Εφιάλτης το τέλος των συμβάσεων

Γεώργιος ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Πώς θα ένιωθε αλήθεια ο κάθε εργαζόμενος, αν μετά από πολύχρονη προϋπηρεσία αμείβεται π.χ. με 1.200 ή 1.500 ή 2.000 ευρώ και ένα πρωί έρχεται ο εργοδότης του και του λέει: «Από αύριο, ο μισθός σου θα είναι ο... κατώτατος μισθός των 750 ευρώ μεικτά!»; Ε, λοιπόν, αυτή τη σκηνή της απόλυτης φρίκης για εκατομμύρια Ελληνες εργαζόμενους επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν η
ΕΕ και το ΔΝΤ! Οσο απίστευτο και αν ακούγεται, ακριβώς αυτό επιδιώκει η τρόικα!
«Μα πώς θα γίνει αυτό;» είναι εύλογο να αναρωτηθεί κανείς. Μέσω της κατάργησης των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, είναι η απάντηση. Αγωνιώντας μήπως χάσουν τον 13ο και τον 14ο μισθό και επικεντρώνοντας σωστά εκεί την προσοχή τους οι εργαζόμενοι, αφού η απώλεια αυτή θα συνιστούσε άμεση μείωση κατά 15% του εισοδήματός τους, δεν έχουν προλάβει να συνειδητοποιήσουν πόσο τρομερός κίνδυνος για το βιοτικό τους επίπεδο είναι η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων.
Αν καταργηθούν οι κλαδικές συμβάσεις, οι οποίες ορίζουν κατώτατες αμοιβές σε κάθε κλάδο συναρτώμενες με την προϋπηρεσία, τα προσόντα, τις ιδιομορφίες της συγκεκριμένης απασχόλησης κ.λπ., τότε το μόνο νόμιμο όριο - φραγμός προς τα κάτω που δεν επιτρέπεται να διαπεραστεί είναι ο... κατώτατος μισθός της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, τα 751 ευρώ μεικτά, δηλαδή γύρω στα 600 ευρώ καθαρά!!! Από τα 1.500 ή 2.000 ευρώ μπορεί ο εργοδότης να πετάξει τον εργαζόμενο κατευθείαν στα 600, αν θέλει! Νομικό ανάχωμα προς τα κάτω δεν υπάρχει αν δεν υφίσταται κλαδική σύμβαση, ο κάθε εργοδότης μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, αρκεί να μη δώσει λιγότερα από τα 600 ευρώ καθαρά!
Γι' αυτό λοιπόν οι τροϊκανοί έχουν λυσσάξει απαιτώντας την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων ? για να μπορούν οι εργοδότες με μία και μόνη κίνηση, αν θέλουν, να κόβουν τον μισθό των εργαζομένων στο μισό ή στο ένα τρίτο!
Γι' αυτό οι εκπρόσωποι της ΕΕ επιδιώκουν και πιέζουν τους πολιτικούς αρχηγούς με πρωτοφανές πάθος να καταργηθεί αμέσως ακόμη και η κατά τον νόμο αυτόματη παράταση της ισχύος των κλαδικών συμβάσεων που έχουν λήξει για διάστημα ενός εξαμήνου. Η διάταξη αυτή αποσκοπεί στο να διευκολύνει εργοδότες και εργαζόμενους να συμφωνήσουν από κοινού στην κατάρτιση νέας κλαδικής σύμβασης, παρέχοντας ταυτόχρονα εργασιακή ασφάλεια στους εργαζόμενους.
Η ΕΕ και το ΔΝΤ δεν θέλουν όμως αυτό. Αυτοί θέλουν το εντελώς αντίθετο. Με το που λήγει μια κλαδική σύμβαση, την επόμενη κιόλας ημέρα να μπορεί ο εργοδότης να μειώνει όσο θέλει τους μισθούς και να είναι απολύτως νόμιμος! Να δημιουργεί έτσι μια ντε φάκτο κατάσταση, την οποία πολύ δύσκολα θα μπορούν να ανατρέψουν οι εργαζόμενοι. Εξόφθαλμο είναι ότι αυτό που απαιτεί η τρόικα αποδυναμώνει πλήρως τους εργαζόμενους και ενισχύει υπέρμετρα τους εργοδότες, οι οποίοι πλέον κανένα κίνητρο ή λόγο δεν έχουν για να συναινέσουν στην κατάρτιση νέων κλαδικών συμβάσεων. Μπορούν να εξαθλιώσουν τους εργαζομένους τους όσο θέλουν, καθώς αυτοί περιέρχονται πλέον και βάσει του νόμου στο απόλυτο έλεός τους.
Εχοντας αυτά κατά νου, αντιλαμβάνεται κανείς πολύ καλύτερα γιατί οι τροϊκανοί έχουν επίσης λυσσάξει να μειώσουν τον κατώτατο μισθό που ισχύει στην Ελλάδα. Επιδεικνύουν τέτοια επιμονή στη μείωσή του, όχι επειδή τους ενδιαφέρει το μικρό ποσοστό που σήμερα αμείβεται με τον κατώτατο μισθό, αλλά επειδή βλέπουν τον κατώτατο μισθό που θα καθορίσουν να είναι σε μερικούς μήνες ο μισθός... εκατομμυρίων Ελλήνων εργαζομένων!
Αυτό είναι το «μυστικό» της στάσης τους. Επιδιώκουν η ΕΕ και το ΔΝΤ εκατομμύρια Ελληνες να αμείβονται με τον κατώτατο μισθό και γι' αυτό εκβιάζουν ώστε τα 750 ευρώ μεικτά να γίνουν 600 ευρώ μεικτά και έτσι αυτά που θα παίρνει στο χέρι ο Ελληνας εργαζόμενος να είναι περίπου 500 ευρώ!
Αυτό το μέλλον μάς επιφυλάσσουν οι Ευρωπαίοι εταίροι της κυβέρνησης και δυστυχώς και οι τρεις αρχηγοί των κομμάτων της συγκυβέρνησης, Παπανδρέου, Σαμαράς και Καρατζαφέρης, δεν προβάλλουν καμιά αντίσταση για να το αποτρέψουν. Το εντελώς αντίθετο αποκαλύπτει η στάση τους.
Το μέλλον μας
«Η Ελλάδα του πεντακοσάρικου»
Βαρύτατο είναι το τίμημα που καλείται να πληρώσει η χώρα μας για να παραμείνει στην Ευρωζώνη. Οι όροι των Γερμανών είναι βαρύτατοι: οικονομικός, κοινωνικός και πολιτικός εξανδραποδισμός της Ελλάδας και των Ελλήνων. Ολα αυτά μαζί με την επιστροφή του λαού μας ?τηρουμένων φυσικά των αναλογιών- στη φτώχεια των δεκαετιών του 1960 και του 1970, όταν εκατομμύρια νέοι Ελληνες έπαιρναν τον δρόμο της μετανάστευσης για να επιβιώσουν. «Η Ελλάδα του πεντακοσάρικου», η πτώση δηλαδή των μισθών στη χώρα μας γύρω στα 500 μέχρι 1.000 το πολύ ευρώ τον μήνα, είναι το νέο «ευρωπαϊκό όραμα» που επιβάλλει η ΕΕ στην πατρίδα μας. Αλλο παραμύθι μάς είχαν πει για την ευρωπαϊκή ενοποίηση...