To ελιξίριο ενός «εξουθενωμένου»

Του κ. Κωνσταντίνου Ζούλα

Οσα συνέβησαν με την περίπτωση του κ. Διομήδη Σπινέλλη αποτελούν την επιτομή των αιτιών της σήψης στην οποία έχουν βυθιστεί το κράτος και οι ελεγκτικοί του μηχανισμοί. Ο 44χρονος καθηγητής, που προσλήφθηκε με opengov στο υπουργείο Οικονομικών για να οργανώσει τεχνολογικά τον έλεγχο της φοροδιαφυγής, παραιτήθηκε προ μηνός, υποτίθεται για προσωπικούς λόγους. Γράφω «υποτίθεται» γιατί η οικονομική πιάτσα ήδη
βοούσε ότι ο καταρτισμένος τεχνοκράτης δεν άντεξε όσα και όσους τον εμπόδιζαν να κάνει τη δουλειά του.
Αίφνης την Τρίτη ο κ. Σπινέλλης αποφάσισε -προφανώς για λόγους επαγγελματικής αξιοπρέπειας- να «φωτογραφίσει» κάποιους από τους λόγους που τα βρόντηξε. Σε μια εκδήλωση κατήγγειλε ότι από τα 100 ευρώ που επιβάλλονται, π.χ., ως πρόστιμο σε μια εταιρεία, η πάγια τακτική των εφοριών είναι τα 40 να τα τσεπώνει ο ελέγχων, τα 40 να τα γλιτώνει ο ελεγχόμενος και μόνον τα 20 να απολήγουν στα ταμεία του κράτους. Και επιπλέον μίλησε για πολιτικές παρεμβάσεις που απέτρεψαν τη λειτουργία του ηλεκτρονικού συστήματος για την καταπολέμηση της λαθρεμπορίας στα καύσιμα, το οποίο αποκάλυψε ότι μας στοίχισε 15 εκατ. ευρώ(!) και όχι 1 εκατ. ευρώ, όπως είχε κοστολογηθεί!
Το συμπέρασμα είναι θλιβερό και το καταλαβαίνει ο καθένας. Ο κ. Σπινέλλης δεν αποτόλμησε να καταθέσει όλα τα στοιχεία που διαθέτει στην Εισαγγελία, προφανώς γιατί δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, ενώ πιθανώς ανησυχεί μήπως βρεθεί και σε κάποιο χαντάκι. Οχι αδίκως, καθώς μετά την απίστευτη ομολογία του δεν υπήρξε καν αντίδραση της Εισαγγελίας και έπρεπε να παραγγείλει κατεπείγουσα έρευνα ο κ. Ευ. Βενιζέλος.
Το γεγονός αυτό, όμως, ήταν και το εξοργιστικότερο, καθώς επιβεβαιώνει την κατάντια του πολιτικού μας συστήματος. Διότι η κοινή λογική λέει πως ο υπουργός Οικονομικών θα όφειλε να πληροφορηθεί εγκαίρως τους λόγους της παραίτησης ενός υφισταμένου του σε μια τόσο κρίσιμη θέση και όχι κατόπιν εορτής να εμφανίζεται τάχα αποφασισμένος να βάλει τάξη στον διαλυμένο, όπως αποδεικνύεται, οίκο του. Αν τούτο δεν συνέβη επειδή ο κ. Βενιζέλος νιώθει «εξουθενωμένος», όπως μας ενημέρωσε, ας μας εξηγήσει τουλάχιστον πως η ίδια εξάντληση δεν τον διακατέχει στη διεκδίκηση της θέσης του κ. Γ. Παπανδρέου...