Ο πολιτικός κουραδόμαγκας

Είδαμε σε όλα τα κανάλια το στιγμιότυπο από την ορκωμοσία του Μπουτάρη, όταν φόρεσε το άστρο του Δαυϊδ, στο πέτο του.

Αχ βρε καημένε Γιάννη. Πάλιν  τὸν καῦκον ἔπιες, πάλιν τὸν νοῦν ἀπώλεσας. Σιγά τα ωά, δεν χρειάζεται σήμερα να έχεις κότσια για να παριστάνεις τον εβραίο. Και εγώ ακόμη, μπορώ να φορέσω το άστρο του Δαυϊδ στο σακάκι μου και να πάρω τους δρόμους. Το πλέον πιθανόν είναι να με περάσουν

για ψώνιο ή στην καλύτερη περίπτωση για γραφικό.

Η μαγκιά Γιάννη μου θα ήταν να φορούσες το αστέρι κάπου εκεί, γύρω στο 1940. Τότε θα σε παραδεχόμουν. Σήμερα όμως εκ του ασφαλούς, τα φρου-φρου και τα αρώματα έχουν πέραση στους ομοίους σου και λοιπούς κουραδόμαγκες…

Υστερόγραφο: χθες ήταν η μαύρη επέτειος της Μικρασιατικής καταστροφής κατά την οποία το ίνδαλμα του Μπουτάρη, ο Κεμάλ, έσφαξε χιλιάδες Έλληνες. Αναρωτιέμαι γιατί ο Μπουτάρης δεν έβαλε στο πέτο του και μια φωτογραφία από την καταστροφή της Σμύρνης.

Το πιο πιθανό είναι να το ξέχασε και τελικώς ίσως είναι καλύτερα γιατί ο άνθρωπος αυτός ήταν ικανός να κρεμάσει στο στήθος του την φωτογραφία του Κεμάλ….

Δ.Μ.