Στα βάθη μιας ακόμη κλασικής πασοκικής νομοθετικής τούρτας (στην υποπαράγραφο 7β του
άρθρου 20 του νόμου 4019, δημοσιευθέντος στο υπ’ αριθμ. 216 φύλλο του Α΄ τεύχους του ΦΕΚ, της 30ης Σεπτεμβρίου 2011, κυκλοφορηθέντος δε την 3η Οκτωβρίου, κυριώνυμον ημέρα της ιστορικής επετείου), ακτινοβολεί η προαιώνιος παπανδρεϊκή εύνοια προς τους απομάχους της εργασίας, και δη τους «μη προνομιούχους»: «Η καταβολή της απονεμηθείσης συντάξεως από τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης ενεργείται κάθε μήνα, ἤ δίμηνο, ἤ τρίμηνο μετά από απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του φορέα». Το δεύτερο εδάφιο της ίδιας υποπαραγράφου χρυσώνει μακαβρίως το χάπι: «Μηνιαία σύνταξη που προκαταβλήθηκε σε αποβιώσαντα εντός μηνός ἤ διμήνου ἤ τριμήνου συνταξιούχο δεν αναζητείται».
Έτσι, μετά από αυτή τη «νομοθετική ρύθμιση», τα (δοτά) Διοικητικά Συμβούλια των Ασφαλιστικών (που λέει ο λόγος…) Φορέων θα μπορούν, κατά την κρίση τους, να πληρώνουν τους συνταξιούχους ανά μήνα ἤ ανά δίμηνο ἤ ανά τρίμηνο! Κι όσοι αντέξουν…. Κι όσοι επιζήσουν…. Και για όσους δεν τα καταφέρουν, η πασοκική πρόνοια επιφυλάσσει το «bonus» της μη αναζήτησης μιας μηνιαίας σύνταξης… Οποία ξεφτίλα, σύντροφοι!
οπωπητήρ
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια και παρατηρήσεις