Η θυσία του Ανδρέα Λοβέρδου

Στέφανος Κασιμάτης

Πείτε με απλοϊκό, αλλά εγώ προκρίνω πάντοτε τις απλές εξηγήσεις. Φαντάζομαι ότι θα έχετε ακούσει διάφορες θεωρίες, πονηρές ή τερατώδεις, για τη «συμπόρευση» Λοβέρδου - Βενιζέλου, που επισφραγίσθηκε προχθές με ένα υγρό φιλί. Επ’ αυτού, ας μου επιτραπεί να έχω τη δική μου εξήγηση. Ο Ανδρέας Λοβέρδος, που παραιτήθηκε από τη φιλοδοξία του να διεκδικήσει την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ, έβαλε κάτω τα πάντα και στάθμισε την αξία τής κάθε παραμέτρου εν σχέσει με τις υπόλοιπες: Την ισχύ των υποστηρικτών του, την προσωπική φθορά που θα επέφερε στον ίδιο η σύγκρουση με τον Βενιζέλο, τον κίνδυνο τελείας διάλυσης του κόμματος, το εθνικό συμφέρον και
άλλα πολλά. Στο τέλος, επικράτησε... ο Ολυμπιακός. Διότι η ομάδα του Πειραιά έχει πολλά να ωφεληθεί από τις εμβριθείς αναλύσεις του υπουργού όλων των φιλάθλων, εφόσον απαλλαγμένος από την ευθύνη του ηγετικού ρόλου θα μπορεί να αφιερώσει μέρος του χρόνου του και σε αυτές. Αλλωστε και ο Ολυμπιακός τι είναι σε τελευταία ανάλυση; Ιδέα είναι, όπως η Ελλάδα, όπως και το ΠΑΣΟΚ...