«Υποχώρηση της δημοκρατίας»

Γράφει ο Αριστερόχειρ

Όσο ζει κανείς μαθαίνει.
Μέχρι τώρα ήξερα πως μια δημοκρατία μπορεί να καταλυθεί με πραξικόπημα ή να παραβιασθούν από την εκτελεστική, την νομοθετική ή την δικαστική εξουσία ένα ή περισσότερα συνταγματικά της άρθρα άπαξ ή και κατ’ εξακολούθηση. Φαίνεται όμως ότι λάθος νόμιζα αφού ο ανώτατος άρχων μας πληροφόρησε ότι η δημοκρατία μόνη της υποχώρησε αφού δεν ανέφερε τους υπεύθυνους γι’ αυτό.
Άλλο ένα λάθος μου ήταν ότι πίστευα πως η
νομοθετική εξουσία συνεχώς και κατ’ εξακολούθηση παραβιάζει κατάφωρα το άρθρο 4 του συντάγματος περί ισότητας των Ελλήνων και ψηφίζει νομοθετήματα που διαχωρίζουν τους Έλληνες σε προνομιούχους και μη. Νομοθετώντας ευνοϊκές νομοθετικές εξαιρέσεις δια τους περί την εξουσία και αφήνοντας για τους υπόλοιπους τον ρόλο του υποζυγίου του συστήματος.
Ένα τρίτο λάθος μου ήταν ότι πίστευα ότι εσκεμμένα δεν θεσμοθετήθηκε στο σύνταγμα ο θεσμός του θεσμικού και συνταγματικού δικαστηρίου που θα έλεγχε την συνταγματικότητα των νόμων επειδή εξ αρχής οι συντάκτες του είχαν την πρόθεση να παραβιάσουν το σύνταγμα.
Τώρα που έμαθα ότι τίποτε από όλα αυτά δεν συμβαίνει και ίσως εκ παραδρομής να υποχώρησε μόνη της η δημοκρατία, ησύχασα. Όσο ζει κανείς μαθαίνει.