Υπεύθυνη η Βουλή για τις δύο παράνομες και μοιραίες αποφάσεις της ΕΛΣΤΑΤ

Γράφει η κ. Σοφία Βούλτεψη

Πλην όλων των άλλων που κατάπληκτοι παρακολουθούμε να συμβαίνουν γύρω μας, βλέπουμε να παίζεται και να ξαναπαίζεται το έργο των «θεσμοθετημένων πραξικοπημάτων».
Ως γνωστόν, τα πραξικοπήματα είναι κακό πράγμα και οι συνέπειές τους φαίνονται, αργά ή γρήγορα – στο πολίτευμα, στην κοινωνία, στην οικονομία, συνήθως και στα τρία μαζί.
Το παράδοξο είναι πως έχει επικρατήσει ένας μιθριδατισμός, με αποτέλεσμα όλα να περνούν ξώφαλτσα και ουδείς να απολογείται – αλλά ούτε και να αποκαθίσταται η τάξη.
Την προηγούμενη Τρίτη ένα τέτοιο πραξικόπημα επιχειρήθηκε μέσα στη Βουλή.
Ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ,  Α. Γεωργίου εμφανίσθηκε ενώπιον της Επιτροπής Οικονομικών και αποπειράθηκε να «περάσει» τον νέο Κανονισμό της Αρχής, τον οποίο είχε
ετοιμάσει ο ίδιος, μόνος του και κατά παράβαση του νόμου βάσει του οποίου συνεστήθη η Αρχή και ο οποίος προβλέπει πως όλες οι ενέργειές της πρέπει να είναι προϊόν συλλογικής εργασίας – δηλαδή του Διοικητικού Συμβουλίου της.
Τα μέλη της Επιτροπής, με καθυστέρηση, αρνήθηκαν να συζητήσουν τον Κανονισμό και απέρριψαν το επιχείρημα περί «επείγοντος» που ο πρόεδρος προέβαλε (η προθεσμία για την έγκριση του Κανονισμού λήγει στης 31 Δεκεμβρίου), απαιτώντας πρώτα να συμπληρωθεί το Δ.Σ., που καρατομήθηκε εν μια νυκτί από τον κ. Βενιζέλο, και μετά να επανέλθει προς έγκριση ο Κανονισμός, ως προϊόν συλλογικού οργάνου.

Καλά όλα αυτά και άγια, αλλά εδώ υπάρχει ένα θεματάκι.

Εδώ και πάνω από έναν χρόνο ξελαρυγγιαζόμαστε (μαζί με τον Πανελλήνιο Σύλλογο Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ) ότι υπάρχει ένα σοβαρό θέμα – το οποίο καθίσταται σοβαρότερο λόγω της πρόσφατης νέας πραξικοπηματικής απόπειρας.
Η ΕΛΣΤΑΤ δεν είναι μια οποιαδήποτε υπηρεσία. Είναι η υπηρεσία που παρέχει τα στοιχεία στην ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία, βάσει των οποίων ρυθμίζεται η ζωή όλων των Ελλήνων.
Και επομένως, αν και σωστή, η στάση της Επιτροπής είναι πολύ λίγη και έρχεται πολύ αργά.

Εδώ και ενάμιση χρόνο η ΕΛΣΤΑΤ λειτουργεί παρανόμως, διότι το Δ.Σ. της δεν συνεδρίαζε – και στο τέλος καρατομήθηκε ολόκληρο.

Εδώ και ενάμιση χρόνο δηλαδή, παραβιάζεται συστηματικά και σκόπιμα ο νόμος, ενώ όλες οι αποφάσεις της Αρχής είναι ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ!

Δεν μιλάμε για τυχαίες αποφάσεις. Μιλάμε για αποφάσεις βάσει των οποίων εφαρμόζεται το Μνημόνιο και λαμβάνονται τα μέτρα.

Με δεδομένο ότι ο νόμος προβλέπει πως η ΕΛΣΤΑΤ λειτουργεί υποχρεωτικά ως συλλογικό όργανο, αλλά παρ’ όλα αυτά μέχρι σήμερα λειτουργεί με βάση την βούληση ενός μόνο ανθρώπου, του προέδρου της, είναι παράνομες οι ακόλουθες αποφάσεις – αξιολογήσεις της:

Τον Οκτώβριο, η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε μείωση του ΑΕΠ της χώρας κατά 5,2%, αναθεωρώντας τα στοιχεία για την περίοδο 2005-2011. Αυτό συνέβη σε περίοδο βαθιάς ύφεσης και ενώ η ευρωζώνη έδωσε μάχη για να αυξηθεί έστω και οριακά το ΑΕΠ της.

Τότε, ο κ. Βενιζέλος μας είχε πει πως αυτό δεν θα είχε καμιά επίπτωση λόγω αυτής της προς τα κάτω αναθεώρησης, αλλά ήλθε αμέσως (μια εβδομάδα μετά) η τρόικα να τον διαψεύσει, αποφαινόμενη πως η επίτευξη του δημοσιονομικού στόχου για το 2011 δεν είναι πλέον εφικτή, εν μέρει λόγω περαιτέρω μείωσης του ΑΕΠ.

Τα στοιχεία, όμως, αυτά προέρχονταν από μια υπηρεσία που λειτουργεί παράνομα και χωρίς Διοικητικό Συμβούλιο.

Στις 27 Σεπτεμβρίου, η τότε κυβερνητική πλειοψηφία, ψήφισε ως γνωστόν το χαράτσι μέσω ΔΕΗ στα ακίνητα.

Μαζί μ’ αυτό, ψήφισε και την τροπολογία που καταργούσε τα έξι από τα επτά (πλην προέδρου δηλαδή), μέλη της Αρχής.

Το έπραξαν, γνωρίζοντας πως το Δ.Σ. δεν είχε συνεδριάσει επί έναν ολόκληρο χρόνο – από τον Οκτώβριο του 2010.

Έκτοτε, η Αρχή παραμένει επί δύο μήνες χωρίς διοικητικό συμβούλιο (χωρίς διοικητικό συμβούλιο αποφασίσθηκε η μεθοδολογία που έριξε το ΑΕΠ) και ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, μέχρι την ημέρα που εμφανίσθηκε στην Επιτροπή Οικονομικών ο πρόεδρος, ζητώντας την έγκριση του νέου Κανονισμού.

Τον απέπεμψαν, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Αντί να ζητήσουν να συμπληρωθεί το Δ.Σ. (τι να συμπληρωθεί δηλαδή, μόνος του έχει μείνει), έπρεπε να ζητήσουν την αποπομπή του από τη θέση του– να επιστρέψει ο άνθρωπος στο ΔΝΤ από όπου τον έστειλαν και τον φύτεψαν.

Διότι ένας άνθρωπος που παραβιάζει τον νόμο και επιχειρεί πραξικόπημα μέσα στη Βουλή δεν αντιμετωπίζεται με συστάσεις.

(Μαζί του, βέβαια, θα έπρεπε να αποπεμφθούν και ο κατ’ εξοχήν προστάτης του, ο κ. Παπακωνσταντίνου, αλλά και ο όψιμος, ο κ. Βενιζέλος, που επίσης έσπευσε να τον θέσει υπό την προστασία του).

Και βέβαια, θα έπρεπε να αποπέμψουν και τους εαυτούς τους, που όχι μόνο τα δέχονταν επί έναν χρόνο όλα αυτά – και επομένως συναινούσαν στην παρανομία – αλλά και ψήφισαν υπέρ της κατάργησης του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, χωρίς να ενδιαφερθούν έκτοτε για το πώς λειτουργεί το «μαγαζί», το οποίο μάλιστα τελεί, βάσει του νόμου, υπό τον έλεγχο της Βουλής.

Άγνοια δεν μπορούν να ισχυριστούν. Όχι μόνο διότι αυτό απαγορεύεται, αλλά και επειδή είχαν ενημερωθεί στις 21 Σεπτεμβρίου, από τα ίδια τα υπό καρατόμηση μέλη, όλοι σοβαροί επιστήμονες στατιστικολόγοι, ότι επί έναν χρόνο η υπηρεσία λειτουργεί ως ενός ανδρός αρχή.

Μάλιστα, σε εκείνη την ακρόαση, κάποια από τα μέλη της ΕΛΣΤΑΤ είχαν δηλώσει πως οι αποφάσεις της είναι όλες άκυρες, διότι και δεν συνεδρίαζε το όργανο με τη νόμιμη σύνθεσή του και, όπως ισχυρίστηκε το αποπεμφθέν μέλος καθηγήτρια στατιστικολόγος Ζωή Γεωργαντά, τα στοιχεία για το έλλειμμα δεν βασίστηκαν σε εγκεκριμένες επιστημονικές έρευνες.

Από τις 19 Σεπτεμβρίου έχει διαταχθεί προκαταρκτική εξέταση προκειμένου να διαπιστωθεί η βασιμότητα των ισχυρισμών της, αλλά έκτοτε αγνοείται η τύχη της (της προκαταρκτικής εξέτασης).

Έρευνα διεξάγεται και για ένα (υποκλαπέν λένε) e-mail του προέδρου προς τον επικεφαλής του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν, με το οποίο τον ενημέρωνε για την άμεση ανάγκη τροποποίησης του ιδρυτικού νόμου της Ανεξάρτητης Ελληνικής Αρχής, κάτι που τελικά έγινε με τροπολογία που έφερε στη Βουλή, τον Δεκέμβριο του 2010, ο τότε υπουργός των Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου.

Εκείνη την ημέρα (19 Σεπτεμβρίου), ο οικονομολόγος, στέλεχος της ΕΛ.ΣΤΑΤ και ex officio μέλος του Δ.Σ, βάσει του νόμου, Κώστας Σκορδάς, έστειλε επιστολή στην Βουλή, αποκαλύπτοντας πως τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 2010, σημειώθηκαν θυελλώδεις συνεδριάσεις του Δ.Σ. της ΕΛ.ΣΤΑΤ, στη διάρκεια των οποίων ο πρόεδρος Α. Γεωργίου αρνείτο πεισματικά να εντάξει στην ημερήσια διάταξη των συνεδριάσεων αυτών το σοβαρό θέμα του ελλείμματος.

Τελικά, στις 8 Οκτωβρίου 2010, όπως αναφέρει ο κ. Σκορδάς, το θέμα που κυριάρχησε ήταν το αναθεωρημένο έλλειμμα (15,4% τελικά), οπότε και ο πρόεδρος ενημέρωσε πως στον υπολογισμό του ελλείμματος θα εντάσσονταν στοιχεία από της ΔΕΚΟ και άλλους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, χωρίς να παράσχει οποιαδήποτε εξήγηση – πράγμα το οποίο και έκανε χωρίς απόφαση της Αρχής, λόγω των έντονων διαφωνιών των μελών του Δ.Σ.

Τα οποία μέλη είχαν μετά βαΐων και κλάδων διοριστεί στις 29 Ιουνίου του 2010 από την Βουλή, μετά από πρόταση του τότε υπουργού των Οικονομικών, ως πρόσωπα που «χαίρουν διεθνούς αναγνώρισης και αποτελούν εξαιρετικές επιλογές».

Από όσα έχουν συμβεί, προκύπτει πως από τον Φεβρουάριο του 2010, ο κ. Παπακωνσταντίνου ξεκίνησε την με διάφορους τρόπους διαδικασία χειραγώγησης της στατιστικής υπηρεσίας. Κατέθεσε νομοσχέδιο που έγινε νόμος τον Μάρτιο, βάσει του οποίου η «αναμορφωμένη» υπηρεσία τελεί υπό τον έλεγχο της Βουλής, που διορίζει πέντε από τα επτά μέλη της (συμπεριλαμβανομένου του προέδρου), φυσικά με πρόταση του υπουργού Οικονομικών, που ως γνωστόν δεν αμφισβητείται ποτέ.

Στις αρχές Αυγούστου είχαν όλοι τοποθετηθεί στις θέσεις τους, συμπεριλαμβανομένου και του προέδρου που μέχρι τότε ήταν αναπληρωτής προϊστάμενος του Τμήματος Στατιστικής του ΔΝΤ.

Και αρχίζει η μεγάλη περιπέτεια. Το Δ.Σ. δεν συγκαλείται ποτέ και τελικώς, περί τον Οκτώβριο του 2010 στέλνονται τα στοιχεία (που αμφισβητούνται, διότι περιέλαβαν και τα ελλείμματα όλων των ΔΕΚΟ χωρίς προηγούμενη μελέτη των στοιχείων τους, όπως απαιτείται) στη Eurostat.

Αποτέλεσμα: Τον Νοέμβριο του 2010, όταν ανακοινώθηκε το έλλειμμα της χώρας (μετά, βέβαια, τις περιφερειακές εκλογές που αν ο κ. Παπανδρέου δεν κέρδιζε θα μας πήγαινε, όπως απείλησε, σε εκλογές), πέσαμε ξεροί: 15,4%!

Ό,τι έπρεπε για να ληφθούν τα πιο σκληρά μέτρα – η τέλεια νομιμοποιητική βάση.

Το ανακοινωθέν έλλειμμα, όμως, επί του οποίου βασίστηκε ο Γολγοθάς μας, ήταν προϊόν παράνομης διαδικασίας, αφού για να καταλήξει σ’ αυτό η ΕΛΣΤΑΤ, ουδέποτε συνεδρίασε το διοικητικό της συμβούλιο.

Επομένως έχουμε τουλάχιστον δύο παράνομες αποφάσεις: Την αναθεώρηση προς τα πάνω του ελλείμματος και την αναθεώρηση προς τα κάτω του ΑΕΠ.

Θεραπεύεται αυτό με μια εντολή εκ μέρους του κοινοβουλίου να λειτουργήσει, με καθυστέρηση τουλάχιστον ενός χρόνου, νόμιμα η «Αρχή»;

Φυσικά, πρόκειται για μια πολύ σοβαρή εντολή, που όμως αποσπάστηκε μετά κόπων και βασάνων.

Στην ουσία, όμως, η Βουλή έχει αποδεχθεί δύο παράνομες αποφάσεις, εξαιρετικά κρίσιμες για τα δημοσιονομικά στοιχεία και την ταλαιπωρία του κόσμου.

Αυτό θα περάσει έτσι;

Διότι αν αυτό έχουν αποφασίσει, να γνωρίζουν πως ο τρόπος λειτουργίας της ΕΛΣΤΑΤ τον τελευταίο χρόνο θα αποτελέσει, επαναλαμβάνω, αντικείμενο Ειδικού Δικαστηρίου.

Η Επιτροπή Οικονομικών, η διάσκεψη των προέδρων της Βουλής, το κοινοβούλιο ολόκληρο οφείλει να πράξει το καθήκον του έστω και τώρα και να ερευνήσει το θέμα.

Διαφορετικά, καλά να είμαστε, θα περιμένουμε…