Πριν αρκετούς μήνες, ο Βενιζέλος, ο χειρότερος υπουργός οικονομικών όπως τον χαρακτηρίζει ο διεθνής τύπος, μας έλεγε ότι σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ, θα επιστέψουμε στο 1990, ενώ αντιθέτως, εάν αν εφαρμόσουμε την συνταγή της τρόϊκα, θα μπορέσουμε σε είκοσι χρόνια να βρεθούμε στα οικονομικά επίπεδα του 2011.
Δεν κρίνω σκόπιμο, μέρες που είναι, να
αναφερθώ στις ευθύνες των συγκεκριμένων ανθρώπων για την σημερινή κατάντια του τόπου. Όμως τα τελευταία δύο χρόνια, οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου, μας οδηγούν με αντιδημοκρατικό πείσμα, τροϊκανή ευλάβεια και σοσιαλιστική αποτελεσματικότητα, στην χρεωκοπία και στην έξοδο από την ευρωζώνη. Όσοι αμφισβητούν αυτή την εξέλιξη, ας κάνουν υπομονή 90 ημέρες και τα γεγονότα θα με δικαιώσουν. Όμως εκείνο που με ενοχλεί αφάνταστα είναι η υποκρισία και η κοροϊδία τόσο από πολλούς πολιτικούς, όσο και από τα γιουσουφάκια των ΜΜΕ, που ενώ γνωρίζουν την κατάληξη και ότι έχουν δρομολογηθεί οι εξελίξεις, διακηρύσσουν πως η δραχμή ἤ όπως αλλιώς θα ονομάζεται το νόμισμα της χώρας, θα σημαίνει καταστροφή.
Διερωτώμαι όμως, η έστω και απίθανη πλέον, παραμονή της Ελλάδος στο ευρώ, δεν θα σημαίνει όχι μόνο επιστροφή στο 1950, αλλά και διαρκή παραμονή στην μεταπολεμική αυτή δεκαετία, αφού είναι κοινή η πεποίθηση, εντός και εκτός συνόρων, ότι το χρέος μας δεν είναι βιώσιμο και κατά συνέπεια δε θα μπορέσουμε ποτέ, στον αιώνα τον άπαντα, να το αποπληρώσουμε;
Ας ετοιμαστούμε λοιπόν για την όσο το δυνατόν λιγώτερο επώδυνη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, χάρη στο οποίο είναι βέβαιο ότι η ανάκαμψη της οικονομίας, με την προϋπόθεση της υπάρξεως καταλλήλων συμμαχιών, θα είναι σύντομη και αποτελεσματική.
Κουράγιο λοιπόν, αν ο νέος τιμονιέρης της χώρας σταθεί στο ύψος του, αλλά και στις απαιτήσεις των νέων δεδομένων, είναι βέβαιο ότι του χρόνου, την ίδια ημέρα, οι Βενιζέλοι και η παρέα τους θα αποτελούν μια κακή ανάμνηση και οι Έλληνες πολίτες θα ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία.
Τάσος Καρ.
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια και παρατηρήσεις