«Τέλος της λιτότητας σημαίνει τέλος του ευρώ»

Ρεσιτάλ γερμανικής αλαζονείας κατά του ευρωπαϊκού νότου δίνει αρθογράφος του γερμανικού Focus. Εξηγεί στους συμπατριώτες του «με ποιο τρόπο οι χρεωκοπημένοι της Ευρώπης ξοδεύουν πάλι τα λεφτά μας και προειδοποιεί ότι «τέλος της λιτότητας σημαίνει τέλος του ευρώ».
«Δεν πρόλαβαν να περάσουν λίγες μέρες από τις ευρωεκλογές και η Ιταλία, η Ισπανία και η
Γαλλία χαλαρώνουν τα γκέμια. Θέλουν πάλι να χρεωθούν για να θέσουν σε εφαρμογή άχρηστα οικονομικά προγράμματα. Θα πρέπει αυτό να μας αρέσει;», διερωτάται με στόμφο, ο Ούλι Ντενχ, επικεφαλής του οικονομικού ρεπορτάζ του περιοδικού.
Ο δημοσιογράφος – φαρμακόγλωσσα τα βάζει κατ' αρχάς με τον ιταλό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντζι, ο οποίος δήλωσε ότι «θα πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τη λιτότητα των περασμένων ετών αν θέλουμε να σώσουμε την Ευρώπη». Στη συνέχεια, σέρνει τα εξ αμάξης και στις τρεις προαναφερθείσες χώρες οι οποίες δείχνουν ότι θέλουν να χαλαρώσουν τη λιτότητα επειδή, όπως σχολιάζει, «τα κόμματα που τις κυβερνούν τα πήγαν χάλια στην κάλπη». «Αντί να κάνουν οικονομίες», γράφει, «προτιμούν να ξοδέψουν δισεκατομμύρια σε γενναία επενδυτικά προγράμματα (π.χ. για την εργασία, για τις υποδομές ή προβαίνουν σε φοροελαφρύνσεις για τις μεγάλες επιχειρήσεις)».
Ευρώ χωρίς λιτότητα δεν γίνεται
«Ολα αυτά τα χρήματα», λέει, «θα προέλθουν φυσικά από νέο δανεισμό». Ο Ντενχ φοβάται μήπως οι «αταξίες» των Γάλλων, Ιταλών και Ισπανών επαναφέρουν την κουβέντα για την έκδοση ευρωομόλογου. Στη συνέχεια, επιτίθεται και στην εφημερίδα Financial Times η οποία βάζει επικίνδυνες ιδέες στο μυαλό του Ρέντζι όπως «να αφήσει στην άκρη τη λιτότητα και να δρομολογήσει ένα τεράστιο επενδυτικό πρόγραμμα ύψους 100 δισ. Ευρώ ετησίως».
Από τα βέλη του Γερμανού γλυτώνει, παραδόξως, η Ελλάδα, η οποία δεν αναφέρεται καθόλου στο άρθρο. Ισως γιατί ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είναι «καλός μαθητής» και δεν αμφισβητεί ανοιχτά τη λιτότητα.
Στο τέλος πάντως, ο αρθογράφος απευθύνει μια αυστηρή προειδοποίηση. Για την ακρίβεια, απειλεί όχι τόσο για τη διάλυση του ευρώ, όσο για έξοδο της Γερμανίας από την ευρωζώνη: «Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε στους νότιους γείτονές μας ότι η σημερινή πολιτική λιτότητας είναι ακριβώς εκείνη που συμφωνήθηκε στη συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992. Είναι η δέσμευση βάσει της οποίας η Γερμανία αποφάσισε να μετέχει στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Αν αυτές οι ξεκάθαρες αρχές εφαρμόζονται μόνο κατά βούληση», σημειώνει, «τότε έχει και η Γερμανία το δικαίωμα να μη δεσμεύεται πλέον από τη συνθήκη του Μάαστριχτ ούτε από τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το κοινό νόμισμα. Σε αυτή την περίπτωση, θα ευχηθούμε σε Γάλλους, Ιταλούς και Ισπανούς καλή διασκέδαση με το αδύναμο ευρώ τους».

http://www.iefimerida.gr/