ΠΙΑΣΑΜΕ ΠΑΤΟ (σ.σ. και σκάβουμε ακόμη !!!)

Πολλές φορές κι από αυτή εδώ την ιστοσελίδα, αλλά και οι αναγνώστες με τα σχόλιά τους, κατακεραυνώνουμε τους πολιτικούς, τους επιχειρηματίες, τα λαμόγια, τους συνδικαλιστές, τους γιατρούς, τους ελεύθερους επαγγελματίες και κάθε ένα που μας φαίνεται, ή έτσι είναι, ότι μας καταδυναστεύουν τη ζωή.

Δυστυχώς τις περισσότερες φορές δεν κοιτάμε την καμπούρα μας, δεν κάνουμε την αυτοκριτική μας, δεν κοιτάμε το χάλι της κοινωνίας μας. Αγαπάμε την Ελλάδα αλλά αρνούμαστε να δεχθούμε ότι έχει πέσει στην πιο βαθιά σήψη από γεννήσεώς της. Ούτε όταν ο κόσμος δεν είχε να φάει στην Κατοχή δεν είμαστε τόσο άθλια κοινωνία, τόσο άθλιοι και ταυτόχρονα τόσο απαθείς και φιλοτομαριστές.

Και τελικά, η οικονομική κρίση είναι ίσως το λιγότερο μέσα στην βαθύτατα κοινωνική,

πολιτιστική και ιδεολογική κρίση που βιώνει η Ελλάδα. Και γι’ αυτό το κατάντημα δεν φταίνε οι άλλοι, δεν είναι όλοι οι άλλοι οι κακοί που μας παρασύρουν κι εμείς οι καλοί και άγιοι που δεν μπορούμε να κάνουμε καλό γιατί δε μας αφήνουν αόρατες δυνάμεις. Είναι θέμα παιδείας, κι όλα τα περιστατικά που κατά καιρούς μας ενοχλούν (μπάτε σκύλοι αλέστε στη Νομική, ο Γκλέτσος στις εθνικές σε ρόλο Λεωνίδα, κάποιοι να σπάνε τα μηχανήματα των εισιτηρίων γιατί διαφωνούν με την αύξηση λες και δε θα τα πληρώσουν πάλι κ.λπ.) είναι φαινόμενα ανησυχητικά. Η Ελλάδα βουλιάζει. Ούτε αλλάζει, ούτε εντυπωσιάζει, που λέι ο ΓΑΠ. Απλά βουλιάζει.

Αφορμή για το κείμενο αυτό είναι δύο περιστατικά που έγιναν τις τελευταίες ώρες και δείχνουν την κατάντια μας.

Το πρώτο έγινε στη λεβεντογέννα Κρήτη που έχει γεννήσει ήρωες, πραγματικούς άντρες άξιους, έχει μια απίστευτη ιστορία και κουλτούρα. Πήγε λοιπόν στην πατρίδα του ο…Γιάννης Φουκάκης και τον υποδέχθηκαν σα λαϊκό ήρωα πάνω από 3.000 Κρητικοί. Ποιος είναι ο Φουκάκης θα αναρωτηθούν κάποιοι που δεν ξέρουν. Είναι ο νικητής του Big Brother του τηλεπαιχνιδιού που κλείνονται πέντε μήνες μέσα σ’ ένα σπίτι, δε βλέπουν τίποτε, αποτρελαίνονται κι όποιος αντέξει περισσότερο και τον ψηφίσει ο κόσμος, είναι ο νικητής. Ο λαϊκός ήρωας Φουκάκης λοιπόν ήταν ο νικητής, πήρε 170.000 ευρώ και γύρισε στην πατρίδα του. Εκεί οι συμπατριώτες του φόρεσαν τα καλά τους, πήραν τις λύρες τους, έμαθαν τις μαντινάδες τους, πήραν τα όπλα και άρχισαν τις μπαλωθιές διότι το άξιο τέκνο που γέννησε ο τόπος τους, νίκησε στο Big Brother. Αφού τον είδαν επί πέντε μήνες να τα ξύνει με όλους τους τρόπους, να τσακώνεται για απίθανους λόγους, να μεταμφιέζεται σαν παιδάκι 4 ετών, να πουλάει την προσωπική και οικογενειακή του ζωή, είπαν να το δουν και ζωντανά.

Η υποδοχή που του έκαναν ήταν απίστευτη. Λες και πήρε το Νόμπελ, λες και κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς. Μήπως γύρισε νικητής από κάποιο πόλεμο που δόξασε την πατρίδα και τη χώρα του, Μήπως διακρίθηκε στα γράμματα και τις τέχνες και οι ξένοι παραμιλούσαν για κάποιο ταλέντο του, Ή μήπως βρήκε τη λύση στο ελληνικό πρόβλημα χρέους κι άνοιξε τα μάτια στον κ. Παπανδρέου;

Τίποτε απ’ όλα αυτά, απλά νίκησε σε ένα μιντιακό σόου της ξεφτίλας. Σ’ έναν τέτοιο ήρωα λογικό να τον υποδέχονται με τέτοιο τρόπο.

Το δεύτερο περιστατικό έχει να κάνει με τις απίστευτες καταστροφές στο Εθνικό Θέατρο από χούλιγκανς οι οποίοι μετέφεραν τις πρακτικές του γηπέδου σε ένα χώρο τέχνης επειδή κάποιοι τόλμησαν να ανεβάσουν παράσταση για την ιστορία του ΠΑΟΚ. Θα μπορούσε να είναι για οποιαδήποτε ομάδα, άλλωστε το ποδόσφαιρο είναι λαϊκό άθλημα που συγκινεί δεκαετίες τώρα, εκτός από τους κάφρους που το μόνο που κατάλαβαν ήταν ότι η παράσταση είναι… ΠΑΟΚτζίδικη.

Άφωνοι οι ηθοποιοί έβλεπαν το θέατρο να καταστρέφεται από τους ξεφτίλες και δεν πίστευαν στα μάτια τους.

Τα συμπεράσματα από τα δύο περιστατικά είναι ότι έχουμε πιάσει πάτο ως κοινωνία. Δεν υπάρχουν γεγονότα να μας κάνουν περήφανους, δεν υπάρχουν άνθρωποι φωτεινοί να μας δείξουν το δρόμο, δε γεννιούνται παραδείγματα. Και δεν γεννιούνται διότι η κοινωνία που δομήσαμε είναι τόσο σάπια που δεν αφήνει κανένα λουλούδι να ανθήσει.

Ας μη βρίζουμε λοιπόν τους πολιτικούς που έχουμε διότι τέτοιοι μας αξίζουν. Ας γίνουμε εμείς καλύτεροι να βρούμε τους ηγέτες που θέλουμε Ως τότε, και μέχρι να αποκτήσουμε παιδεία, καλύτερα να σιωπήσουμε γιατί τέτοιοι είμαστε και τέτοια καταντήσαμε αυτή την πανέμορφη και με τέτοια ιστορία και πολιτισμό χώρα.

Αριστερός Ψάλτης

http://www.antinews.gr/2011/02/06/84187/