ΒΕΛΗ ΚΑΙ... ΒΕΛΑΚΙΑ

>>> Μην με παρεξηγήσετε >>> αλλά ο τρόπος παρουσίασης από τα ΜΜΕ >>> του πολέμου στην Ουκρανία και των επιπτώσεών του >>> θυμίζει τηλεοπτική εκπομπή, με τοποθέτηση προϊόντος >>> και το προϊόν είναι το αμερικανικό LNG >>> το "καλό", το ακριβό, το αμερικάνικο LNG....
__________________________________________________________________________________________________

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, τὸ Μέγα Μυστήριον



του Φώτη Κόντογλου
Μυστήριο ξένον, λέγει μνωδός, τ Γέννηση το Χριστο, τ ν γεννηθ σν νθρωπος, χι κανένας προφήτης, χι κανένας γγελος, λλα διος Θεός! νθρωπος, θ μποροσε ν φθάσει σ μία τέτοια πίστη; Ο φιλόσοφοι κα ο λλοι τετραπέρατοι σπουδασμένοι τανε δυνατ ν παραδεχθον να τέτοιο πράγμα; π τν κρισάρα τς
λογικς τους δν μποροσε ν περάσει παραμικρ ψευτιά, χι να τέτοιο τερατολόγημα! Πυθαγόρας, μπεδοκλς κι λλοι τέτοιοι θαυματουργοί, πο τανε κα σπουδαοι φιλόσοφοι, δ μπορέσανε ν τος κάνουνε ν πιστέψουνε κάποια πράγματα πολ πιστευτά, κα θ πιστεύανε να τέτοιο τερατολόγημα; Γι᾿ ατ Χριστς γεννήθηκε νάμεσα σ πλος νθρώπους, νάμεσα σ πονήρευτους τσοπάνηδες, μέσα σε μία σπηλιά, μέσα στ παχνί, πο τρώγανε τ βόδια.
Κανένας δν τν πρε εδηση, μέσα σε κενον τν πέραντο κόσμο, πο ξουσιάζανε ο ωμαοι, γι τοτο εχε πε προφήτης Γεδεών, πς θ κατέβαινε συχα στν κόσμο, πως κατεβαίνει δροσι πάνω στ μπουμπούκι το λουλουδιο, «ς ετς π πόκον». νάμεσα σ τόσες μυριάδες νεογέννητα παιδιά, ποις ν πάρει εδηση τ πι πτωχ π τ πτωχά, κενο πο γεννήθηκε χι σ καλύβι, χι σ στρούγκα, λλ σ μία σπηλιά; Κα κείνη ξένη, γιατ τν εχανε ο τσομπαναρέοι ν σταλιάζουνε τ πρόβατά τους.
Τ «περεξαίσιον κα φρικτν μυστήριο» τς Γεννήσεως το Χριστο γινε τν καιρ πο βασίλευε νας μοναχ ατοκράτορας πάνω στ γ, Αγουστος, νιψις το Καίσαρα, στερα π μεγάλη ταραχ κα αματοχυσία νάμεσα στν ντώνιο π τ μία μεριά, κα στν Βροτο κα τν Κάσσιο π τν λλη. Τότε γεννήθηκε κι νας κα μοναχς πνευματικς βασιλιάς, Χριστός. Κι᾿ ατ τ λέγει ποιήτρια Κασσιαν στ δοξαστικ πο σύνθεσε, κα πο τ ψέλνουνε κατ τν σπεριν τν Χριστουγέννων: «Αγούστου μοναρχήσαντος π τς γς, πολυαρχία τν νθρωπων παύσατο. Κα Σο νανθρωπήσαντος κ τς γνς πολυθεΐα τν εδώλων κατήργηται. π μίαν βασιλείαν γκόσμιον α πόλεις γεγένηνται. Κα ες μίαν δεσποτείαν Θεότητος τ θνη πίστευσαν…».
Τ Γέννηση το Χριστο τν προφητέψανε ο Προφτες. Πρτος π᾿ λους τν προφήτεψε πατριάρχης ακώβ, τ μέρα πο ελόγησε τος δώδεκα υούς του, κα επε στν ούδα «δν θ λείψει ρχοντας π τν ούδα μήτε βασιλις π τ αμά του, ς πο ν λθει κενος, γι τν ποον εναι γραμμένο ν βασιλεύει πάν᾿ π᾿ λους, κι ατν τν περιμένουμε λα τ θνη». ς τν καιρ πο γεννήθηκε Χριστός, ο ουδαοι, τ γένος το ούδα, εχανε ρχοντες, δηλαδ κριτς κα ρχιερες, πο τανε κ᾿ ο πολιτικο ρχοντές τους. λλ τότε γι πρώτη φορ γινε ρχοντας τς ουδαίας ρώδης, πο τανε θνικς κα βαλε ρχιερέα τν νάνιλον «λλογεν», ν ο ρχιερες εχανε πάντα μητέρα ουδαία. Τελευταος ουδαος ρχιερες στάθηκε ρκανός. Κα ο λλοι προφτες προφητέψανε τ Γέννηση το Χριστο, προπάντων σαΐας. Τ Γέννηση το Χριστο τ λένε ο μνωδο «τ πρ αώνων πόκρυφον κα γγέλοις γνωστον μυστήριον», κατ τ λόγια του Παύλου πο γράφει: «μο τ λαχιστοτέρ πάντων τν γίων δόθη χάρις ατ ν τος θνεσιν εαγγελίσασθαι τν νεξιχνίαστον πλοτον το Χριστο κα φωτίσαι πάντας τίς οκονομία το μυστηρίου τν ποκεκρυμμένου π τν αώνων ν τ Θε, τ τ πάντα κτίσαντι δι ησο Χριστο, να γνωρισθ νν τας ρχας κα τας ξουσίαις ν τος πουρανίοις δι τς κκλησίας πολυποίκιλος σοφία το Θεο» (φεσ. γ 8-10). πόστολος Παλος λέγει, πς ατ τ μυστήριο δν τ γνωρίζανε καθαρ κα μ σαφήνεια οτε ο γγελοι, γι᾿ ατ ρχάγγελος Γαβριλ μ τρόμο τ επε στν Παναγία. Κα στος Κολασσαες γράφοντας θεόγλωσσος Παλος, λέγει: «Τ μυστήριον τ ποκεκρυμμένον π τν αώνων κα π τν γενεν, νυν φανερώθη τος γίοις ατο, ος θέλησε Θες γνωρίσαι τς πλοτος, τς δόξης το μυστηρίου τούτου ν τος θνεσιν, ς στ Χριστς ν μν λπς τς δόξης». Λέγει, πς φανερώθηκε ατ τ μυστήριο στος γίους, πο θέλησε Θες ν τ μάθουνε, κα ατο θ τ διδάσκανε στ θνη; στος εδωλολάτρες, πο προσκυνούσανε γι θεος πέτρες κα ζα κα διάφορα λλ κτίσματα.
ξακόσια χρόνια πρ Χριστο βασιλις Ναβουχοδονόσορ εδε στ νειρό του, πς βρέθηκε μπροστά του να θεόρατο φοβερ γαλμα, καμωμένο π χρυσάφι, σήμι, χάλκωμα, σίδερο κα σεντέφι: Κι ξαφνα νας βράχος ξεκόλλησε π να βουν κα χτύπησε τ γαλμα κα τό κανε σκόνη. Κα σηκώθηκε νας δυνατς νεμος κα σκόρπισε τ σκόνη, κα δν πόμεινε τίποτα. βράχος μως πο τσάκισε τ γαλμα γινε να μεγάλο βουνό, κα σκέπασε λη τη γ. Τότε βασιλις φώναξε τν προφήτη Δανιλ κα ζήτησε ν το ξήγησει τ νειρο.
Κι Δανιλ τ ξήγησε καταλεπτς, λέγοντας πς τ διάφορα μέρη το γάλματος τανε ο διάφορες βασιλεες, πο θ περνούσανε π τν κόσμο στερα π τν Ναβουχοδονόσορα κα πς στ τέλος Θες θ ναστήσει κάποια βασιλεία πο θ καταλύσει λες τς βασιλεες, πως βράχος πο εχε δε στ νύπνιό του ξαφάνισε τ γαλμα μ τ πολλ συστατικά του: «Κα ν τας μέραις τν βασελέων κείνων, ναστήσει Θες το ορανο βασιλείαν, τις ες τος αἰῶνας ο διαφθαρήσεται», «κάποιο βασίλειο, λέγει, πο δν θ καταλυθε ποτ στος αἰῶνες τν αώνων».
Ατ βασιλεία αώνια, φθαρτη, εναι βασιλεία το Χριστο, βασιλεία τς γάπης στς ψυχς τν νθρώπων κα δρύθηκε μ τν γία Γέννηση το Κυρίου πο γιορτάζουμε σήμερα. Κα πειδ εναι τέτοια βασιλεία, γι᾿ ατ θ εναι αώνια, γι᾿ ατ δν θ χαλάσει ποτέ, πως γίνεται μ τς λλες πίγειες κα λικς βασιλεες. πως βράχος μεγάλωνε κι γινε ρος μέγα κα σκέπασε τ γ, τσι κα τ κήρυγμα το Εαγγελίου ξαπλώθηκε σ᾿ λη τν οκουμένη, μ τ κήρυγμα τν ποστόλων: « Ες πσαν τν γν ξλθεν φθόγγος ατν, κα ες τ πέρατα τς οκουμένης τ ήματα ατν».
στε βγκε ληθιν ρχαιότερη προφητεία το ακώβ, πς σν πάψει γκόσμια ξουσία τν ουδαίων, θ ρθει στν κόσμο κενος πο προορίστηκε, « προσδοκία τν θνν».
Σημείωσε πς ο βραοι πιστεύανε πς φυλή τους μονάχα ταν βλογημένη, κα πς Θες φρόντιζε μονάχα γι᾿ ατή, κα πς ο λλοι λαοί, «τ θνη», ταν καταραμένα κα μολυσμένα κι νάξια ν δεχτον τ φώτιση το Θεο. Λοιπν εναι παράξενο ν μιλ προφητεία το ακβ γι τ θνη, γι τος εδωλολάτρες θ περιμένουν τν Μεσσία ν τος σώσει κα μάλιστα ν μ λέει κν πς τν ναμενόμενο Σωτρα τν περιμένανε ο ουδαοι μαζ μ τ θνη, λλ ν λέει πς τν περιμένανε μονάχα ο θνικοί: «κα ατς προσδοκία θνν». πως κι γινε. Γιατί, τ βασιλεία πο δρυσε Χριστς στν κόσμο, τ θεμελίωσαν μν ο πόστολοι, πο ταν ουδαοι, λλ τν ξαπλώσανε κα τν στερεώσανε μ τος γνες τους κα μ τ αμα τος ο λλες φυλές, «τ θνη».
Εναι λότελα κατανόητο, γι τ πνεμα μας, τ τι κατέβηκε Θες νάμεσά μας σν νθρωπος συνηθισμένος κα μάλιστα σν φτωχότερος π τος φτωχούς. Ατ τ μακροθυμία μονάχα γιες ψυχς εναι σ θέση ν τ νιώσουνε ληθινά, κα ν κλάψουνε π κατάνυξη.
Κάποιοι, μ᾿ λα ατ πο επαμε, δν θ νιώσουμε τίποτα π τ Μυστήριο, πο γιορτάζουμε. Σ᾿ ατούς, γ τιποτένιος, δ μπορ ν π τίποτα. Μοναχ θ τος θυμίσω τ αστηρ λόγια πο γράφει στν πιστολή του γιος ωάννης Εαγγελιστής, γαπημένος μαθητς το Χριστο, κι᾿ θερμότατος κήρυκας τς γάπης: «Πν πνεμα, μολογε ησον Χριστν ν σαρκ ληλυθότα, κ το Θεο στι. Κα πν πνεμα, μ μολογε ησον Χριστν ν σαρκ ληλυθότα, κ το Θεο οκ στίν. Οτος στν ντίχριστος».

0 Σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια και παρατηρήσεις