Μαύρα κοράκια…

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Σαν να μην φτάνει η κρίση, οι Έλληνες έχουν να υποστούν και τα μαύρα κοράκια που περιμένουν στο κλαρί για να τους «σώσουν» ή σχολιάζουν κρώζοντας. Με αφορμή οποιοδήποτε γεγονός, από τον τραγικό θάνατο του παιδιού στο Περιστέρι, ως τις δηλώσεις για τους πλειστηριασμούς, αρχίζει η καταστροφολογία κι η υστερία.
Στα δε μέσα κοινωνική δικτύωσης, εκεί όπου τόσοι και τόσοι «ζουν το μύθο» τους, παριστάνοντας τον Βελουχιώτη με παντόφλες,
φραπόγαλο και πληκτρολόγιο, βασιλεύει η παράκρουση. Ύβρεις, απειλές, εσχατολογικές μπούρδες, συνωμοσιολογία του δίφραγκου, ονειρώξεις για λυντσαρίσματα.
Σοβαρή συζήτηση πάντως δεν γίνεται. Μέγας συνένοχος και μερίδα των ΜΜΕ που καθημερινά τρομοκρατούν τον κόσμο. Είναι που είναι το ηθικό του στα τάρταρα, το αποτελειώνουν. Διαπιστωμένο γεγονός άλλωστε, πως όποτε απεργούν οι δημοσιογράφοι κινείται καλύτερα η αγορά!
Οι ειδικοί λένε πως η ψυχολογία είναι περί το 50 με 70 % της λειτουργίας αγοράς. Ε, αυυτή ξεσκίζουν όλοι. Οι μεν κομματικοί για αντιπολιτευτικούς λόγους, τα ΜΜΕ γιατί οι κραυγές και η καταστροφολογία πουλάει καλύτερα κι οι βαρεμένοι «Κολοκοτρονωναίοι» του διαδικτύου, διότι έτσι γουστάρουν και παίρνουν κι εκδίκηση για την ζωή που τους αδίκησε.
Τεράστιο ζήτημα οι πλειστηριασμοί για την πρώτη κατοικία, για χιλιάδες χιλιάδων Ελλήνων που έχουν πληγεί από την κρίση. Από την άλλη υπαρκτή η κατηγορία ανθρώπων με μεγάλα δηλωθέντα εισοδήματα, που εκμεταλλεύονται το κοινωνικό μέτρο της απαγόρευσης και δεν πληρώνουν το δάνειο τους, σε αντίθεση με τον μέσο χαμηλοεισοδηματία Έλληνα, που στερείται τα πάντα για να ξοφλήσει, να γίνει οριστικά δικό του το κεραμίδι του. Για τα παιδιά του. Γιατί ο Έλληνας είναι περήφανος, όταν μπορεί να πει στα παιδιά του «αυτό έφτιαξα κι αύριο θα είναι δικό σας». Ξοδεύει όλη του τη ζωή, τα νιάτα του, γι’ αυτό το σπίτι. Είναι η «ασφάλεια» της φαμίλιας του, μαζί με ένα σταθερό μεροκάματο.
Για να είμαι σαφής. Είναι αδιανόητη άρση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας γι’ αυτούς που ήταν εντάξει στις υποχρεώσεις τους και βρέθηκαν σε πραγματική αδυναμία λόγω της κρίσης, ανεργίας ή περικοπών. Ένας να φτάσει σε απονενοημένο διάβημα μπροστά στους δικαστικούς επιμελητές, θα είναι ο πυροκροτητής μιας αληθινής κοινωνικής έκρηξης.
Ο κ. Στουρνάρας είπε πως «κινδυνεύουν να καταρρεύσουν οι τράπεζες». Θα ήθελα πολύ να απαντήσω πειραιώτικα για το πόσο μας νοιάζει αλλά η οικονομία της χώρας λειτουργεί με τραπεζικό σύστημα, δεν είναι η Βόρεια Κορέα, οπότε δεν μπορώ. Θα πω όμως πως αυτοί που επί δεκαετίες έπαιρναν τα χρήματα του κόσμου με 1% και του τα δάνειζαν με 19% πρέπει να πληρώσουν τίμημα. Μεγάλο. Άλλωστε επιχειρηματικό ρίσκο έπαιρναν. Δεν μπορεί να είναι δικά τους τα κέρδη και δικές μας οι ζημίες. Δεν μπορεί ο λαός να πληρώνει την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αφού εγγράφεται στο δημόσιο χρέος, αλλά αφεντικά να είναι πάλι οι ίδιοι και μονά – ζυγά κερδισμένοι. Ναι, αν κάποιος δηλώνει και τώρα εισόδημα 50.000 και 100.000 Ευρώ και δεν πληρώνει το δάνειο του, να του γίνει πλειστηριασμός.
Υπάρχουν όμως και οι άλλοι, οι πολλοί. Αυτοί που έχουν πληρώσει επί χρόνια τόκους και πανωτόκια, ένα σκασμό λεφτά, πάντα στην ώρα τους και   ξαφνικά βρέθηκαν στο άσο, γιατί απολύθηκαν ή γιατί απολύθηκε η γυναίκα τους κι οι ίδιοι απώλεσαν 40 και 50% του εισοδήματος τους. Τίμιοι άνθρωποι σε ακούσια αδυναμία πληρωμής. Σε αυτούς θα πρέπει να γίνει, αντί για άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, ένα ρεαλιστικό και γενναίο κούρεμα του χρέους και διευκόλυνση αποπληρωμής του υπολοίπου. Δεν ξέρω σε τι ποσοστό αντέχουν οι τράπεζες να το κάνουν. Αν ρωτήσουμε πάντως τους τραπεζίτες δεν θα πουν την αλήθεια. Γι’ αυτό, επειδή θα πουν ψέματα, πρέπει το ζήτημα να το εξετάσει – όχι μέσω «υπαλλήλων» των τραπεζών – κι επιβάλλει η κυβέρνηση.
Από την άλλη όμως καλό θα είναι να το βουλώσουν τα κοράκια που κράζουν τρομοκρατώντας τους απλούς πολίτες, καθιστώντας αδύνατη μια σοβαρή συζήτηση για τα προβλήματα.
Αν τους ακούσεις, θα πιστέψεις πως μιλιούνια Γερμανών τα βράδια του Σαββάτου στις μπυραρίες μιλούν για τ’ όνειρο τους να αποκτήσουν δυάρι ή τριάρι στη Γούβα, στο Μπραχάμι ή στον Κορυδαλλό. Το «οι Γερμανοί μας βάλανε στο Μνημόνιο για να μας πάρουν τα σπίτια, γι’ αυτό τώρα θέλουν άρση των πλειστηριασμών» είναι η τελευταία μπούρδα της μόδας. Αδέρφια, αν θέλανε να μας αγοράσουν φτηνά, δεν χρειαζόταν να μας δανείσουν  δισεκατομμύρια. Απλά θα κλείνανε την στρόφιγγα, θα κλατάραμε και θα μας παίρνανε τα σώβρακα τζάμπα.
Ας κάνουμε εμείς αυτό που πρέπει με κοινή λογική και δεν φοβόμαστε τίποτα.
Άλλωστε θα το ξαναπώ στον κ. Στουρνάρα: αν ο Έλληνας σκοτώνει για ένα μέτρο γης, φαντάσου τι θα κάνει για όλο το βιός του…