«Bonus για το πλύσιμο των χεριών», είναι ο τίτλος άρθρου στη Frankfurter Rundschau που στηλιτεύει τα κακώς κείμενα στο δημόσιο τομέα και συγκεκριμένα στις συγκοινωνίες. Το άρθρο ξεκινά με την αναφορά στις συνεχιζόμενες απεργίες και κινητοποιήσεις των εργαζομένων αναφέροντας: «Μάχονται σκληρά για τα προνόμιά τους, τα οποία οι περισσότεροι Έλληνες που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα ούτε να ονειρευθούν δεν μπορούν. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον ΗΣΑΠ. Η επιχείρηση διαχειρίζεται μια και μοναδική γραμμή ηλικίας 105 ετών και μήκους 25 χλμ, η οποία ενώνει τον Πειραιά με την Κηφισιά. Η επιχείρηση απασχολεί 1.300 εργαζομένους. Κατά μέσο όρο κερδίζουν 56.554 ευρώ το χρόνο. Καμία δημόσια επιχείρηση δεν πληρώνει καλύτερα. Οι μισθοί του ΗΣΑΠ είναι τρεις φορές καλύτεροι από αυτούς στον ιδιωτικό τομέα» .
Απεργίες στα ΜΜΜΣ τη συνέχεια ο αρθρογράφος Γκερντ Χέλερ αναφέρεται στα ειδικά επιδόματα: «Οι μηχανικοί της επιχείρησης παίρνουν ένα ειδικό επίδομα για πλύσιμο των χεριών αλλά και για αγορά βιβλίων. Τι πραγματικά κάνουν με αυτά τα χρήματα είναι δικό τους θέμα». Παρόμοια είναι η κατάσταση των επιδομάτων και στα λεωφορεία. «Οι οδηγοί των λεωφορείων παίρνουν επίδομα εισπράκτορα, όμως οι εισπράκτορες καταργήθηκαν πριν από 30 χρόνια και οι οδηγοί δεν επιβαρύνθηκαν με επιπλέον δουλειά μια και δεν πουλάνε εισιτήρια». Και λίγο πιο κάτω αναφέρεται στους κανονισμούς που αφορούν τις διακοπές: «Όποιος δίνει αίμα μπορεί να πάρει τρεις μέρες άδεια. Και στον ΗΛΠΑΠ την ημέρα της ονομαστικής του εορτής ο εργαζόμενος δεν χρειάζεται να πάει στη δουλειά. Μέχρι δέκα μέρες μπορεί κανείς να δηλωθεί άρρωστος χωρίς βεβαίωση από το γιατρό, ενώ όποιος χειρίζεται κομπιούτερ παίρνει επιπλέον έξι ημέρες άδεια. Όποιος μάλιστα σπουδάζει δια αλληλογραφίας παίρνει 22 ελεύθερες ημέρες. Με αυτές και άλλες ρυθμίσεις φθάνει κανείς από τις 25 ημέρες κανονικής άδειας σε περισσότερες από 70».
Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου
Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια και παρατηρήσεις