Παιχνίδια με τη φωτιά και άγνοια κινδύνου

Σοφία Βούλτεψη

Την προηγούμενη Τρίτη – για όσους δεν το πρόσεξαν – το ελληνικό Δημόσιο άντλησε 4,38 δις ευρώ από την έκδοση εντόκων γραμματίων του Δημοσίου, διάρκειας ενός και έξι μηνών, προκειμένου να μετακυλιστούν γραμμάτια που λήγουν σήμερα, 14 Δεκεμβρίου.

Τα έντοκα γραμμάτια δια των οποίων η χώρα που λέγεται Ελλάς εξασφάλισε 1,25 δις ευρώ και λήγουν σε 26 εβδομάδες, έχουν τόκο 4,38%.

Ως γνωστόν, τα προηγούμενα έντοκα γραμμάτια

είχαν εκδοθεί με ημερομηνία λήξης την 16η Νοεμβρίου, με την ελπίδα ότι στο μεταξύ θα εκταμιευόταν η δόση.

Αυτό, όμως, δεν συνέβη και είχαμε νέα έκδοση με ημερομηνία λήξης την 14η Δεκεμβρίου – και πάλι με την ελπίδα ότι μέχρι τότε θα είχε εκταμιευτεί η δόση.

Η 14η Δεκεμβρίου πλησίαζε επικίνδυνα – χωρίς η δόση να έχει εκταμιευτεί – οπότε την περασμένη Τρίτη, το ελληνικό Δημόσιο εξέδωσε νέα έντοκα γραμμάτια με ημερομηνία λήξης την 16η Ιανουαρίου 2013.

Κατανοητόν;

Την ίδια, όμως, ημέρα κατά την οποία στη χώρα που λέγεται Ελλάς εκδίδονταν τα νέα έντοκα γραμμάτια με ημερομηνία λήξης την 16η Ιανουαρίου 2013, ο κ. Τσίπρας, μιλώντας ενώπιον της Κ.Ο. του κόμματός του, απεφάνθη ότι πρέπει «να τους διώξουμε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος», διότι το μόνο δίλημμα που υπάρχει είναι «δημοκρατική εκτροπή (σ.σ. εννοεί προφανώς εκτροπή από το δημοκρατικό πολίτευμα, διότι καμιά εκτροπή δεν είναι… δημοκρατική) ή δημοκρατική ανατροπή».

(Επί του προκειμένου δεν γνωρίζω άλλη δημοκρατική ανατροπή από τις εκλογές, επομένως ζητά τρίτες εκλογές).

Προφανώς, διότι, όπως είπε, η χώρα έχει ανάγκη από «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ».

Εντάξει με τον «κορμό», αλλά αν υποθέσουμε ότι γίνονταν εκλογές και βρίσκονταν και τα «κλαδιά», αυτή η «σωτήρια» κυβέρνηση τι θα έκανε με τα έντοκα γραμμάτια που λήγουν σήμερα και είχαν ξαναλήξει στις 16 Νοεμβρίου και είχαν ξαναλήξει τον περασμένο Αύγουστο;

Είναι προφανές πως είτε θα τα πλήρωνε, είτε δεν θα τα πλήρωνε.

Αλλά αν δεν τα πλήρωνε, θα συνεχίζαμε να ζούμε κανονικά;

Στο ερώτημα αυτό δεν δίδεται καμιά απάντηση.

Πολύ περισσότερο που ο ίδιος ο κ. Τσίπρας στην ομιλία του παραδέχθηκε πως εκ μέρους των δανειστών δεν εισακούστηκε καμιά από τις προτάσεις που κατέθεσε το κόμμα του.

Και επομένως, ποιος μας εγγυάται ότι θα εισακουγόταν αν βρισκόταν στην κυβέρνηση;

Διότι άλλο το «ζητάμε Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το χρέος», άλλο το «ζητάμε κούρεμα του χρέους, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες», άλλο το «ζητάμε μορατόριουμ στην εξυπηρέτηση του χρέους» και άλλο τα παίρνουμε όλα αυτά.

Υπάρχει κάποια απόσταση, νομίζω…

Την ημέρα, λοιπόν, ακριβώς που η χώρα που λέγεται Ελλάς εξέδιδε νέα έντοκα γραμμάτια, ο κ. Τσίπρας προτίμησε να αγνοήσει το γεγονός και να καταγγείλει πως όλα αυτά είναι ψέματα, διότι «την περιβόητη δόση δεν την πήραμε ούτε το καλοκαίρι, ούτε τον Οκτώβρη, ούτε στις 16 Νοέμβρη και δεν πεινάσαμε».

Αποσιώπησε το γεγονός ότι δεν πεινάσαμε επειδή ακριβώς εκδίδουμε γραμμάτια ενός μηνός.

Ειλικρινά, μπορούμε να μάθουμε τι επιδιώκει;

Αντιλαμβάνεται πόσο πολύ παίζει με τη φωτιά;

Έχει άγνοια κινδύνου;

Αντιλαμβάνεται σε ποια θέση θα βρισκόταν αν τελικά γίνονταν εκλογές, σταματούσαν οι δόσεις, προχωρούσε σε στάση πληρωμών και η χώρα ξέμενε εντελώς από ρευστό – με όλες τις συνέπειες σε μισθούς, συντάξεις, φάρμακα και άλλα βασικά αγαθά;

Διότι είναι εύκολο να χαϊδεύεις τα αυτιά αυτών που συνεχίζουν να λαμβάνουν έστω και μια πενιχρή σύνταξη ή έναν γλίσχρο μισθό.

Τι θα κάνεις, όμως, όταν βρεθείς αντιμέτωπος με έναν λαό που δεν λαμβάνει ούτε αυτά;