Συγχώρα τους Γέρο! Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι…

Μόνο θλίψη και κατήφεια μπορεί να προκαλέσει η είδηση από το Ναύπλιο όπου άγνωστοι αποπειράθηκαν να κλέψουν το κανόνι του αγάλματος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη από την ομώνυμη πλατεία. Εύχομαι οι δράστες να είναι αλλοδαποί, από τους γνωστούς εχθρούς του έθνους που λυμαίνονται τα τελευταία χρόνια τον τόπο μας.
Προσωπικά, δεν μπορώ να δεχτώ πως μπορεί να κυλάει αίμα ελληνικό, περήφανο κι΄ ηρωϊκό σε
αυτά τα αποβράσματα που θέλησαν να βεβηλώσουν την μνήμη ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες οπλαρχηγούς. Έναν ακούραστο πολεμιστή που έδωσε στην κυριολεξία και την τελευταία ρανίδα του αίματός του για την ελευθερία της πατρίδας και του Χριστού την Πίστη την Αγία, για να μπορούμε εμείς τώρα να μιλάμε και να γράφουμε ελληνικά. Κι όλα αυτά τα έκανε για μια πατρίδα που τον κέρασε απλόχερα το πικρό ποτήρι της αχαριστίας.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης όμως ποτέ δεν παραπονέθηκε για τα δεινά που του πρόσφερε η Ελλάδα ούτε ζήτησε κάποιο αντίτιμο για την μεγαλειώδη προσφορά του. Ό,τι έκανε το έπραξε για την ψυχή του και για όλους εμάς που θα πρέπει να τον μνημονεύουμε ως έναν άγιο του Έθνους μας στις προσευχές μας. Σήμερα η έλλειψη τέτοιων ηρώων είναι εμφανής όσο ποτέ, καθώς ο τόπος μας έχει ανάγκη από άνδρες, με όλη την σημασία της λέξης, να τραβήξουν μπροστά και να θυσιάσουν την βόλεψή τους για το καλό όλων. Να βγάλουν τον ναρκωμένο ελληνικό λαό από το λήθαργο και να αποτινάξουν, ξεκινώντας μια δεύτερη επανάσταση, τον ξενόφερτο τροϊκανό ζυγό που πέρα από εισοδήματα απομυζεί και την εθνική μας κυριαρχία.
Κι όμως, αντί να έχουμε τον Γέρο του Μοριά παράδειγμα κι εικονοστάσι, αντί να προσπαθήσουμε να διδαχθούμε από την ιστορία του και να βρούμε τους πολιτικούς αυτούς άντρες, τους κοινωνικούς ταγούς που κινούνται στα βήματα του και να τους ακολουθήσουμε, τι κάνουμε; Συνεχίζουμε την αχαριστία, βεβηλώνοντας την μνήμη του.
Μπορεί να μην ήμασταν εμείς αυτοί που πήγαμε να λερώσουμε το μνημείο του, αλλά φταίμε κι εμείς που εκθρέψαμε στην κοινωνία αυτά τα τέρατα (ντόπιους ή αλλοδαπούς) που δεν σέβονται ούτε ιερό ούτε όσιο και δεν προστατέψαμε την ιστορία μας. Συγχώρα τους Γέρο! Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι…
Θεόδωρος – Νεκτάριος Ζούμπος
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/01/blog-post_9251.html#ixzz1kg9pkpeR