Ανησυχητικά δείγματα, εφιαλτικά σενάρια...

                                                                    Από τον Κριτικό
Καλή μέρα και ο Θεός να μας φυλάει...
Χθες το βράδυ, προβλήθηκε στο ΣΚΑΪ και αναρτήθηκε ΕΔΩ από όπου μπορείτε να το κατεβάσετε, το νέο "πολιτικό βαρόμετρο" της Public Issue για τον ΣΚΑΪ και την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
Τα αποτελέσματα δείχνουν δύο κυρίαρχα

δεδομένα, όπως τα παρουσίασαν τα ΜΜΕ:
1. Την πολύ γρήγορη εξάντληση...... της υπομονής του Ελληνικού Λαού απέναντι στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Η κυβέρνηση απαξιώθηκε και επανέρχεται επιτακτικά και εντονότερα από τον περασμένο Νοέμβρη, το αίτημα για εκλογές. Τελεία και παύλα.
2. Τη δημοσκοπική βύθιση του ΠΑΣΟΚ, που δικάζεται και καταδικάζεται από την ιστορία και το Λαό για τα εγκλήματα που διέπραξε στη μεταπολίτευση, αλλά και για το ασυγχώρητο "λεφτά υπάρχουν" του Οκτώβρη του 2009, που ακολούθησε το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο, τα "δημοψηφίσματα" και η τελική -πρακτικά- χρεοκοπία της χώρας... Δίπλα σε αυτό, φαίνεται να κλυδωνίζεται ισχυρά και το ΛΑΟΣ, που συνέπραξε ως μη όφειλε -και δεν χρειαζόταν, αφού δεν ήταν κρίσιμη η ψήφος του- στην πολιτική αυτή όλο αυτό το διάστημα, ενώ η Νέα Δημοκρατία ΔΕΝ εισπράττει από αυτήν τη βύθιση, αλλά κρατάει ένα δημοσκοπικό ποσοστό, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, που πολύ αμφιβάλλω ότι θα παραμείνει σε αυτά τα ύψη μετά τις πρόσφατες εξελίξεις... Αυτό που κατά τη γνώμη μου κρατάει ψηλά την Νέα Δημοκρατία, περισσότερο είναι ότι ο "κουρασμένος" Καραμανλής είπε αλήθεια το 2009 για την οικονομία, ότι εκδιώχθηκε σύμφωνα με τις πρόσφατες αποκαλύψεις από την εξουσία από παράπλευρα εξωγενή κέντρα εξουσίας, παρά η επικοινωνιακή εικόνα της σημερινής της ηγετικής ομάδας. Και αυτό είναι που απογοητεύει και τον κόσμο της που επένδυσε και επενδύει ακόμη (αλλά όχι για πολύ) στην εικόνα του Αντώνη Σαμαρά, εκείνη την εικόνα και τη συνέπεια που τους είχε συνηθίσει εδώ και δεκαετίες, παρά την έρημο που πέρασε, ακόμη και εξαιτίας της. Ο Σαμαράς έχει ακόμη χρόνο, αλλά όχι πολύ, το ξαναλέω...

Προσωπικά, σε όλα αυτά έχω να παρατηρήσω ότι η συγκεκριμένη δημοσκόπηση δείχνει κυρίαρχα ότι υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι του Ελληνικού Λαού, πολιτικά άστεγο και ακάλυπτο. Ας τα πάρουμε από την αρχή: τί φαίνεται από αυτή τη δημοσκόπηση;
Ο πολιτικός χάρτης, παρόλο που αυτό δεν αποτυπώνεται από την πρώτη ματιά, ΔΕΝ έχει αλλάξει. Μπορεί να διαφωνείτε, αλλά αν προσέξετε καλά, το 40% της παραδοσιακής κέντρο-δεξιάς αθροιστικά παραμένει μπετοναρισμένο, παρά την πολυδιάσπαση, ενώ το αντίστοιχο 40% της παραδοσιακής κέντρο-αριστεράς επίσης παραμένει μπετοναρισμένο, απλά μετακινείται προς κόμματα που διεκδικούν τις "τάσεις" του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, από το ΚΚΕ (ως ψήφο και όχι ως αποδοχή) έως και τη Δημοκρατική Αριστερά. Αυτό μας δείχνει ότι ιδεολογικά ο Έλληνας δεν έχει αλλάξει. Οι ιδεολογικοί πυλώνες δεν έχουν αλλάξει, άρα και ο πολιτικός χάρτης. Αυτό που αλλάζει, είναι οι φορείς που τους εκφράζουν.

Αυτό που με ανησυχεί, είναι ότι ΔΕΝ υπάρχει κάποιος φορέας που να μπορέσει να εκφράσει αυτό το κομμάτι του λαού, με αξιόπιστη κυβερνητική πρόταση. Το ΚΚΕ, εντάξει, δεν το συζητάμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από το όνομά του, τη στάση του, τον πολιτικό του λόγο, δείχνει ότι δεν μπορεί να πείσει, απλά γιατί δεν μπορεί να απαγκιστρωθεί από τη διαμαρτυρία σαν κυρίαρχη άποψή του. Διαμαρτύρεται για όλα, χωρίς να αντιπροτείνει κάτι ουσιαστικό, πέραν από τη λύση της χρεοκοπίας και της στάσης πληρωμών. Εγώ δεν έχω ακούσει κάτι άλλο... Εσείς; Δυστυχώς όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο λαός χρειάζεται λύσεις που δεν θα του προσφέρουν απομόνωση, φτώχεια, ψευτοεπανάσταση και, επίσης στάση απέναντι στο μεταναστευτικό, την εξωτερική πολιτική και τα εθνικά θέματα (βλ. Μακεδονικό) που θα του εξασφαλίζει εθνική αξιοπρέπεια και πολιτιστική συνέχεια...

Γι΄ αυτό και η -χωρίς λόγο- άνοδος της Δημοκρατικής Αριστεράς του συμπαθέστατου και δημοφιλέστατου Φώτη Κουβέλη! Ήρεμος, μετριοπαθής, συμπαθής. Θυμίζει σε πολλά σημεία τον Λεωνίδα Κύρκο και αυτό κερδίζει. Όμως φτάνει αυτό για να εμπνεύσει τον κόσμο που φεύγει αθρόα από το ΠΑΣΟΚ; Η Δημοκρατική Αριστερά ΔΕΝ έχει ακόμη ΠΡΟΤΑΣΗ διακυβέρνησης. Αυτό χρειάζεται ο κόσμος και αν αυτό λείψει, θα αποδειχθεί διάττοντας αστέρας, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ το 2007 και το 2008, όπου εξάντλησε το πολιτικό κεφάλαιο που δημιούργησε ελέω... πάλι Γ. Παπανδρέου στα επεισόδια του Δεκέμβρη του 2008 και τις καταλήψεις.

Σαν πολίτης και -δυνάμει- σαν ψηφοφόρος του κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς (όπως κάθε Έλληνας) χρειάζεται να γνωρίζω τις θέσεις της. Δυστυχώς όμως δεν ακούω και δεν διαβάζω και αυτό δεν οφείλεται ούτε στο ότι είμαι κουφός, ούτε στο ότι είμαι τυφλός... Μία επίσκεψη στο http://www.dimokratikiaristera.gr/ θα σας πείσει...

Με ανησυχεί λοιπόν η έλλειψη μίας αξιόπιστης πολιτικής πρότασης εξουσίας που ΤΩΡΑ περισσότερο από ποτέ στη μεταπολίτευση, χρειάζεται ο τόπος...

Όσο για το άλλο δημοσκοπικό εύρημα, αυτό της ανόδου (πάνω και από τη Δημοκρατική Συμμαχία της Μπακογιάννη) στα όρια της κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης της "Χρυσής Αυγής", ελπίζω να είναι η αντίδραση κάποιων αγανακτισμένων Ελλήνων όταν τους παίρνουν τηλέφωνο να τους ρωτήσουν τι θα ψηφίσουν και εκείνοι θέλουν να καταδείξουν αυτήν ακριβώς την έλλειψη που κατέδειξα παραπάνω, παράλληλα με την αγανάκτησή τους...

Γιατί αν αυτό ισχύει, ανησυχώ πολύ για το ΠΟΥ πάει η κοινωνία μας...

Με εκτίμηση,
ο Κριτικός

http://logia-starata.blogspot.com/