ΠΩΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ, ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ, ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ;;

Σχετικώς με την ανάρτησή μας Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΒΛΑΚΕΙΑΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ, λάβαμε το ακόλουθο σχόλιο από αναγνώστη μας : "Δεν σας πέρασε φυσικά καθόλου από το μυαλό ότι τα λογιστικά βιβλία πρέπει να συμφωνούν στο λεπτό, ούτε ξέρετε ότι η οποιαδήποτε εγγραφή σε συγκεκριμένο βιβλίο του Δημοσίου απαιτεί ανάρτηση στη Διαύγεια. Τρέχετε όμως να χαρακτηρίσετε ηλίθιους τους ανθρώπους..."
Επειδή δεν αφήνουμε τίποτα "να πέσει κάτω", ακόμη και για πράγματα που στους περισσότερους φαντάζουν αυτονόητα, αλλά για κάποιους παρουσιάζουν μεγάλο βαθμό δυσκολίας, ακολουθεί η απάντηση του συνεργάτη της ΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ. :
Αξιότιμε σχολιαστή,
και τα δύο στοιχεία που αναφέρετε είναι γνωστά τοις πάσι. Αν όμως εσείς, ο υπερασπιστής της παπανδρεϊκής διαύγειας ή της γραφειοκρατικής κουφότητος, δεν αντιλαμβάνεσθε ότι 1 λεπτό του ευρώ δεν επιτρέπεται να αποτελεί αντικείμενο αποφάσεων, αναρτήσεων και άλλων χρονοβόρων διαδικασιών, τότε δεν μπορώ να κάνω κάτι για να σας πείσω. ΥΓ. Σε προηγμένα γραφειοκρατικά συστήματα άλλων κρατών, τέτοιες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται "οίκοθεν", για να χρησιμοποιήσω και μια προσφιλή στην γραφειοκρατική διάλεκτο λέξη.
Τςςς