ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΟΗΣΙΑΣ

Γράφει ο κ. Ιωάννης Πρετεντέρης
Την Πέµπτη το πρωί παραιτήθηκαν δύο βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κάτι που αποτελεί, υποθέτω, αναφαίρετο πολιτικό δικαίωµά τους... Σε ελάχιστο χρόνο στήθηκε στη Βουλή ένα φεστιβάλ ανοησίας.
Το εναρκτήριο λάκτισµα έδωσε ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής στο συνηθισµένο του ρεπερτόριο. Ακολούθησαν βουλευτές της συµπολίτευσης που παρήλαυναν µπροστά από κάµερες και µικρόφωνα ξορκίζοντας µε τη µέθοδο των υπαινιγµών κάποια υποτιθέµενα σχέδια αποστασίας ή αποσταθεροποίησης. Νύξεις, υπονοούµενα, κακοήθειες και αναφορές στο 1965.
Νικητής αναδείχθηκε ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου. Επαθλο, το υπουργείο ∆ικαιοσύνης.
Τι συνέβη; Η µία εξήγηση είναι ότι κάποιοι βουλευτές αποφάσισαν ξαφνικά να ξεσκονίσουν τις ιστορικές γνώσεις τους και ως διά µαγείας! Θυµήθηκαν όλοι µαζί τα Ιουλιανά.
Η άλλη εξήγηση είναι ότι στήθηκε µια παρωδία καταγγελίας για να αντιµετωπιστεί µια παρωδία αποστασίας, προκειµένου να σκεπαστεί η παρωδία της συγκυβέρνησης.
Ως γνωστόν, όµως, η Ιστορία επαναλαµβάνεται µόνο ως φάρσα. Και έτσι η παράσταση έληξε λίγες ώρες αργότερα µε τον υποτιθέµενο αρχιαποστάτη να αναλαµβάνει την Αντιπροεδρία της κυβέρνησης και το υπουργείο Οικονοµικών! Αποδείχθηκε έτσι εµπράκτως ότι δεν υπήρξαν ποτέ ούτε αποστασία, ούτε αποστάτες, ούτε συνωµοσία, ούτε συµφέροντα.
Αλλωστε, µια και ο λόγος για την καραµέλα των συµφερόντων, δεν νοµίζω να υπήρξε ποτέ Πρωθυπουργός και κυβέρνηση που να έχουν τύχει τέτοιας υποστήριξης από όλα τα «συµφέροντα» και «εξωθεσµικά κέντρα» της χώρας. Από τον ΣΕΒ και τους τραπεζίτες έως τα πάσης φύσεως εκδοτικά και επιχειρηµατικά συµφέροντα, όλοι κάνουν τον σταυρό τους να βγει πέρα το µνηµόνιο τους συµφέρει!
Και, µεταξύ µας, ποιος θα µπει στον κόπο τέτοιες µέρες να ανατρέψει τον Πρωθυπουργό ή, έστω, απλώς να τον αποσταθεροποιήσει; Εδώ ακόµη και ο Σαµαράς, που έχει έννοµο συµφέρον από µια τέτοια εξέλιξη, απεύχεται τις εκλογές!
Γιατί, λοιπόν, στήθηκε αυτό το κακόγουστο θέαµα;
Το σωστό είναι να ρωτήσουµε τους εµπνευστές του, αν και πολύ φοβούµαι ότι η απάντησή τους δεν έχει καµία σηµασία.
∆ιότι το ενδιαφέρον της υπόθεσης δεν είναι ότι ξεδιπλώθηκε τέτοιο καραγκιοζιλίκι. Αλλά ότι υπάρχουν άνθρωποι που ακόµη νοµίζουν ότι µπορούν να αντιµετωπίσουν την κοσµογονία που ζει η χώρα µε τα ίδια παλιά, βλακώδη κόλπα.
Και ότι υπάρχουν άνθρωποι στο ΠαΣΟΚ, ίσως και στο άµεσο περιβάλλον του Πρωθυπουργού, που θυµήθηκαν το 1965 τη στιγµή που τρέχουµε ολοταχώς προς το... 1922!
http://www.tovima.gr/