Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ «ΤΡΙΓΩΝΟΠΟΙΗΣΗΣ» ΚΑΙ Η «ΚΛΟΠΗ» ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ!

Έγραψα χθές ό,τι μετά τον ανασχηματισμό, αντίπαλος του Σαμαρά θα είναι πλέον ο Βενιζέλος και παρατηρούσα: “Ο κ. Βενιζέλος άρχισε δειλά, αλλά δεν θα εκπλαγώ καθόλου, αν στη συνέχεια υιοθετήσει την επιχειρηματολογία και τη ρητορική του κ. Σαμαρά και αρχίσει να μιλάει ανοιχτά για την ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου!” Στην πρόταση αυτή ένας αναγνώστης μας με το nick «Star Power None», πρόσθεσε το παρακάτω εξαιρετικό, αποκαλυπτικό (και διαφωτιστικό) σχόλιο:
«Η τακτική αυτή δοκιμάστηκε με επιτυχία από τον Πρόεδρο Clinton το 1996 με το όνομα triangulation: χρησιμοποιείς θέσεις, προτάσεις και ορολογία του αντιπάλου σου, με στόχο να εξασθενίσεις τα πλεονεκτήματα της άλλης πλευράς.
Να πιστωθείς οτιδήποτε θετικό προτείνουν, αλλά και να ακυρώσεις την κριτική σε περίπτωση αποτυχίας.
Εμπνευστής του ‘κόλπου’ ο τότε μοιραίος σύμβουλος Dick Morris.
Προσπάθησε να τον αντιγράψει και ο εδώ μοιραίος και ‘πάντα πρωτότυπος’ σύμβουλος κ. Γιάννης Λούλης, εκδίδοντας μάλιστα και το βιβλίο με τίτλο «Τριγωνοποίηση» το 1999.)
Εκτός από τις ‘προσεγγίσεις’ του Βαγγέλη Βενιζέλου και ο Παπανδρέου χρησιμοποίησε το όρο “επανεκκίνηση” αρκετές φορές σε ομιλία του.
Η υπόθεση έχει ξεφύγει από το επίπεδο του οικονομικού ‘μίγματος’ και των ‘κοστολογημένων’ οικονομετρικών μοντέλων.
Ο στίβος όπου θα αναμετρηθεί η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, πλέον, είναι καθαρά πολιτικός και, όπως και πριν, δόλια επικοινωνιακός.
Οι ρητορικές ζαβολιές του Βενιζέλου πρέπει να ξεσκεπάζονται συστηματικά και τεκμηριωμένα.
Μια νέα μάχη αρχίζει.”
Εννοείται ότι προσυπογράφω το σχόλιο.
Κώστας Ροδινός
FactorX: Όχι μόνο ο Ομπάμα, αλλά και ο Σαρκοζί με τον Μπλερ διακρίθηκαν στο άθλημα αυτό
Τριγωνοποίηση: Οι καλές μέθοδοι του θείου Μπιλ
Η τριγωνοποίηση ανακαλύφθηκε από τους spin doctors του Μπιλ Κλίντον και την εμπέδωσε ο Τόνι Μπλερ. Στόχος της είναι να στερήσεις τον αντίπαλο από τους μύθους του, την αντιπροσώπευσή του, τα ισχυρά στελέχη του και τις δυνατές του ιδέες, χωρίς να θυσιάσεις τα βασικά. Η αποτελεσματικότητά της έχει αποδειχθεί, εάν κρίνουμε από την πολιτική μακροζωία των Κλίντον και Μπλερ.
Ο Σαρκοζί πήρε αυτό το εργαλείο και άρχισε να παίζει μαζί του από την προεκλογική εκστρατεία του 2007. Ας θυμηθούμε την επίκληση μεγάλων ονομάτων από το πάνθεον των σοσιαλιστών, Jaurès και Blum …
Συνεχίζει μέχρι και σήμερα, τριγωνοποιώντας τα πάντα. Όταν δηλώνει «έχουμε χρησιμοποιήσει το καλό κομμάτι του καπιταλισμού», ή ότι «οι φυλακές μας είναι ντροπή», όταν αποκηρύσσει τον κοινωνικό αποκλεισμό και όταν ασκεί κριτική στον ορθοδοξία του προϋπολογισμού και της σκέψης, αδειάζει μία προς μία όλες τις κριτικές της αντιπολίτευσης.
Προφανώς, αυτές οι τακτικές έχουν αντικειμενικό σκοπό να προκαλέσουν σύγχυση στο πολιτικό παιχνίδι. Κατά βάθος ο Σαρκοζί παραμένει πάντα πιστός στις δεξιές ιδέες του, από το φορολογικό σύστημα μέχρι τη μείωση των δημοσίων υπαλλήλων. Αλλά για την αριστερά είναι πολύ πιο δύσκολο σήμερα να ξεχωρίσει στο δρόμο προς την εξουσία.
http://www.antinews.gr/2011/06/19/107423/