Εταίροι, δανειστές, ή εκβιαστές;

Η Οδύσσεια Ελλάδος και Ελλήνων συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς. Παρόλη την τεκμαιρόμενη καλή του θέληση, ο Πρωθυπουργός αφενός έχει να ελέγξει και συντονίσει μία κυβέρνηση αποτελούμενη από μέλη που δεν μπορούν και δεν θέλουν να αποποιηθούν την παλαιοκομματική νοοτροπία τους και, αφετέρου, να πρέπει να ικανοποιεί τις ορέξεις και βλέψεις τών αρχηγών τών
κομμάτων που συγκυβερνούν, αλλά δεν συμμετέχουν. Μία άλλη ελληνικής καταγωγής μικροπολιτική εφεύρεση αυτό.

 Τα προβλήματα, όμως, είναι τεράστια. Τα εμπόδια ορισμένες φορές είναι ανυπέρβλητα. Και όμως, εμείς, τόσο τα συγκυβερνώντα κόμματα και τα κόμματα τής αντιπολίτευσης, όσο και μία, πολύ μεγάλη, μερίδα πολιτών, αντί να βλέπουμε το δάσος προτιμούμε να βλέπουμε το δέντρο. Δηλαδή, το ατομικό, οικογενειακό, κομματικό ή και εταιρικό συμφέρον αντί να προτάσουμε το συμφέρον τού συνόλου, με την ικανοποίηση τού οποίου και εμείς οι ίδιοι θα βγούμε ωφελημένοι.

Από την πρώτη κιόλας ημέρα τού πρώτου μνημονίου, εκείνο που είχε φανεί ήταν ότι βασική και καθοριστική προϋπόθεση τής επιτχίας του ήταν η εφαρμογή ΌΛΩΝ τών όρων του. Δηλαδή, εκτός από τα φοροεισπρακτικά μέτρα προς αύξηση τών εσόδων, θα έπρεπε να εφαρμοσθούν αμέσως και τα μέτρα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων ώστε να μειωθούν ριζικά οι δαπάνες και να δημιουργηθούν κίνητρα για ανάπτυξη. Γι αυτό το δεύτερο σκέλος δεν έγινε τίποτα. Και δεν γίνεται τίποτα. Και ήταν αυτό που εξόργιζε τους εταίρους και δανειστές μας.

Και εδώ είναι που αρχίζει η διόγκωση τών προβλημάτων μας. Οι εταίροι και οι δανειστές μας, με πρωταγωνιστές κατεξοχήν την Γερμανία και την Γαλλία αλλά και τους "λακέδες" τους Ολλανδία, Φινλανδία και Αυστρία, ωθούμενοι από τους βρώμικους και υπόπτων συμφερόντων οίκους αξιολόγησης, αλλά και από τα δικά τους προσωπικά ή εθνικά συμφέροντα, βρήκαν την χρυσή ευκαιρία για να δείξουν τον πραγματικό εαυτό τους. Και, μάλιστα, πατώντας επάνω στη δκή μας ολιγωρία, απροθυμία και ανικανότητα να εφαρμόσουμε τα μέτρα που έτσι και αλλιώς είναι απαραίτητα για την εξυγίανση τής ελληνικής οικονομίας, δεν δίστασαν να εκμεταλλευθούν με τον χείριστο τρόπο αυτήν την, ας πούμε, αδυναμία ή παραφωνία.

Και άρχισαν οι αδιάντροποι εκβιασμοί. Με προεξάρχοντες τους εκβιασμούς για αγορές οπλικών συστημάτων, ιδίως από το Βερολίνο και το Παρίσι. Το μότο ήταν "αν θέλετε στήριξη, αγοράστε οπλικά μας συστήματα". Την ίδια στιγμή, και ενώ χαστούκιζαν την Ελλάδα και τής έβαζαν τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι επειδή δεν ήταν σύννομη με την Ευρωπαϊκή Συνθήκη αναφορικά με το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος, συμφωνούσαν μεταξύ τους (το 2007) ώστε η Γαλλία να μην υποστεί κυρώσεις και να μην εφαρμόσει τις διατάξεις τής ίδιας Συνθήκης για το δικό τής έλλειμμα.

Σε όλο αυτό το θέατρο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έπαιζε τον ρόλο τού Πόντιου Πιλάτου, όπως γράφει στο εξόχως κατατοπιστικό (κυρίως για τους ξένους, αλλά και για πάρα πολλούς Έλληνες) βιβλίο του "Η αθέατη όψη τής ελληνικής κρίσης" ο δημοσιογράφος, ανταποκριτής στις Βρυξέλλες, Βαγγέλης Δεμίρης. Και ας αναλογιστεί κανείς ότι οι χώρες που μάς εκβίαζαν να αγοράσουμε οπλικά συστήματα αν θέλαμε να μάς βοηθήσουν, ήσαν αυτές που πρωτοστατούσαν στις πιέσεις να μειώσουμε τις δημόσιες δαπάνες μας..!!

Και όταν έγινε παγκοσμίως σαφέστατο ότι το εγκριθέν πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης ήταν ανήμπορο να βοηθήσει διότι έλειπε η καθοριστική πτυχή τόνωσης τής οικονομίας ώστε να μην βυθίζεται εξακολουθητικά σε βαθειά ύφεση και αποτελμάτωση, με συνέπεια να μην επιτυγχάνονται ακόμη και αυτοί οι στόχοι για τα δημόσια έσοδα, οι ευρωπαίοι "εταίροι" μας, οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο, το Παρίσι, η Χάγη, η Βιέννη, με κανέναν τρόπο δεν ήθελαν να ακούσουν για αναδιαπραγμάτευση με σκοπό την εισαγωγή προβλέψεων και μέτρων που θα στήριζαν την τόνωση τής οικονομίας.

Τα δισεκατομμύρια που έχει κερδίσει η Γερμανία, η πολιτική τής οποίας, με πείσμονα πρωτεργάτη την Άγκελα Μέρκελ, δεν αποσκοπούσε και δεν αποσκοπεί παρά μόνο στην πολιτική επιβίωση τής κυβέρνησής της, αλλά και στην με κάθε θυσία ικανοποίηση τών εθνικών συμφερόντων και βλέψεων τού Βερολίνου αντί στην ενίσχυση τής ευρωπαϊκής ενοποίησης, είναι ένα πάγκοινο "μυστικό".

Πολλοί πιστεύουν ότι μία πιθανή πτώση τής Ελλάδας θα οδηγήσει σε ένα ντόμινο ανεξέλεγκτων εξελίξεων. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με ακρίβεια ποια θα είναι η αντίδραση τών αγορών και τών κερδοσκόπων. Βέβαιο είναι ότι η εμμονή τής Μέρκελ στη σημερινή πολιτκή της θα έχει πολύ δυσάρεστες αν μη καταστροφικές συνέπειες για την ευρωζώνη και γενικότερα την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι εμείς δεν πρέπει να βάλουμε τάξη στα τού οίκου μας. Είναι γελοίο να βλέπεις τα συγκυβερνώντα κόμματα να κόπτονται μόνον για τους δήμοσιους υπαλλήλους, την βασική πελατεία τους, αλλά να μην δίνουν σημασία για τους υπόλοιπους. Δεν είναι επιτρεπτό Υπουργοί να σύρονται και να φέρονται από κάστες άθλιων συμφερόντων, όπως οι εκπαιδευτικοί όλων τών βαθμίδων, ή οι ιδιοκτήτες φορτηγών και ταξί. Και όλα αυτά παρά την εκπεφρασμένη αντίθεση τής μεγάλης πλειοψηφίας τού ελληνικού λαού.

Κύριε Πρωθυπουργέ, κύριοι τής κυβέρνησης και τών συγκυβερνώντων κομμάτων ΑΦΥΠΝΙΣΘΕΙΤΕ και πολιτευθείτε ως πραγματικοί Έλληνες. Η νέα γενιά, που τής κλέψαμε τα όνειρα και την αναγκάζουμε σε αθρόα μετανάστευση ακόμη και στο στόμα τού λύκου, στην Γερμανία, σάς έχει ανάγκη. Να την βοηθήσετε να ξαναβρεί τα όνειρά της και να τα υλοποιήσει. Γιατί χωρίς την Ελλάδα σταθερά πάνω στα πόδια της θα χαθεί και χωρίς τη νέα γενιά θα χαθεί η Ελλάδα. Αυτό θέλετε;;

ΣΝΕΒΕΜΠΕΤ