Ποιος υπερασπίζεται τη «Δημοκρατία της ασυδοσίας»;

Σοφία Βούλτεψη

Ειλικρινά ποτέ μου δεν κατάλαβα για ποιο λόγο το «μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώσετε», αποτελεί την επιτομή της ελεύθερης πολιτικής δράσης και της… Δημοκρατίας.

Δεκαετίες τώρα παρακολουθούμε τους δήμους να λαμβάνουν κάτι θηριώδη δάνεια – τα οποία καταβροχθίζονται μαζί με τα θεσμοθετημένα έσοδά τους, ενώ ακόμη και η περισυλλογή σκουπιδιών παραμένει το μεγάλο ζητούμενο – και όταν ξεμένουν να διαμαρτύρονται πως το

Κράτος δεν τους στηρίζει.

Δεκαετίες τώρα παρακολουθούμε τις ΔΕΚΟ να δανείζονται με φρενήρεις ρυθμούς με εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου (δηλαδή του ελληνικού λαού) και στο τέλος να παρουσιάζουν τεράστιες μαύρες τρύπες χωρίς ποτέ να μένει κανείς ευχαριστημένος από τις υπηρεσίες τους.

Δεκαετίες τώρα παρακολουθούμε διάφορα golden boys να διορίζονται σε θέσεις προέδρων, διευθυνόντων συμβούλων και μελών διοικητικών συμβουλίων, να καταβαραθρώνουν τους οργανισμούς των οποίων προΐστανται και στο τέλος να… δίνουν αύξηση στον εαυτό τους.

Υπήρξε ακόμη και περίπτωση που με νόμο απηλλάγησαν διοικητές ΔΕΚΟ και άλλων οργανισμών από ποινικές ευθύνες του λόγω κακοδιαχείρισης στις επιχειρήσεις που διηύθυναν.

Και τώρα που με πράξη νομοθετικού περιεχομένου επιβάλλονται δημοσιονομικός έλεγχος και ποινές, σηκώθηκαν όλοι επάνω να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι τάχαμου περιστέλλεται η δημοκρατία (της ασυδοσίας) και εξουδετερώνεται το κοινοβούλιο (το οποίο και οφείλει να τα γνωρίζει όλα αυτά και παρέχει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση – και επομένως και στις αποφάσεις της, διαφορετικά… ας την ρίξει επειδή δεν θέλει να χρωστάνε οι γνωστοί υπότροποι και να ζητάνε τα ρέστα από τον λαό.

Δεν αντιλαμβάνομαι για ποιον λόγο δεν πρέπει να υπάρχουν δημοσιονομικοί κανόνες και παρακολούθηση της ορθής εκτέλεσης των προϋπολογισμών και της οικονομικής διαχείρισης των δημοσίων επιχειρήσεων και των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου – και ποιος ωφελείται από την έλλειψη ελέγχου.

Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί δεν πρέπει να παρακολουθείται η οικονομική διαχείριση εκ μέρους της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί κάθε υπουργός θα έχει το δικό του μπαϊράκι, όταν έσοδα έχει μόνο το υπουργείο των Οικονομικών και όλοι οι άλλοι έξοδα.

Ούτε αντιλαμβάνομαι για ποιο λόγο όταν υπάρχει απόκλιση από τους στόχους, θα συνεχίζουν όλοι κανονικά την σπάταλη, ηλίθια, βλαβερή για τον λαό και επομένως ύποπτη δράση τους, λες και τα χρήματα κόβονται από τον τοίχο.

Επίσης, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί κάθε εποπτευόμενος από τα υπουργεία φορέας μπορεί να κάνει του κεφαλιού του, να μην παρουσιάζει ποτέ ισολογισμούς και απολογισμούς, να παραβιάζει προϋπολογισμούς, αλλά να συνεχίζει ανενόχλητος να αρμενίζει στα κύματα της αμεριμνησίας.

Δηλαδή τι το κακό υπάρχει στην υποχρέωση έγκρισης προϋπολογισμών μέχρι τις 31 Ιανουαρίου κάθε χρόνο, διαφορετικά δεν αναγνωρίζονται οι δαπάνες τους, πλην των πληρωμών συντάξεων, αποδοχών προσωπικού και απόδοσης των επ’ αυτών κρατήσεων;

Για ποιο λόγο τα υπουργεία να μην υποβάλλουν στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους μηνιαίο πρόγραμμα εκτέλεσης των προϋπολογισμών τους – πολύ περισσότερο που προβλέπεται πως αν κάτι αλλάξει μπορούν να το κοινοποιήσουν, αναμένοντας την έγκριση του υπουργείου των Οικονομικών;

Για ποιο λόγο είναι κακό όταν διαπιστώνεται αρνητική απόκλιση άνω του 10% να περικόπτεται, με απόφαση του Διευθυντή Προϋπολογισμού Γενικής Κυβέρνησης, ποσό πιστώσεων για λειτουργικές δαπάνες των υπουργείων ή επιχορήγηση ή απόδοση πόρων ή οποιασδήποτε μορφής ενίσχυση από τον Κρατικό Προϋπολογισμό σε φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, ίσο με το ποσό της υπέρβασης πέραν του ανωτέρω ποσοστού;

Τι το κακό υπάρχει σε περίπτωση που για δυο συνεχόμενα τρίμηνα διαπιστώνεται απόκλιση άνω του 10% από τους δημοσιονομικούς στόχους να ορίζει ο υπουργός των Οικονομικών Επόπτη Οικονομικών Υπηρεσιών;

Γιατί είναι κακή η πρόβλεψη ότι από την 1η Ιανουαρίου του 2014 δεν επιτρέπεται ο δανεισμός φορέων για άλλους σκοπούς πλην επενδύσεων;

Ποιος – εκτός από τα γνωστά τρωκτικά της εξουσίας – ενοχλείται από την πρόνοια οι ΔΕΚΟ και τα ΝΠΙΔ να «υποβάλλουν στη Διεύθυνση ΔΕΚΟ του Υπουργείου Οικονομικών τους ετήσιους προϋπολογισμούς τους, οι οποίοι θα πρέπει να είναι σύμφωνοι με τους δημοσιονομικούς στόχους του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής»;

Γιατί όλοι αυτοί (ΔΕΚΟ και φορείς της Γενικής Κυβέρνησης) να μην παρακολουθούνται στενά από τη Διεύθυνση ΔΕΚΟ του Υπουργείου Οικονομικών και από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους;

Και ποιος διαφωνεί με την πρόβλεψη σύμφωνα με την οποία σε περίπτωση αρνητικών αποκλίσεων σε ποσοστό μεγαλύτερο του 10% να μειώνεται ισόποσα και το εγκεκριμένο ποσό ακαθάριστου δανεισμού από τη Διεύθυνση ΔΕΚΟ και όταν αποκαθίσταται η τάξη να επανέρχεται και ο δανεισμός;

Ποιος θα κλάψει αν σε περίπτωση απόκλισης από τους στόχους σε ποσοστό μεγαλύτερο από 10% σε σχέση με τα προϋπολογισθέντα, να αναστέλλεται η καταβολή των αμοιβών των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και αν και τα ετήσια οικονομικά αποτελέσματα προ επιχορηγήσεων, φόρων, τόκων και προβλέψεων αποκλίνουν σε ποσοστό μεγαλύτερο του 10%, να λήγει αυτοδίκαια η θητεία των εκτελεστικών μελών του Διοικητικού Συμβουλίου εντός ενός μηνός από τη διαπίστωση της εν λόγω απόκλισης;

Δηλαδή τι σόι Δημοκρατία είναι αυτή όπου κάποιοι τρώνε και πίνουν εις υγείαν των κορόιδων;

Και τι το περίεργο υπάρχει στη δημιουργία Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ στο υπουργείο των Εσωτερικών – ώστε να παρακολουθούνται στενά όλοι αυτοί που ξύπνησαν ένα ωραίο πρωί και αποφάσισαν να πολιτευτούν με έξοδα των άλλων;

Και επιτέλους όλοι αυτοί οι επιρρεπείς στους δανεισμούς και στα μεγαλεία με τα λεφτά των άλλων δεν πρέπει να στριμώχνονται με κάποιον τρόπο;

Με υποχρέωση άμεσης εφαρμογής των αναγκαίων μέτρων που προβλέπονται από τη νομοθεσία προς διασφάλιση της είσπραξης των απαιτήσεων του ΟΤΑ και της αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής, αναστολή προσλήψεων, υποχρεωτικές μετατάξεις, περιορισμό των δαπανών μόνο σε υποχρεώσεις μισθοδοσίας και λοιπές απολύτως ανελαστικές δαπάνες;

Βέβαια, εδώ προβλέπεται και αύξηση των ιδίων εσόδων από φόρους, τέλη, δικαιώματα και εισφορές, καθώς και αύξηση του ανώτατου συντελεστή επιβολής του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας για τα ακίνητα που βρίσκονται στην εδαφική περιφέρεια του δήμου σε ποσοστό μέχρι και 3‰ και επιβολή του τέλους υποχρεωτικά από το δήμο σύμφωνα με το ποσοστό αυτό μέχρι την οικονομική εξυγίανσή του.

Οπότε, όλοι θεώρησαν βέβαιο ότι τη νύφη θα την πληρώσουν οι πολίτες-δημότες, αφού οι δήμοι θα τους βάλουν να πληρώσουν τα δικά τους σπασμένα.

Προφανώς, αλλά ποιος δημοτικός άρχοντας θα τολμήσει να κυκλοφορήσει στις γειτονιές του δήμου του ή θα έχει το θράσος να ξαναθέσει υποψηφιότητα όταν όλοι οι ψηφοφόροι του θα γνωρίζουν πως πληρώνουν τα δικά του σπασμένα;

Επιτέλους, δεν πρέπει κάποτε να σταματήσει η κοροϊδία;