Η αληθινή καταγωγή του ιδεολογήματος του Ευρωπαϊσμού

Ε.Β.Χ.

Η ιδέα της δημιουργίας ενός γεωοικονομικώς, γεωστρατηγικώς και πολιτικώς ενοποιημένου ηπειρωτικού «Ευρωπαϊκού Μείζονος Χώρου» είχε εξέχουσα, κυριολεκτικώς κεντρική, θέση και σημασία στην γεωοικονομική, γεωστρατηγική, πολιτικοιοικονομική και πολιτικοδιπλωματική σχεδίαση και πρακτική του Τρίτου Γερμανικού Ράϊχ. Αναλόγως δεσπόζουσα θέση κατείχε το ιδεολόγημα του Ευρωπαϊσμού στην ηγεμονική ιδεολογία
και προπαγάνδα της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Η τεκμηρίωση
είναι πλούσια και ακαταμάχητη: Μπορεί κανείς να ανατρέξει στις αναρίθμητες σχετικές εκθέσεις, υπομνήματα, σχέδια, μελέτες και λοιπά επίσημα και ημιεπίσημα έγγραφα των αρμοδίων Υπηρεσιών και δεξαμενών σκέψεως της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας (Υπουργεία Εξωτερικών, Οικονομίας, Προπαγάνδας, Βιομηχανικά, Εμπορικά και Τεχνικά Επιμελητήρια, Εταιρείες Μεσευρώπης και ΝΑ. Ευρώπης, αρμόδιες Υπηρεσίες των SS, Πανεπιστημιακά Ιδρύματα και Ερευνητικά Ινστιτούτα κ.λ.π. κ.λ.π.).

Λίαν ενδεικτικώς (λόγω στενότητος χώρου) αναφέρουμε τα εξής:

- Γκαίμπελς, Ημερολόγια, Ζυρίχη 1948, καταχώρηση της 8/5/1943 (Goebbels, Tagebücher, hrg. u. eingel. von Louis P. Lochner, Zürich, 1948, σσλ. 325 και εξής):

«… Εξ όλων αυτών ο Φύρερ εξήγαγε το συμπέρασμα ότι η κακοφωνία των μικρών κρατών, η οποία σήμερα εξακολουθεί να υφίσταται στην Ευρώπη, πρέπει να εξουδετερωθεί το ταχύτερον δυνατόν. Σκοπός του αγώνος μας οφείλει να παραμείνει η δημιουργίας μιας ηνωμένης Ευρώπης. Αλλ’ η Ευρώπη μπορεί να αποκτήσει σαφή οργάνωση μόνον μέσω των Γερμανών. Μία άλλη Ηγέτις Δύναμις πρακτικώς δεν υφίσταται…
Ο Φύρερ υπερασπίζεται εν προκειμένω την πολιτική του Καρλομάγνου. Και οι δικές του μέθοδοι (του Καρλομάγνου) υπήρξαν οι ορθές. Σήμερα είναι τελείως εσφαλμένο να του επιτίθεται κανείς ως «σφαγέως των Σαξόνων». Ποιος εγγυάται στον Φύρερ ότι, μεταγενέστερα, δεν θα λιθοβολείται και αυτός ως σφαγεύς…»

- Γερμανικόν Υπουργείον Εξωτερικών, Σχεδίασμα Κειμένου Εργασίας του Υπουργείου Εξωτερικών για την δημιουργία μιας «Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας», κεφάλαια: Ι. Αναγκαιότης μιας Ενοποιήσεως της Ευρώπης και III. Ομοσπονδιακή Λύσις του Ευρωπαϊκού Ζητήματος
(Deutsches Auswärtiges Amt, «Entwurf für eine Denkschrift des Auswärtigen Amtes über die Schaffung eines “Europäischen Staatenbundes”», εις: Zentrales Staatsarchiv Potsdam (Κεντρικό Κρατικό Αρχείο Πότσδαμ), Filmsammlung, Nr. 5582, Bl. D 514553 ff. Εν προκειμένω όρα ιδιαιτέρως τα κεφάλαια: Ι. Notwendigkeit einer Einigung Europas και III. Föderative Lösung der europäischen Frage):

«Η Ενοποίησις της Ευρώπης, η οποία ήδη από μακρού διαφαίνεται στην ιστορία, είναι μία νομοτελειακή εξέλιξις…
Η Ενοποίησις της Ευρώπης επιταχύνεται από τον πόλεμο, τον οποίον επέβαλε στην Γερμανία η Αγγλία, ο παλαιός εχθρός της ηπείρου. Ο αγών της Γερμανίας κατά της Αγγλίας είναι ο Πόλεμος της Ευρωπαϊκής Ενοποιήσεως.»

Το ιδιαίτερον του ευρωπαϊκού προβλήματος συνίσταται εις το ότι σε ένα σχετικά μικρό χώρο οφείλει να συμβιώσει μία ποικιλία διαφορετικών λαών…

Η Λύσις του Ευρωπαϊκού Ζητήματος δύναται να προέλθει μόνον επί ομοσπονδιακής βάσεως…
Η οικοδόμησις μιας τοιαύτης Ενώσεως Κρατών θα λάβει χώρα σε δύο χρονικά στάδια: Αρχικώς οφείλουν οι ενδιαφερόμενες Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις να αποφασίσουν την ίδρυση της Ενώσεως και να συνάψουν την Ιδρυτική Πράξη, όπου και θα καθορίζονται σε γενικές γραμμές ο Σκοπός και οι Καταστατικές Αρχές της Ενώσεως. Το δεύτερο στάδιο περιλαμβάνει την επεξεργασία των λεπτομερειών που αφορούν στην οργάνωση της Ενώσεως…
Το αποφασιστικόν βήμα θα λάβει χώραν με την υπογραφή της Ιδρυτικής Πράξεως. Δι’ αυτής, τα Συμβαλλόμενα Κράτη θα αποδέχονται εις τους αιώνας των αιώνων την θεμελιώδη Αρχή της Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης και θα υποχρεούνται στην ενιαία στάση εφ’ όλων των ζητημάτων που σχετίζονται με τα καθήκοντα της Ευρωπαϊκής Κοινότητος.»

http://www.hellasforce.com/