Δεν ξέρω γιατί, αλλά όταν ακούω για συλλυπητήρια μηνύματα πολιτικών στις οικογένειες νεκρών από φυσικές καταστροφές και αυτοψίες πρωθυπουργών ή και υπουργών σε πληγείσες περιοχές μου έρχονται στο νου πρακτικές της μαφίας που όταν δολοφονεί κάποιο μέλος της έχει ως απαράβατο κανόνα να παραβρεθούν οι δολοφόνοι στην κηδεία για να συλλυπηθούν την χήρα και τα τέκνα του νεκρού, πολλές φορές μάλιστα στέλνουν και στεφάνι. Πως αλλιώς να εξηγήσω το γεγονός ότι οι άνθρωποι που κυβερνούν τόσα χρόνια αυτόν τον τόπο, με τα λάθη, τις αβελτηρίες και τις παραλείψεις τους, ενώ κάθε χρόνο ευθύνονται για τον θάνατο πολλών συμπολιτών μας, σπεύδουν μετά να συλλυπηθούν τους συγγενείς και να υποσχεθούν ότι «η κυβέρνηση θα σταθεί δίπλα τους και θα κάνει τα πάντα για να μην επαναληφθούν τα ίδια τραγικά γεγονότα». Και σε λίγο καιρό πάλι τα ίδια σε κάποιο άλλο μέρος ή και στο ίδιο, όπως εν προκειμένω στην Εύβοια.
Είναι βέβαιο ότι εδώ και ένα χρόνο τα προβλήματα μας έρχονται κατά κύματα, υγειονομικά, εθνικά, οικονομικά, κοινωνικά, φυσικές καταστροφές και έχουν μαζευτεί πολλά μαύρα σύννεφα πάνω από την πατρίδα μας. Τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά των προβλημάτων δεν επιτρέπουν την αντιμετώπισή τους με επικοινωνιακά τεχνάσματα απέναντι στα οποία άλλωστε οι Έλληνες πολίτες γίνονται κάθε μέρα πιο επιφυλακτικοί και δύσπιστοι. Ίσως λοιπόν ωρίμασαν οι συνθήκες ώστε οι Έλληνες να αποφασίσουν να θέσουν διαφορετικά κριτήρια από τα μέχρι σήμερα, για την επιλογή των κυβερνήσεών τους.
Και εξηγούμαι παραφράζοντας την ρήση του Γεωργίου Παπανδρέου: ο λαός δεν θα πρέπει να κάνει επιλογή ανικάνων, ο λαός αρνείται την ανικανότητα.
Δημήτρης Μακρής
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια και παρατηρήσεις