εξευτελίζετε συστηματικά την έννοια αυτής της εκπροσώπησης, όσο διατεθειμένοι και αν είστε, εσείς προσωπικά να εξευτελίζεστε.

Η πολυεθνική οικονομική δικτατορία δεν θα μπορεί να κρύβεται για καιρό πίσω από τις αγορές, έχοντας εσάς για πολιτικά σκιάχτρα της και θα χρειασθεί να αποκτήσει ένα πολιτικό πρόσωπο, έναν φύρερ μ’ άλλα λόγια και το ξέρετε και γι’ αυτό ετοιμάζετε από τώρα την νέα αστυνομία σας και τους νέους μηχανισμούς καταστολής για τον νέο Μεσαίωνα που ελπίζετε να διαδεχθεί στην Ευρώπη την αναγέννηση της, που φθινοπώριασε.
Καταστήσατε την Ελλάδα μπροστάρη πράγματι του διεθνούς οικονομικού φασισμού που ήρθε να επικαθήσει πάνω στον δικό σας πολύχρονο κομματικό φασισμό, που κύριο ιδεολογικό χαρακτηριστικό του ήταν η έλλειψη ιδεολογίας και η αντικατάστασή της από τον κομματικό συμμοριτισμό, που στη λαϊκή του βάση στηρίζονταν στον εκμαυλισμό των πολιτών και το τυφλό πελατειακό δέσιμο τους με τα στελέχη σας. Αντί να εμφυσήσετε έτσι ένα πνεύμα αλλαγής και αξιοκρατίας στην ταλαιπωρημένη για χρόνια από τα πιστοποιητικά εθνικοφροσύνης δημόσια διοίκηση, φέρατε σ αυτήν τον πολύ χειρότερό τους κομματικό φασισμό, συνεπικουρούμενο από κάθε είδους προσωπική ιδιοτέλεια των κομισάριων σας και πρασινοφρουρών σας.
Αφού λοιπόν χρησιμοποιήσατε μια ακατάσχετη σοσιαλιστική ρητορεία ως άλλοθι για την κομματική νομή και διαρπαγή του αστικού κράτους και αφού ξεπλύνατε στο χρήμα την σοσιαλιστική υστερία σας και τα ψυχοπαθολογικά σας συμπλέγματα, μεταλλαχθήκατε σιγά σιγά σε διαπρύσιους κήρυκες των μεγαλοαστικών ιδανικών και σε αιχμή του κεφαλαιοκρατικού δόρατος για τον επιχειρούμενο διεμβολισμό και την οικονομική και πνευματική συγχρόνως εκθεμελίωση της Ελληνικής κοινωνίας. Με το ζωντανό σας πολιτικό παράδειγμα εξευτελίσατε έτσι, κατά την πολιτική σας διαδρομή, τόσο τον σοσιαλισμό που οικειοποιηθήκατε αρχικά, όσο και τους θεσμούς της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας προς δόξαν της απροσχημάτιστης συλλογικής κομματικής και κοινωνικής διαφθοράς.

Το έγκλημα σας νομίζετε πως επειδή είναι συλλογικό, καθαγιάζεται και δικαιώνεται, καθώς στερείσθε οποιαδήποτε ιδεολογική η κοινωνική ηθική. Αν στην Σοβιετική Ενωση χρειάσθηκαν 70 χρόνια για να διαφθαρούν και να εκτραπούν ιδεολογικά οι κληρονόμοι της Ρωσσικής επανάστασης, μέσα απ’ την διαχείρισή της, να περάσουν δηλαδή τρείς γεννιές, εσείς το κατορθώσατε εσείς οι ίδιοι , χωρίς να σας διαδεχθεί κανείς και ως να λάβατε το φώς της θείας επιφοίτησης υπερέβητε επανειλημμένα τους εαυτούς σας, όπως ακριβώς υπερβαίνετε τώρα δια της ειλικρίνειάς σας και τον δικό σας εαυτό κ. Λοβέρδο και ανακαλύπτετε τον σταυρό πού σήκωσε εξ’ αιτίας σας η δεξιά στην Ελλάδα, από το 74 και μετά.
Ετσι σήμερα ωρίμασαν επιτέλους οι συνθήκες για να προδώσει το κόμμα σας, όχι πλέον τον σοσιαλισμό, που αυτό το’ χει κάνει πρίν 30 χρόνια, όχι την δημοκρατία, που αυτήν την είχε πάντα γραμμένη λόγω επαναστατικού πυρετού στα παλαιότερα των υποδημάτων του, όχι την πατρίδα, που αυτήν την είχε τελευταίως μπερδέψει με τους λαθρομετανάστες, μα την ίδιο σας την εκλογική πελατειακή βάση που σας επέτρεπε τόσον καιρό να αναπαράγεσθε πολιτικά. Και δεν θα μπορούσε αυτό πάλι να γίνει από άλλη γεννιά πολιτικών, παρά από σας τους ίδιους, τους γόνους της χορτασμένης από την εξουσία κομματικής οικογενειοκρατίας. Ετσι για άλλη μια φορά μας καταπλήσσετε κ. Λοβέρδο, υπερβαίνοντας πάλιν εαυτούς, προδίδοντας τους ψηφοφόρους σας και τους συνδικαλιστές σας και μαζί τους και την γλάστρα του κράτους που τους περιείχε, παραδίδοντάς τους όλους μαζί πακέτο, κατά την προσφιλή σας έκφραση, στο ντόπιο και ξένο μεγάλο κεφάλαιο για την δημιουργία ενός υπερσύγχρονου Ευρωπαϊκού κράτους, που δεν θα είναι κτήμα όμως των Ελλήνων.
Σ αυτούς λοιπόν απευθύνονταν προφανώς ο συναγωνιζόμενος εσάς σε κρίσεις ειλικρίνειας και βερμπαλισμού κ. αντιπρόεδρος, όταν έλεγε «μαζί τα φάγαμε» και όχι φυσικά στους ανιδιοτελείς ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων. Τους ωφελημένους εξ’ αυτών με κομματικούς διορισμούς αποκαλούσε προφανώς κοπρίτες, θέλοντάς τους να τους ενοχοποιήσει και να τους στερήσει το αίσθημα δικαίου που τους κάνει να διαμαρτύρονται πολύ περισσότερο απ’ ότι για την παραβίαση των δημοκρατικών νόμων, για την παραβίαση του άγραφου νόμου της κομματικής αλληλεγγύης. Και πάλι όμως προσπαθείτε να αντικαταστήσετε αυτήν την εκλογική πελατεία με μια άλλη πιο ευκαιριακή, πιο χαμηλού επιπέδου, καθώς άλλο είναι να διορίζεσαι μόνιμος στο δημόσιο, με αξιοπρεπείς αμοιβές κι άλλο για ένα φεγγάρι με μισθούς πείνας. Ελπίζετε πως και πάλι θα σας ακολουθούν τα σκυλάκια, που τζάμπα τα ταΐζατε κρέας τόσο καιρό, το ίδιο πιστά θα σας είναι και με τα κόκκαλα.
Ανανέωση λοιπόν της συμμορίας εκ βάθρων για να κοστίζει λιγότερο στο μεγάλο κεφάλαιο, τώρα που λόγω των ανοικτών συνόρων της παγκοσμιοποίησης, ο διεθνής ανταγωνισμός κατέστη πιο οξύς από ποτέ. Καιρός λοιπόν για να αναζωογονηθεί και να ξαναζήσει τις δόξες της η πλατεία Κλαυθμώνος.

Οσο για σας κ. Λοβέρδο, έχοντας πλέον μεταβληθεί σε Ηρακλειδέα της εθνικής, κοινωνικής και κομματικής ταυτόχρονα κατεδάφισης, αναλαμβάνοντας κάθε τόσο την εντολή για εκτέλεση νέων άθλων από τον δόλιο αρχηγό σας, που ως μετενσάρκωση του Ευρυσθέα θέλει να καθαρίσει όχι μόνον την κόπρο του Αιγίου, μα μαζί της κι όλους τους Ελληνες, που τους θεωρεί κοπρίτες και συνυπεύθυνους εις την δημιουργία της, έρχεσθε να ψαρέψτε οπαδούς από τους ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων του συντηρητικού τώρα χώρου, παριστάνοντας ως τίμιος φαρισαίος, πως αναγνωρίζετε, πόσος λίγος κοινωνικός χώρος είχε αφεθεί σ’ αυτούς τα τελευταία τριάντα χρόνια. Τούς ζητάτε λοιπόν έμμεσα να εγκαταλείψουν τους αρχηγούς τους που δεν έρχονται να σας βοηθήσουν, τώρα που σφαγιάζετε τα ίδια τα κομματικά παιδιά σας και επιμένουν να βλέπουν σ αυτά Ελληνες, ανθρώπους και να μπαίνουν στην θέση τους και να προβληματίζονται τι θα γίνουν όλοι αυτοί, όταν είναι αργά για τους περισσότερους εξ αυτών να ξαναφτιάξουν την ζωή τους. Καλείτε λοιπόν τους δεξιούς να σας εμπιστευθούν για την ειλικρίνειά σας, που ξέρει να κάνει κωλοτούμπες και τη κατάλληλη στιγμή ν’ αλλάζει πίστη, στρατόπεδο, αφεντικά και οπαδούς Αυτή είναι τελικά η πεμπτουσία της αλλαγής, της διαρκούς αλλαγής που εκπροσωπείτε εσείς και το κόμμα σας και της εξαλλαγής συνάμα, καθώς σαν πολιτικό καρκίνωμα καταστρέφετε τον κοινωνικό ιστό, μεθίστασθε πολιτικά και αναπαράγεσθε εις βάρος του κοινωνικού οργανισμού που σας θρέφει. Οι συντηρητικοί σώφρονες πολίτες όμως, πού πέρα απ΄ όσα τράβηξαν, πιστεύουν στην πατρίδα και δεν θρέφουν αισθήματα αντεκδίκησης κατά των συμπατριωτών τους, καθώς αυτή μ’ αυτούς συναποτελείται, θα βρουν την ευκαιρία μαζί μ’ αυτούς να σώσουν επιτέλους την κοινή τους ιδέα από τα χέρια σας, που κάθε άλλο παρά καθαρά είναι για να τους επιτρέπεται άλλο να εκτελούν κοινωνικές και εθνικές εγχειρήσεις. Η μετάλλαξη δεν δικαιούται να καταστεί πολιτικό και κοινωνικό πρότυπο.

Φοβούμαι λοιπόν κύριε Καθηγητά πως η συνείδησή σας δεν είναι κάτι ανεξάρτητο από εσάς για να μιλάει δημοσίως, αφ’ εαυτής. Οι συνειδήσεις έχουν δικαίωμα να μιλούνε μόνο εν κρυπτώ και δεν ακούονται παρά μόνο από τον φορέα τους. Βέβαια με την φόρα που πήρατε εσείς , θέλοντας να μεταβληθείτε εκτός από υπηρέτη της τρόϊκας σε τροϊκάρχη του κόμματός σας και μαστιγωτή της πολιτικής απροθυμίας πολλών συναδέλφων σας να μετατραπούν σε πολιτική αλοιφή των ισοπεδωτικών πολιτικών που αποφασίζονται στο εξωτερικό για μας χωρίς εμάς, πήρε φόρα και η συνείδησή σας, που μιλάει πλέον στα μικρόφωνα. Επειδή όμως προκαλέσατε την μνήμη μου κύριε καθηγητά και επειδή πολλοί εκ των αναγνωστών μας είναι νέα σε ηλικία και δεν γνωρίζουν το κομματικό παρελθόν σας , σας προσκαλώ σε μια σύντομη αναψηλάφηση της ιστορίας σας και της
ιστορίας μας, από το 74 και μετά, καθώς μαζί τα ζήσαμε αυτά τα χρόνια, που άλλα λέγατε και κάνατε το 80, άλλα το 90 και το 2000 και άλλα τώρα.