Φτάνει η ώρα της Πορτογαλίας

Γεώργιος ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες και οι κομισάριοι των Βρυξελλών δεν φείδονται επαίνων για την κυβέρνηση της Πορτογαλίας. Ο δεξιός Πορτογάλος πρωθυπουργός Πέδρου Πάσους Κοέλιου είναι υπόδειγμα πολιτικής δουλοφροσύνης. Οχι μόνο εκτελεί ακαριαία κάθε απαίτηση της εκεί τρόικας, αλλά κάνει μόνος του κι άλλα περισσότερα - σε βαθμό που θεωρείται «υποδειγματικός μαθητής» του Βερολίνου στη νέα εποχή. Τόσο που όπως αναφέρει ακόμη και το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ», το οποίο μάλιστα δημοσιεύει και σχετική φωτογραφία μισής

σελίδας, οι Πορτογάλοι διαδηλωτές τον αναπαριστούν σε πλακάτ... γυμνό, πεσμένο στα τέσσερα, με λαιμαριά σκύλου στον λαιμό του και ένα μαστίγιο στο στόμα για να τον δείρει με αυτό η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ!

Μόνο που αυτή η «ειδυλλιακή» εικόνα της Πορτογαλίας στο κλαμπ των ηγετών της ευρωζώνης, καθόλου δεν προστατεύει τη χώρα από τους Ευρωπαίους κερδοσκόπους.

«Ανεξάρτητα από τις εκτιμήσεις των Ευρωπαίων πολιτικών ηγετών και στην περίπτωση της Λισαβόνας θα επακολουθήσει ανάμειξη του ιδιωτικού τομέα (σ.σ.: δηλαδή «κούρεμα» κατά το ελληνικό πρότυπο του PSI) ή θα επέλθει ακόμη και στάση πληρωμών» αναφέρει ξερά έκθεση της γερμανικής «Ντόιτσε Μπανκ».

«Πρέπει αμέσως και αξιόπιστα να καταρτιστούν σχέδια ανάγκης για την περίπτωση που η Πορτογαλία δεν μπορεί να επιστρέψει στην αγορά κεφαλαίων» τονίζει έκθεση της μεγάλης ελβετικής τράπεζας Κρεντί Σουίς.

Στο 71% υπολογίζουν πλέον την πιθανότητα χρεοκοπίας της χώρας οι κερδοσκόποι του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Παρά δε τα παραμύθια που λένε η πορτογαλική κυβέρνηση και οι τροϊκανοί στον πορτογαλικό λαό ότι δήθεν η χώρα θα επιστρέψει στις αγορές το δεύτερο εξάμηνο του 2013, εσωτερική εκτίμηση της Κομισιόν που αποκαλύπτει το «Σπίγκελ» εμφανίζει μια πολύ διαφορετική κατάσταση. «Μόλις το 2015 ή το 2016 θα είναι πιθανώς η χώρα αξιόπιστη στην αγορά κεφαλαίου. Αυτό σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ πρέπει να δώσουν άλλα 25 δισεκατομμύρια δολάρια στην πιο ευνοϊκή περίπτωση» υπογραμμίζει το γερμανικό περιοδικό.

Νέο πακέτο, δηλαδή νέα μέτρα λιτότητας, την ώρα που και τα μέτρα της εν εξελίξει «διάσωσης» της Πορτογαλίας ξεσηκώνουν όλο και περισσότερες αντιδράσεις. Πάνω από 200.000 άτομα συγκεντρώθηκαν προ δεκαημέρου στην Πράσα ντου Κουμέρσιου (πλατεία Εμπορίου) της Λισαβόνας.

Οι μισθοί διαρκώς μειώνονται, οι μορφωμένοι νέοι φεύγουν στο εξωτερικό, οι κοινωνικές παροχές καταρρέουν σταδιακά. Παρ' όλο που λόγω των πολύ φτηνών μεροκάματων, στην Πορτογαλία υπήρχαν πολύ περισσότερες και πολύ μεγαλύτερες βιομηχανίες από όσες στην Ελλάδα, είναι δεκαετίες τώρα που νέες επενδύσεις στον βιομηχανικό τομέα δεν γίνονται από τότε που άνοιξαν οι αγορές της Ασίας ως τόπος παραγωγής και καταργήθηκαν όλοι οι δασμοί για την ελεύθερη πώληση στην Ευρώπη όλων των προϊόντων που παράγονται με μεροκάματα του ενός ευρώ στην Κίνα, στο Βιετνάμ και γενικά στη νοτιοανατολική Ασία.

Κατά τα άλλα, η Πορτογαλία εμφανίζει προβλήματα ανάλογα με της Ελλάδας. Εισάγει πολύ περισσότερα προϊόντα από όσα εξάγει - ακόμη και στον αγροτικό τομέα. Παραδοσιακά αγροτική χώρα, η Πορτογαλία εισήγαγε αγροτικά προϊόντα αξίας 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ περισσότερα από όσα εξήγαγε.

Οι χαμηλές τιμές του λαδιού και των εσπεριδοειδών σε συνάρτηση με τις υψηλές επιδοτήσεις της ΕΕ, έχουν οδηγήσει τους Πορτογάλους αγρότες σε παρασιτική κατάσταση. Δεν μαζεύουν τις ελιές και τα πορτοκάλια και αρκούνται να εισπράττουν τις επιδοτήσεις, κρίνοντας ότι δεν τους συμφέρει να μαζέψουν τον καρπό επειδή «ακρίβυναν τα μεροκάματα των... Ρουμάνων (!) που απασχολούσαν ως εργάτες γης».

Παραλλαγές του έργου αυτού έχουμε δει κι εμείς να παίζονται πολλές στην ελληνική ύπαιθρο -και όχι μόνο, φυσικά- τις τελευταίες δεκαετίες.

Ισπανία
1.000.000 λαού στους δρόμους!

Βούλιαξε η Ισπανία από τα πλήθη που κατέκλυσαν τους δρόμους και τις πλατείες 57 πόλεων της χώρας για να διαμαρτυρηθούν κατά του νέου κώδικα εργασίας που κατάρτισε η δεξιά κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι. «Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Ισπανοί στους δρόμους εναντίον του νέου κώδικα εργασίας» ήταν ο χαρακτηριστικός τίτλος της γαλλικής εφημερίδας «Λε Μοντ». Στόχος της κυβέρνησης είναι η διευκόλυνση με πολύ μικρότερο κόστος των απολύσεων, σε μια χώρα που έχει ήδη ποσοστό ανεργίας 23% - δηλαδή 5.300.000 ανέργους και μέσα στο 2012 αναμένεται οι άνεργοι να ξεπεράσουν το απίστευτο φράγμα των 6.000.000 ατόμων. «Αυτές οι αλλαγές επιβλήθηκαν από το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και τις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας» κατήγγειλαν τα ισπανικά συνδικάτα.