Προγραμματικές δηλώσεις χωρίς… πρόγραμμα

Σοφία Βούλτεψη

Χωρίς να έχουμε αντιληφθεί τι ακριβώς θα κάνει η νέα κυβέρνηση, ποια ακριβώς είναι η αποστολή της, ποιες είναι οι υποχρεώσεις της, πώς θα επιτύχει την εκταμίευση της έκτης δόσης, ποιος είναι ο χρόνος ζωής της, ολοκληρώνεται σήμερα η συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης.
Η τεχνοκρατική αντίληψη που έχει επικρατήσει, δείχνει να περιορίζει το έργο της στην διαδικασία ανταλλαγής ομολόγων με βάση τις αποφάσεις της 27ης Οκτωβρίου και το «κούρεμα» που
έφθασε ήδη στο 50%.
Παράλληλα, θα συνεχιστεί η εφαρμογή του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, με βάση όσα έχουν ήδη ψηφιστεί – και επομένως δεν υπάρχει κάτι (έτσι λέγεται τουλάχιστον επισήμως) άλλο που μένει να ψηφιστεί ως μέτρο λιτότητας.
Με λίγα λόγια – και αν κρίνουμε από την προχθεσινή ομιλία του πρωθυπουργού κ. Παπαδήμου – όλα έχουν συμβεί και το μόνο που απομένει είναι ένα επιτυχημένο κούρεμα.
Παρ’ όλα αυτά, ακούγονται φωνές περί ανάγκης παράτασης της ζωής της κυβέρνησης – χωρίς κανείς να μας λέει ποιο ακριβώς είναι το έργο της.
Και όχι μόνο αυτό. Αυτή τη στιγμή, λίγοι είναι αυτοί που φαίνεται να έχουν αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει.
Με πρώτον και καλύτερο τον κ. Παπανδρέου, ο οποίος, μιλώντας χθες στη Βουλή, έκανε και πάλι απολογισμό (θετικό, βεβαίως) του «έργου» της κυβέρνησής του, σε σημείο που να διερωτάται κανείς για ποιον λόγο ακριβώς κατέρρευσε!
Μάλιστα, ενώ η έκτη δόση δεν έχει καν πάρει τον δρόμο για την Ελλάδα, ενώ είναι γνωστό ότι το μπλοκάρισμά της οφείλεται στην εκ μέρους του εξαγγελία του δημοψηφίσματος, ενώ όλοι υποστηρίζουν πως η σημερινή κυβέρνηση δημιουργήθηκε για να ξεμπλοκάρει τα χρήματα, ο πρώην πρωθυπουργός επέμεινε και χθες ότι αυτή ήταν μια… σωστή επιλογή!
Αλλά ούτε αυτό ήταν αρκετό. Ο κ. Παπανδρέου – αφού εγκαταλείφθηκε, χωρίς να την εγκαταλείψει ο ίδιος, η ιδέα περί δημοψηφίσματος – τώρα θέτει θέμα αλλαγής του εκλογικού νόμου!
Οι ψυχαναγκαστικές καταστάσεις συνεχίζονται. Η χώρα έχει άλλη (την ίδια, αλλά πάντως χωρίς τον Γιώργο) κυβέρνηση και ο Παπανδρέου συνεχίζει να... κυβερνά! Συγκαλεί το υπουργικό συμβούλιο των υπουργών του, κάνει επαφές με ξένους ηγέτες, ανακατεύεται στα εθνικά θέματα και... χαράσσει γραμμές, προετοιμαζόμενος προφανώς να επιστρέψει στην πολυθρόνα του υπουργού των Εξωτερικών.
Από την δική του πλευρά, ο νέος πρωθυπουργός αναφέρεται στις επιδόσεις του παρελθόντος, αλλά δεν μας λέει τίποτε το συγκεκριμένο για το μέλλον.
Ένας πέπλος μυστηρίου καλύπτει το μέλλον μας. Καταβάλλεται προσπάθεια να επιβληθεί η εικόνα ενός τεχνοκράτη που γνωρίζει τα πάντα, αλλά τα κρατά για τον εαυτό του, διότι... και να μας εξηγούσε, δεν θα καταλαβαίναμε!
Η χώρα έχει πτωχεύσει, αλλά δεν ακούσαμε αυτές τις μέρες ούτε λέξη για το πώς – συγκεκριμένα και όχι με τις γνωστές πομφόλυγες – θα βρεθεί τρόπος να αποκτήσει έσοδα και να βγει από την δυσκολία.
Το βήμα της Βουλής χρησιμοποιήθηκε επί τρεις ημέρες για εκδηλώσεις ναρκισσισμού και πείσματος.
Όλα εντοπίζονται στην εφαρμογή των αποφάσεων της 27ης Οκτωβρίου, την αποτροπή της χρεοκοπίας και την παραμονή της χώρας στο ευρώ, αλλά ουδείς ασχολείται με την έννοια που έχει πλέον εξελιχθεί σε ανέκδοτο, δηλαδή την ανάπτυξη και την δημιουργία εσόδων.
Μέχρι στιγμής, δεν έχουμε μάθει αν έχει επιτύχει κάτι η Ομάδα Δράσης υπό τον Χορστ Ράιχενμπαχ, πού βρίσκεται το περίφημο «Ευρωπαϊκό Σχέδιο Μάρσαλ», τι απέγινε το fast track, το οποίο ανήγγειλε και πάλι ο νέος πρωθυπουργός.
Τίποτε το συγκεκριμένο δεν ακούσαμε αυτές τις μέρες. Γενικολογίες και αναγνώριση των «θυσιών του ελληνικού λαού». Γενικόλογη και η ανάληψη των ευθυνών.
Αυτό σημαίνει πως μάλλον δε έχουν τίποτε το συγκεκριμένο στο μυαλό τους.
Άλλωστε, μόνο προγραμματικές δηλώσεις μιας νέας κυβέρνησης δεν ήταν αυτές που παρακολουθήσαμε.
Και βέβαια, το μόνιμο ρεφρέν: «Στη δύσκολη περίοδο που διανύει η πατρίδα μας»…
Δηλαδή, πώς την διανύει τη δύσκολη περίοδο; Μόνη της, ξύπνησε ένα πρωί η πατρίδα και είπε να… διανύσει μια δύσκολη περίοδο;
Σήμερα, η νέα κυβέρνηση λαμβάνει ψήφο εμπιστοσύνης.
Από αύριο, ξεκινά ένα έργο που δεν γνωρίζει κανείς. Ούτε οι υπουργοί της, που επειδή στην πλειοψηφία τους είναι οι παλιοί, πέρασαν το τριήμερο δίνοντας συγχαρητήρια στον εαυτό τους!
Ουσιαστικά, πηγαίνουμε και πάλι στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Πάντως, μέχρι στιγμής, παρά την αλλαγή κυβέρνησης, η αξιοπιστία της χώρας δεν δείχνει να έχει αποκατασταθεί.
Διαφορετικά, για ποιο λόγο οι Βρυξέλλες επιμένουν στις έγγραφες και ενυπόγραφες δεσμεύσεις;