«Οικουμενική» με... 38%;

Γεώργιος ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Στην εντύπωση ότι είναι έτοιμος να συμμετάσχει από κοινού με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στον σχηματισμό μνημονιακής κυβέρνησης δημιούργησε χθες ο Φώτης Κουβέλης προκαλώντας αίσθηση στο πανελλήνιο, αφού υποτίθεται ότι η ΔΗΜΑΡ κατέτασσε τον εαυτό της στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο. Από το πρωί βοούσαν οι φήμες ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ήταν έτοιμοι να προσφέρουν την πρωθυπουργία στον Φ. Κουβέλη προκειμένου να συγκεντρώσουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεδομένου ότι η ΝΔ έχει 108 έδρες, το ΠΑΣΟΚ 41 και η ΔΗΜΑΡ 19 - σύνολο 168 έδρες.

Η υπόθεση εθεωρείτο όμως μάλλον κακόβουλη υπονόμευση του αρχηγού της ΔΗΜΑΡ μέχρι αργά το απόγευμα, όταν ο ίδιος ο Φώτης Κουβέλης έκανε

δηλώσεις υπέρ του σχηματισμού μιας δήθεν «οικουμενικής» κυβέρνησης μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο, στο πλαίσιο της διερευνητικής εντολής για τον σχηματισμό κυβέρνησης που έχει δοθεί στον τελευταίο.

Αγνοούμε φυσικά αν θα τελεσφορήσει η προσπάθεια συγκυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει, αν ο Φ. Κουβέλης έχει αποφασίσει να τελευτήσει τον πολιτικό του βίο ως πρωθυπουργός ή ως συγκυβερνών «σωτήρας» της Ελλάδας.

Εικασίες επί του θέματος αυτού δεν έχουν όμως κανένα νόημα, αφού σε ελάχιστα 24ωρα θα γνωρίζουμε τα γεγονότα που θα συνθέτουν την πραγματικότητα. Ομολογούμε, όμως, ότι εντυπωσιαστήκαμε βαθύτατα από τις δηλώσεις του Φ. Κουβέλη. Αδυνατούμε να αντιληφθούμε γιατί πρόβαλε τη θέση της συγκρότησης «οικουμενικής» κυβέρνησης, αν δεν είναι αποφασισμένος ήδη να συγκυβερνήσει πάση θυσία με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Δεν ωφελεί να κρυβόμαστε. Ο Φ. Κουβέλης είναι έμπειρος πολιτικός. Γνωρίζει άριστα ότι μετά τις δηλώσεις υπέρ μιας μνημονιακής κυβέρνησης που έκανε, το κόμμα του δεν έχει πλέον διασφαλισμένη ούτε καν την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αν τελικά γίνουν εκλογές τον Ιούνιο.

Από πλευράς στελεχών και βουλευτών της ΔΗΜΑΡ είναι απολύτως σίγουρο ότι ο Φ. Κουβέλης δεν θα αντιμετωπίσει απολύτως κανένα πρόβλημα, αν συμμετάσχει σε συγκυβέρνηση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Ιδεολογικά και πολιτικά δεν έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα με μια τέτοια συγκυβέρνηση.

Οι βουλευτές μάλιστα θα είναι πανευτυχείς αν υπάρξει τέτοια εξέλιξη. Οχι μόνο κάποιοι από αυτούς θα γίνουν υπουργοί, αλλά και όλοι τους θα απολαύσουν τη βουλευτική τους καρέκλα για αρκετά χρόνια -έτσι τουλάχιστον ελπίζουν- αντί να τρέχουν να την ξανακερδίσουν σε έναν μήνα, έχοντας επιπλέον τη βεβαιότητα ότι κάποιοι θα τη χάσουν οπωσδήποτε.

Εννοείται ότι σε περίπτωση συγκυβέρνησης η ΔΗΜΑΡ θα εξαφανιστεί εκλογικά, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει καθόλου τους βουλευτές και τα στελέχη της, αφού θα έχουν στο μεταξύ φροντίσει να μετεγγραφούν στο διάδοχο του ΠΑΣΟΚ κεντροαριστερό πολιτικό σχήμα, εξασφαλίζοντας το προσωπικό πολιτικό τους μέλλον, στο μέτρο του δυνατού.

Ολα αυτά είναι υποθέσεις. Το βέβαιο είναι ότι συνιστά πολιτική φαιδρότητα ο ισχυρισμός ότι μια κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ μπορεί να χαρακτηριστεί «οικουμενική» δεδομένου ότι το 18,85% των ψήφων που πήρε η ΝΔ, αθροιζόμενο στο 13,18% του ΠΑΣΟΚ και στο 6,11% της ΔΗΜΑΡ μάς κάνει συνολικά μόλις 38,14%. Πώς είναι δυνατόν μια κυβέρνηση στηριζόμενη μόλις στο ένα τρίτο και κάτι των ψήφων, με το 60% του λαού εναντίον της, να θωρηθεί «οικουμενική»; Ούτε κατά διάνοια! Δεν υπάρχει καμιά απολύτως περίπτωση να νομιμοποιηθεί στα μάτια του ελληνικού λαού μια τέτοια κυβέρνηση. Θα είναι πάντα μια κυβέρνηση μειοψηφίας, η οποία θα έχει πραξικοπηματικά διαστρεβλώσει πλήρως τη μόλις διατυπωθείσα μέσω των εκλογών βούληση του ελληνικού λαού.

Η όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων στο έπακρο είναι αναπότρεπτη. Οι κοινωνικές συγκρούσεις θα προσλάβουν βίαια χαρακτηριστικά. Αυτό όμως δεν εγγυάται οπωσδήποτε την κατάρρευση ή την ανατροπή υπό το κράτος της λαϊκής οργής της ενδεχόμενης «οικουμενικής» κυβέρνησης μειοψηφίας του 38%. Στη ζωή θα κριθεί αν θα επικρατήσει ή αν θα καρατομηθεί πολιτικά.

Μνημονιακοί
Ισως δεν έχουν άλλη ευκαιρία

Η ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ψήφος του ελληνικού λαού και η απροσδόκητης έκτασης καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν φέρει σε αδιέξοδο τους υποστηρικτές του Μνημονίου. Η αμετανόητη μετεκλογική στάση των ηγετών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ κατέστησε ήδη σχεδόν βέβαιο γεγονός την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τη ΝΔ, αν γίνουν εκλογές τον Ιούνιο. Σε αυτή την περίπτωση όμως είναι απολύτως αδύνατον από μαθηματική σκοπιά να συγκεντρώσουν όλα μαζί τα μνημονιακά κόμματα πάνω από 100-130 έδρες στην καλύτερη περίπτωση. Υπό το πρίσμα αυτό, ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τη ΔΗΜΑΡ να σχηματίσουν κυβέρνηση, έστω και λαϊκής μειοψηφίας, αντί να οδηγηθούν σε εκλογές-λαιμητόμο για τα κόμματα αυτά.