Άρχοντες του... συνδικαλισμού

Πολυμίλης Σήφης

Ποια σχέση μπορεί να έχει ο επονομαζόμενος και «άρχοντας των σκουπιδιών» από τη μια μεριά με τον «υπουργό των δικηγόρων και δικαστών» από την άλλη; Μπορεί ο ένας να βρίσκεται στην αντιπολίτευση και ο άλλος στην κυβέρνηση, αλλά επί της ουσίας τόσο ο κ. Μπαλασόπουλος όσο και ο κ. Ρουπακιώτης υπηρετούν την ίδια στενά συντεχνιακή λογική, εν ονόματι των λαϊκών συμφερόντων αδιαφορώντας για τις

συνέπειες των πράξεών τους...

Εγώ δεν είδα κανέναν ξανθό, ήταν η απάντηση του λεβέντη προέδρου της ΠΟΕ-ΟΤΑ όταν ρωτήθηκε για την επίθεση στον γερμανό πρόξενο στη Θεσσαλονίκη. Μπορεί οι πάντες να είδαν την απαράδεκτη επίθεση στον εκπρόσωπο μιας ξένης χώρας, που προκάλεσε για μια φορά ακόμα ένα κύμα αρνητικών δημοσιευμάτων για την Ελλάδα - ως και δήλωση Μέρκελ - αλλά για τον κ. Μπαλασόπουλο δεν συνέβη και τίποτε... Μπορεί πράγματι η ισοπεδωτική λογική με την οποία επιβάλλεται η διαθεσιμότητα στους δήμους να είναι άδικη για πολλούς εργαζομένους. Ομως ο μόνος ίσως που δεν δικαιούται να διαμαρτύρεται είναι ο ίδιος ο κ. Μπαλασόπουλος που διορίστηκε στο πλαίσιο του φαυλοκρατικού καθεστώτος που επικρατούσε για πολλά χρόνια στην αυτοδιοίκηση και όχι μόνο. Προσλήφθηκε από τον τότε ομοϊδεάτη του δήμαρχο Γλυφάδας στην υπηρεσία καθαριότητας για να βρεθεί σε λίγο αξιοκρατικά... εκδότης περιοδικού του δήμου. Και βέβαια στη συνέχεια ως αρχισυνδικαλιστής είναι αμφίβολο αν εργάστηκε επί της ουσίας ξανά... Ωστόσο παραμένει πάντα προστάτης των συμφερόντων των εργαζομένων με όποιον τρόπο θεωρεί θεμιτό ο ίδιος, ανεξάρτητα από το αν οδηγεί σε διαπόμπευση της χώρας.

Ο κ. Ρουπακιώτης τη μια μέρα αδιαφορεί, όπως δήλωσε, όταν τον αποκαλούν υπουργό των δικηγόρων και των δικαστών και την άλλη το θεωρεί ασεβές. Ηταν ο ίδιος όμως που δήλωσε ότι είναι «υποχρεωμένος να υπερασπιστεί τα δικαιώματα δικηγόρων και δικαστών σε βάρος των οποίων ασεβούν η τρόικα και το κράτος». Αν δεν κάνουμε λάθος όμως εκπρόσωπος του κράτους είναι και ο ίδιος... Και δεν απαλλάσσεται όταν υποστηρίζει ότι άλλα μέτρα συζητούσε ο ίδιος και άλλα  αποφασίζονταν τελικά... Αν καταγγέλλει, εμμέσως αλλά σαφώς, την κυβέρνηση στην οποία είναι μέλος και τους συναδέλφους του υπουργούς ως υπηρέτες της τρόικας μάλλον σε λάθος κυβέρνηση βρίσκεται. Και αν δεν θέλει να παριστάνει τον υπουργό, όπως δήλωσε, η λογική λέει ότι θα έπρεπε να την έχει ήδη αποχαιρετήσει. Γιατί δικαίωμά του ως συνδικαλιστή είναι να υποστηρίζει τα συμφέροντα  των συναδέλφων του, αλλά ως υπουργός μάλλον πρέπει να έχει μια πιο σφαιρική και πιο συνολική αντίληψη. Υπουργοί περιορισμένης ευθύνης, εξ όσων γνωρίζουμε, δεν προβλέπονται ούτε στην Ελλάδα ούτε πουθενά αλλού...

Βέβαια ο κ. Ρουπακιώτης δεν είναι ο πρώτος, ούτε ο μόνος που βάζει πάνω από το γενικότερο συμφέρον τα δικαιώματα της επαγγελματικής ομάδας στην οποία ανήκει. Είναι ανεπίτρεπτο όμως ακόμα και σήμερα που προσπαθούμε να κρατηθούμε στη ζωή να διαιωνίζεται αυτή η πρακτική που συνέβαλε τα μέγιστα στον κατήφορο της χώρας...