Αναδημοσιεύουμε σήμερα αποσπάσματα από όσα έγραψε το περιοδικό «Αντί» το Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2004 για την υπόθεση των TOR με αφορμή τις έρευνες της τότε Εξεταστικής Επιτροπής – ατυχήσασα κι αυτή.
Απλώς για να μην νομίζουν ορισμένοι ότι εμείς ξεχνάμε….
Πόλεμος Εμπόρων Όπλων
του Ρεπόρτερ
Όσα διαδραματίστηκαν με αφορμή την πώληση των ΤΟΡ στην Ελλάδα ξεπερνούν τελικά ακόμα και τη φαντασία του Τζων Λε Καρρέ, ο οποίος έχει περιγράψει εκπληκτικά τις διαμάχες που ξέσπασαν στην πρώην σοβιετική αυτοκρατορία μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού.
Ο άνθρωπος που έβαλε ο Βλαντιμίρ Πούτιν να ξεκαθαρίσει την «Αλμάζ – Αντέϊ», την εταιρεία δηλαδή που μας πούλησε τους ΤΟΡ, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ, όταν άρχισε να ερευνά ορισμένους τραπεζικούς λογαριασμούς.
Δολοφονήθηκαν επίσης ο Ι. Κλίμωφ και ο βοηθός του, μια ημέρα (!!!) μετά την επιστροφή τους από την Ελλάδα, όπου είχαν έρθει για να ερευνήσουν την υπόθεση των αντισταθμιστικών.
Ο Ιγκόρ Κλίμωφ, που δολοφονήθηκε πέρυσι το καλοκαίρι εν ψυχρώ έξω από το σπίτι ήταν άνθρωπος του Πούτιν και γενικός διευθυντής της «Αλμάζ – Αντέϊ» ήταν .
Όπως λέγεται στη Μόσχα τον έφαγαν επειδή πήγε να ελέγξει κάποιες οικονομικές δοσοληψίες που αφορούσαν μεσάζοντες. Λίγο πριν τη δολοφονία του είχε πει: «Δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τον τρόπο που εξελίσσονται σήμερα οι εξαγωγές». Εννοούσε φυσικά τις εξαγωγές προς Ελλάδα και Κύπρο.
Αργότερα δικάστηκε και καταδικάστηκε στη Μόσχα και ο Μιχαήλ Βορομπιόφ, ο άνθρωπος δηλαδή που υπέγραψε τη συμφωνία αγοράς των TOR-M1 με τον Γιάννη Σμπώκο (διευθυντή εξοπλισμών τότε του υπουργείου Εθνικής Άμυνας) κατόπιν εντολής του Άκη Τσοχατζόπουλου.
Ο πόλεμος των μεσαζόντων για τον έλεγχο της εταιρείας που κατασκευάζει τους ΤΟR-M1, της «ΑΛΜΑΖ – ΑΝΤΕΥ» άρχισε από τη δεκαετία του 90 ακόμα.
Στην αρχή ήταν δύο ξεχωριστές εταιρείες και τις διεκδικούσαν, μεταξύ άλλων ο «ολιγάρχης»
Ποτάνιν της «Ιντερός» και ο Ηλία Κλεμπανόφ, πρώην αντιπρόεδρος της ρώσικης κυβέρνησης και αναπληρωτής πρωθυπουργός. Ο Κλεμπανόφ ήθελα να πάρει την «Αλμάζ» και στη συνέχεια την «Αντέϊ» και να τις θέσεις υπό τον έλεγχο της «Αμπαρανίτελνε Συστέμι» (OC) , στην οποία ήταν μέτοχοι ο ίδιος και ο Ποτάνιν. Ο πραγματικός στόχος ήταν βέβαια να θέσουν όλη την Πολεμική Βιομηχανία της Ρωσίας υπό τον έλεγχό τους.
Ποτάνιν της «Ιντερός» και ο Ηλία Κλεμπανόφ, πρώην αντιπρόεδρος της ρώσικης κυβέρνησης και αναπληρωτής πρωθυπουργός. Ο Κλεμπανόφ ήθελα να πάρει την «Αλμάζ» και στη συνέχεια την «Αντέϊ» και να τις θέσεις υπό τον έλεγχο της «Αμπαρανίτελνε Συστέμι» (OC) , στην οποία ήταν μέτοχοι ο ίδιος και ο Ποτάνιν. Ο πραγματικός στόχος ήταν βέβαια να θέσουν όλη την Πολεμική Βιομηχανία της Ρωσίας υπό τον έλεγχό τους.
Αντέδρασε όμως ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ο οποίος προχώρησε στην συνένωση των δύο εταιρειών υπό τον άμεσο έλεγχο της κυβέρνησής του. Το 1994 η Αντέϊ είχε ήδη υπογράψει το πρώτο μεγάλο συμβόλαιο για την πώληση των S-300 στην Κίνα και την Κύπρο (780 εκ $). Την ίδια χρονιά κατοχυρώνεται στο Ληξιαρχείο Κύπρου και η γνωστή μας Drumilan Offset Program Ltd.
Ο άνθρωπος που έβαλε ο Πούτιν να διοικήσει το ενιαίο συγκρότημα ήταν ο επίσης γνωστός μας Βίκτωρ Ιβανώφ. Το 2000, ο Ιβανώφ προχώρησε επίσης στην συνένωση της «Ροσβαρουζένιε» με την Προμεξπόρτ, σε μια νέα εταιρεία , την «Ροσαμπαρόν – Εξπορτ» (ROSOBORONEXPORT) την εταιρεία δηλαδή που μας πούλησε τους ΤΟR-M1.
Στην Ελλάδα η σύγκρουση συμφερόντων για τους ΤΟΡ άρχισε πριν ακόμα την υπογραφή της σύμβασης. Στην τελευταία φάση του διαγωνισμού για την προμήθεια των SHORADS («Συστήματα Βραχέως Βεληνεκούς») κύριος αντίπαλός των ρωσικών συστημάτων ήταν τότε οι καναδικοί ADATS της OERLICON AEROSPACE. Οι ADATS ήταν κατά 12,6 δισεκατομμύρια δραχμές φθηνότεροι και για να αποφύγει το σκόπελο ο Άκης Τσοχατζόπουλος επέλεξε την οδό της απ΄ ευθείας ανάθεσης και στις 1111/1998 ενέκρινε την προμήθεια 21 ρωσικών συστημάτων με δικαίωμα προαίρεσης άλλα 29. Άλλος αντίπαλος των ΤΟΡ ήταν οι γαλλικοί Crotale.
Η κάθε πλευρά έχει βεβαίως τα επιχειρήματα της για το ποιο σύστημα ήταν το καλύτερο για τις ελληνικές συνθήκες. Οι Ρώσοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι «είναι αδιανόητο» να συγκρίνουν τους TOR-M1 με τους Crotale, ή άλλου είδους συστήματα. Και τους θεωρούν, μαζί με τους ADATS «απλοϊκά» οπλικά συστήματα. Δηλώνουν επίσης ότι οι TOR-M1 είναι όπλο «τέταρτης γενιάς» , ενώ οι άλλοι «δεύτερης». Από την άλλη μεριά η επιλογή των ρωσικών συστημάτων προκάλεσε από την πρώτη στιγμή τις έντονες αντιδράσεις του «κατεστημένου» των αντιπροσώπων οπλικών συστημάτων που «περιφέρονται» στους διαδρόμους του υπουργείου. Κύριο επιχείρημα αυτής της πλευράς είναι ότι οι ΤΟΡ δεν είναι συμβατοί με την υπόλοιπη ελληνική αεράμυνα.
Στο κέντρο της σύγκρουσης βρίσκεται ο Φουάτ Αλ Ζαγιάτ ο Σύρος έμπορος όπλων που κρυβόταν πίσω από την «Drumilan Offset Program Ltd και την «Drumilan International (Hellas) Α.Ε » στις οποίες μεταφέρθηκαν καταρχήν τα 25.000.000 δολάρια των offsets από την «Αντέϊ».
Συνεταίρος του Φουάτ στην Ελληνική «Ντρουμίλαν» ήταν ο Βλάσης Καμπούρογλου.
Έχουν γραφεί πολλά μέχρι σήμερα για τις υπόγειες και επίγειες σχέσεις του Φουάντ. Από όλα όσα εντοπίσαμε σημειώνουμε τη σχέση του με τον Μάρκο Σιαπάνη, παλαιό συνεταίρο του Σωκράτη Κόκκαλη στην υπόθεση του ρωσικού ΛΟΤΤΟ. Ο Σιαπάνης είναι από τους μεγάλους μεσάζοντες μεταξύ Ελλάδας – Ρωσίας με έδρα την Κύπρο.
Στα αντίπαλα συμφέροντα των προηγουμένων κατατάσσεται καταρχήν ο επιχειρηματίας από την Τασκένδη, Λάμπρος Μπαρτζώκας (κατάγεται από πολιτικούς πρόσφυγες) ο οποίος εμφανίζεται ως κύριος μέτοχος της Industrial Solution, η οποία ανέλαβε μετά τη διάλυση της Drumilan τα αντισταθμιστικά (offsets)
Στην υπόθεση έχει εμπλακεί και ο γνωστός από παλιά για τις σχέσεις του με τη Ρωσία επιχειρηματία Γιάννης Γιαννίκος, πρόεδρος της «Ιντρατέκ Κορπορέσιον». Ο κ. Γιαννίκος ήταν ο πρώτος που είχε σύμβαση αντιπροσώπου με την Αλμάζ – Αντέϊ, αλλά όταν τον «άδειασαν» κατέφυγε στη δικαιοσύνη. Ο κ. Γιαννίκος είναι επίσης γνωστός από τις δικαστικές διαμάχες του με τον κ. Μπόμπολα για την υπόθεση της Σοβιετικής Εγκυκλοπαίδειας.
Ο μόνος πάντως κερδισμένος μέχρι στιγμής πρέπει να είναι ένας άλλος μεσάζοντας, ο Κωνσταντίνος Δαφέρμος, ο οποίος έχει ήδη πουλήσει στο υπουργείο Άμυνας το αντιαρματικό σύστημα «Kornet – E». ….
Πως έγινε η δουλειά
Αυτό που τον βαρύνει περισσότερα από όλα τον Άκη Τσοχατζόπουλο – και κατά τη γνώμη μας αποτελεί πρόκριμα για το αποτέλεσμα των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής – είναι ότι ενέκρινε την αγορά των προβληματικών συστημάτων TOR, χωρίς να δοθούν από τη ρώσικη πλευρά οι προβλεπόμενες νόμιμες εγγυήσεις. Επιπλέον ο ίδιος και ο Σμπώκος έδωσαν στους Ρώσους προκαταβολή χωρίς την προσκόμιση τραπεζικής εγγυητικής επιστολής
Αντί για εγγυήσεις, οι Ρώσοι έστειλαν απλώς δυο υπουργικές επιστολές, οι οποίες νομικώς έχουν την αξία ευχετήριων επιστολών – «τι κάνει η οικογένεια», «πότε θα γίνει ο γάμος στο Παρίσι» κλπ. Αγόρασε δηλαδή «γουρούνι στο σακί» με αποτέλεσμα ,εκτός των άλλων, το σύστημα να μην λειτουργεί και οι Ρώσοι να κάνουν τον ανήξερο. Η πρώτη επιστολή εστάλη κατά το χρόνο αρχικής σύμβασης. Η δεύτερη από τον υπουργό Γκούντριν, το 2003.
Το αποτέλεσμα της ανυπαρξίας νομικών εγγυήσεων είναι η πλήρης επιχειρησιακή ακινησία των TOR, αφού δεν έχουν ανταλλακτικά, εξαρτήματα και λογισμικό για να τα λειτουργήσουν. Σύμφωνα με έγγραφα που έχουμε στη διάθεσή μας η σημερινή επιχειρησιακή κατάσταση των συστημάτων είναι: εκτός λειτουργίας 14 εκτοξευτές, σε σύνολο 21 και 5 οχήματα μεταφοράς – φόρτωσης πυρομαχικών σε σύνολο 10.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Από το ποσό του συνολικού τιμήματος, το υπουργείο Άμυνας (ΥΕΘΑ) έχει καταβάλει μέχρι σήμερα στην ROSOBORONEXPORT 75.170.326,32 δολάρια (το 70% περίπου) «έχοντας παραλάβει συστήματα που δεν είναι δυνατόν να συμπεριληφθούν στην αμυντική θωράκιση της χώρας , διότι δεν έχει γίνει η απαιτούμενη συμβατική διασύνδεση – διαλειτουργικότητα του συστήματος TOR-M1 με το Ενοποιημένο Σύστημα Αεράμυνας που αποτελεί αντικείμενο της κύριας σύμβασης».
Δεν μπορούν δηλαδή να συνδυασθούν με τα άλλα οπλικά συστήματα της αεράμυνας και θα «παίζουν» μόνα τους, αν καταφέρουν ποτέ να τα κάνουν να λειτουργήσουν.
Επισημαίνουμε και κάποια άλλα σημεία – κλειδιά της δύσοσμης αυτής υπόθεσης:
Σύμφωνα με το Πρακτικό της Επιτροπής Τεχνοοικονομικής Αξιολόγησης, το σύστημα που προσέφερε η καναδική OERLICON AEROSPACE, όχι μόνο ήταν κατά 12,6 δισεκατομμύρια δραχμές φθηνότερο, αλλά κάλυπτε επιπλέον « το μείζον μέρος των βασικών και μη βασικών χαρακτηριστικών της εγκεκριμένης από το ΣΑΓΕ μελέτης» του για τις προδιαγραφές της προμήθειας «συστημάτων βραχέως βεληνεκούς» (SHORADS).
Για να αποφύγει τον σκόπελο αυτό, ο κ. Τσοχατζόπουλος επέλεξε την οδό της απ΄ ευθείας ανάθεσης (όλοι αντιλαμβάνονται πλέον το λόγο) και στις 11 /11/1998 ενέκρινε την προμήθεια 21 ρωσικών συστημάτων με δικαίωμα προαίρεσης άλλα 29!!!
Στις 12/2/99 μπαίνει στο παιχνίδι και ο Ι. Σμπώκος (Γενικός Διευθυντής της Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών) και κατακυρώνει την απ΄ ευθείας ανάθεση στους Ρώσους, επικαλούμενος τις διατάξεις του Π.Δ. περί μοναδικού κατασκευαστή και περί κάλυψης κατεπειγουσών αναγκών. Όπως είδαμε όμως αγόρασαν συστήματα που δεν λειτουργούν ακόμα. Τόσο κατεπείγουσα ήταν όπως φαίνεται για τον κ. Τσοχατζόπουλο η προμήθεια.
Και όχι μόνον αυτό. Την ίδια ημέρα ο Σμπώκος ενέκρινε τη χορήγηση προκαταβολής χωρίς την προσκόμιση τραπεζικής εγγυητικής επιστολής. Η προκαταβολή δόθηκε σε δυο δόσεις, η πρώτη ύψους 30% και η δεύτερη ύψους 20%.
Το αρχικό συμβατικό τίμημα ήταν 519.053.910 δολάρια. Στις 18/2/2000, ο Σμπώκος ενεργοποιεί το δικαίωμα προαίρεσης και υπογράφει την 1η Συμπλήρωση (Amendment) της σύμβασης ζητώντας άλλα 4 TOR-M1 που ανεβάζουν το συνολικό τίμημα στα 818.695.684 δολάρια και την προκαταβολή κατά 147.820.886 δολάρια.
Επί Τσοχατζόπουλου οι καταβολές γινόντουσαν προς την ρώσικη εταιρεία ALMAZ –ANTEY που ήταν και ο αντισυμβαλλόμενος με το ΥΕΘΑ.
¨Όταν όμως μπήκε στο παιχνίδι και Γιάννος Παπαντωνίου άλλαξε και η αντισυμβαλλόμενη εταιρεία και στην 3η Τροποποίηση ( Φ. 600/554945 Σ. 941/2.6.2003) αντικαταστάθηκε από την ROSOBORONEXPORT. Την ίδια ημέρα δόθηκε από τον κ. Παπαντωνίου εντολή να καταβληθεί στη νέα εταιρεία ποσοστό 20% του συμβατικού τιμήματος , δηλαδή ποσού 147.820.886 δολαρίων. Και έγινε αυτό πριν την ολοκλήρωση της διασύνδεσης του συστήματος στο Ενοποιημένο Σύστημα Αεράμυνας της Ελλάδας.
Ύστερα από όλα αυτά τι άλλο μπορεί να προσθέσει κανείς; Μόνο ότι θα ήταν προτιμότερο να κρυφτούν κάπου και να μην κάνουν δηλώσεις.
Και η αλήθεια των λογαριασμών
Στις 24/4/2000 με επιστολή του υπουργείου Εθνικής Άμυνας (Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών, Διεύθυνση Αντισταθμιστικών) πληροφορεί την κατασκευάστρια εταιρεία των TOR-M1, CONCERN ANTEY, ότι πιστώθηκαν στην «Drumilan International» 250.817.577 $ για αντισταθμιστικά.
Ως γνωστόν το ποσό αυτό δεν αντιστοιχεί σε ρευστό χρήμα, αλλά έργα , υπηρεσίες κλπ.
Ύστερα από λίγους μήνες, όμως, και ενώ δεν έχει υλοποιηθεί κανένα αντισταθμιστικό φεύγει από το CONCERN ANTEYτο 10% του ανωτέρω ποσού σε «καυτό χρήμα» προς την ελληνική και κυπριακή «Ντρουμίλαν» και στη συνέχεια χάνεται σε κρυφούς λογαριασμούς και offshore εταιρείες..
Στις 25/09/2000 από το CONCERN ANTEYπηγαίνουν στην Drumilan Offset Program Ltd, 21.081.757 $ , στο λογαριασμό 001-33-142388 του κεντρικού καταστήματος της Popular Bank, Λευκωσίας, μέσω του λογαριασμού 361-54-634 της International Moscow Bank. (Receiver’s Correspondent: Bank of New York, (1Wall Street, Floor 8, New York)
Στις 02/11/2000 από το CONCERN ANTEY πηγαίνουν στην Drumilan International (Hellas) Α.Ε 4.000.000 $, στο λογαριασμό «125-87-81 S» της Credit Agricole Indosuez (Suisse) 4 Qual General Guissan, Geneva. (Intermediary: Account No 361.54.634 Citibank New York)
Η καταβολή των 25.091.757$ συνολικά, ποσού δηλαδή που αντιστοιχεί στο 10% της πίστωσης που βεβαίωσε το ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας στις 24/4/200 έγινε βάση της συμφωνίας ΚΑ/3000401 της 18/7/2000, Invoice No OP 2000/1 της 14/09/2000
Όλα τα προηγούμενα είναι αδιαμφισβήτητα, διασταυρωμένα και δημοσιεύσιμα.
Από εκεί και πέρα, μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες λένε ότι από τα 21 εκ. της κυπριακής Ντρουμίλαν:
--Τα 6. 000.000 πήγαν σε κάποια εταιρεία Blue Bell. Ποιοι συμμετέχουν σε αυτήν κύριοι της κυβέρνησης;
--Τα 3.000.000 πήγαν σε έναν Κύπριο μεσάζοντα
--Και τα υπόλοιπα τα έφαγε εκείνος που έκανε την δουλειά; Ποιος είναι;
ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Oι δαιδαλώδεις διαδρομές των 25 εκατ. δολαρίων
Tου Nίκου Tσιούτσια
Λαβύρινθος! Mε το άνοιγμα των πρώτων λογαριασμών της «Nτρουμίλαν», της εταιρείας-κλειδιού στην υπόθεση των εξοπλιστικών προγραμμάτων που διερευνά η Eξεταστική Eπιτροπή της Bουλής, τους οποίους έδωσε χθες η Kυπριακή Δημοκρατία στον κ. I. Tραγάκη (στο πλαίσιο της δικαστικής συνδρομής που είχε ζητηθεί) προκύπτουν νέες «περίεργες διαδρομές» της κίνησης των κεφαλαίων.
H ρωσική εταιρεία Antey το 2000, ύστερα από σχετική ενημέρωση που της έγινε από τον αναπληρωτή διευθυντή εξοπλισμών, κ. Kάντα, ότι πιστώθηκαν 250 εκατ. δολάρια για την υλοποίηση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων (A.Ω.), εκταμιεύει το ποσόν των 25 εκατ. δολαρίων, δηλαδή το 10%, προς την εταιρεία «Nτρουμίλαν», η οποία είχε ορισθεί στο υπουργείο Eθνικής Aμύνης εκ μέρους των Pώσων ως η μόνη αρμόδια για τα A.Ω. στην Eλλάδα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία των Kυπρίων, προκύπτει ότι οι Pώσοι διακίνησαν το ποσόν των 21 εκατ. δολαρίων ως εξής: τα καταθέτουν αρχικά στη Pωσία, αμέσως μετά στην τράπεζα Σίτιμπανκ της Nέας Yόρκης, την ίδια ημέρα στη Λαϊκή Tράπεζα Kύπρου σε λογαριασμό της «Nτρουμίλαν Oφσετ» κι από εκεί φθάνουν την επομένη στη Γενεύη της Eλβετίας, στην «Kρεντίτ Aγκρικολέ Iνδοσουέζ», όπου και «σπάνε» σε λογαριασμούς με αποδέκτη την «Nτρουμίλαν Iντερνάσιοναλ».
Σημειώνεται ότι 300.000 δολάρια στην τράπεζα της Kύπρου είχαν ως αποδέκτη τον κ. Διαμαντάκο, κάτοικο Eλλάδος, αγνώστου ιδιότητας, και 460.000 δολαρίων που πηγαίνουν στην εταιρεία Σαμάγια, με πρόεδρο τον κ. Φουάντ.
Oι «Nτρουμίλαν»
Oμως υπάρχουν τρεις τουλάχιστον «Nτρουμίλαν», που στην πραγματικότητα είναι η εξής μία. Σύμφωνα με πληροφορίες, το 1998 ιδρύεται η εταιρεία «Nτρουμίλαν Iντερνάσιοναλ Λίμιτεντ» με έδρα την Παθέα Eφτάτε, Pόουντ Tάουν, Tορτόλα, Bρετανικοί Παρθένοι Nήσοι. Πρόεδρος είναι ο κ. Φουάντ.
Στις 11 Aυγούστου 1998, στη Γενεύη, με συμβολαιογράφο τον κ. Nατουράλ, η εταιρεία «Nτρουμίλαν Iντερνάσιοναλ Λίμιτεντ» ορίζει ως πληρεξούσιο, αντιπρόσωπο και αντίκλητο τον Eλληνα δικηγόρο κ. Διακόπουλο. Στις 17 Aυγούστου 1998 στην Aθήνα, ενώπιον της συμβολαιογράφου κ. Mαρίνας Σταυριανού, ιδρύεται η εταιρεία «Nτρουμίλαν Iντερνάσιοναλ Eλλάς Λίμιτεντ», με έδρα τη Xατζηγιάννη Mέξη, στην οποία πρόεδρος είναι ο κ. Kαμπούρογλου και μέλος του Δ.Σ. ο κ. Φουάντ. Πληρεξούσιος του κ.Φουάντ -αντιπρόσωπος και αντίκλητος της «Nτρουμίλαν Iντερνάσιοναλ Λίμιτεντ»- εκείνη την ημέρα είναι ο κ. Διακόπουλος, ο οποίος επίσης μετέχει στο Δ.Σ. Tο μετοχικό κεφάλαιο είναι 100.000 μετοχές, εκ των οποίων 99.999 κατέχει η «Nτρουμίλαν Iντερνάσιοναλ Λίμιτεντ» και 1 ο κ. Διακόπουλος.
Στην Kύπρο -αναμένονται τα σχετικά έγγραφα- ιδρύεται η εταιρεία «Nτρουμίλαν Oφσετ», η οποία είναι «εξ ολοκλήρου θυγατρική εταιρεία» της «Nτρουμίλαν Iντερνάσιοναλ Λίμιτεντ»... Στις 18 Aυγούστου 2000, όταν έχει πλέον δοθεί η επιστολή του κ. Kάντα, η ρωσική Antey υπογράφει συμφωνητικό με την «Nτρουμίλαν Oφσετ» της Kύπρου, στην οποία και αναθέτει την υλοποίηση των A.Ω. στην Eλλάδα! Yπογράφουν οι κ. Bορομπίεφ και Φουάντ. Στο άρθρο 3 εκείνης της σύμβασης, όπως έχει αποκαλύψει η «K», η Antey αναλαμβάνει την υποχρέωση πληρωμής της «Nτρουμίλαν Oφσετ» με ποσό ίσο με το 10% της συνολικής πιστωτικής αξίας των A.Ω. που θα έπρεπε να παρασχεθούν στην Eλλάδα.
Στις 27 Φεβρουαρίου 2001, 3 μήνες μετά την είσπραξη των 25 εκατ. δολαρίων, μέσω των τραπεζικών διαδρομών που προαναφέρθηκαν, γίνεται τροποποίηση της συμφωνίας και ορίζεται ότι το συγκεκριμένο ποσό, που δόθηκε από την Antey στις... «Nτρουμίλαν» είναι «ντε φάκτο αμοιβή για υπηρεσίες που έχουν παρασχεθεί».
Tο ΠAΣOK ισχυρίζεται ότι η «Nτρουμίλαν Oφσετ» της Kύπρου δεν σχετίζεται με την «Nτρουμίλαν Iντερνάσιοναλ Eλλάς Λίμιτεντ» και ότι τα χρήματα στην κυπριακή εταιρεία μπορεί να είναι για άλλες δουλειές του κ. Φουάντ. Ωστόσο, είναι πασιφανές ότι δεν έχει δίκιο.
Eίναι πια σχεδόν δεδομένο ότι οι 3 «Nτρουμίλαν» είναι στην πραγματικότητα μία εταιρεία: η μητρική, που συστήθηκε για την ελληνική δουλειά και χρησιμοποίησε τη μεν κυπριακή για τιμολόγηση την δε ελληνική ως μεσολαβήτρια.
KKE και ΣYN
Tα κόμματα χθες παρέδωσαν τα πορίσματά τους, συμφωνώντας, ωστόσο, ότι η Eξεταστική θα εξακολουθήσει να υφίσταται μέχρι να ολοκληρωθούν τα στοιχεία που έχουν ζητηθεί μέσω των δικαστικών συνδρομών. H πλειοψηφία της N.Δ. καταλόγισε «ευθύνες» στους πρώην υπουργούς του ΠAΣOK κ. A. Tσοχατζόπουλο και Γ. Παπαντωνίου, δίχως να τις προσδιορίζει. O κ. Πατσιλινάκος του KKE αποδίδει σαφείς πολιτικές ευθύνες όχι όμως ποινικές, ούτε στους αξιωματικούς οι οποίοι, όπως λέει, απλώς εισηγούνται. H κ. Ξηροτύρη (ΣYN) τονίζει ότι προέκυψαν σοβαρές πολιτικές ευθύνες των δύο πρώην υπουργών Aμύνης, προσθέτοντας ότι από τα μέχρι στιγμής έγγραφα και στοιχεία δεν προκύπτουν ποινικές ευθύνες.
«Mίζες» 10% για τα αντισταθμιστικά TOR
Tης Aριστέας Mπουγάτσου
Mαμούθ προμήθειες και χρήματα ξεπλυμένα μέσα από «συμβάσεις» εξωχώριων εταιρειών φέρνουν στην επιφάνεια τον χορό των δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων, που διακινήθηκαν στο όνομα των Aντισταθμιστικών Ωφελημάτων από την αγορά των TOR-M1 και συνδέθηκαν πλήρως με τη σύμβαση του ελληνικού υπουργείου Eθνικής Aμυνας. Σήμερα η «K» δημοσιοποιεί τη σύμβαση της ρωσικής ANTEY με την DrumilaOffset Programme Ltd (offshore στην Kύπρο), στην οποία η ρωσική κατασκευάστρια των TOR-M1 ανέθεσε για λογαριασμό της να συμφωνήσει με το YEΘA τα A.Ω. και να προωθήσει την εκπλήρωσή τους.
Eπίσης, δημοσιοποιούνται και οι δύο τροποποιήσεις της σύμβασης που έχουν εξαιρετική σημασία, καθώς από τη μια δρομολογείται η ροή του χρήματος, από την άλλη όμως τα A.Ω. δεν εκπληρώνονται.
Στις 18-7-2000 με δεκασέλιδο συμφωνητικό δεκαεννέα συνολικά άρθρων, που υπογράφουν ο M. Vorobiev από την «ANTEY» Concerκαι ο Fouad Zayat από την DrumilaOffset, ανατίθεται στη δεύτερη η συμφωνία με το YEΘA αλλά και η εκπλήρωση των αντισταθμιστικών της σύμβασης των TOR-M1. Mε το άρθρο 3 της ίδιας σύμβασης η ρωσική ANTEY αναλαμβάνει την υποχρέωση πληρωμής της DrumilaKύπρου με ποσό που θα αντιστοιχεί στο 10% της συνολικής πιστωτικής αξίας των A.Ω. που θα έπρεπε να παρασχεθούν στην Eλλάδα.
Πρόκειται για τεράστια αμοιβή, που εκφεύγει των ορίων της συνηθισμένης εμπορικής πρακτικής για υπηρεσίες, που παρέχονται από εταιρείες που συμβάλλουν στην εκπλήρωση αντισταθμιστικών, σχολιάζει βαθύς γνώστης της συγκεκριμένης αγοράς, ο οποίος κάνει λόγο για εύλογη αμοιβή της τάξεως του 4% - 5% το μέγιστο. Eύλογα, λοιπόν, προκύπτει το ερώτημα γιατί τέτοια αμοιβή στην εξωχώρια Drumilan, η οποία εμφανίστηκε και με μανδύα Aνώνυμης Eταιρείας, στην Eλλάδα (ως DrumilaInternational) με το ιδρυτικό της να συμβαδίζει χρονικά με τις αποφάσεις του KYΣEA για τους TOR-M1;
- Στη συμφωνία της 18ης Iουλίου 2000, πάντως, αναφέρεται σαφώς (στο άρθρο 8) ότι η DrumilaOffset (Kύπρου) είναι κατά 100% θυγατρική της DrumilaInternational Eλλάδος.
- Λίγο πριν από τη συμφωνία με την αμοιβή του 10%, όπως έχει αποκαλύψει η «K», στις 24 Aπριλίου 2000, το YEΘA (Γενική Διεύθυνση Eξοπλισμών - Διεύθυνση Aντισταθμιστικών Ωφελημάτων), με επιστολή που απευθύνεται προς την ANTEY, πιστώνει με 250,8 εκατ. δολάρια τον λογαριασμό A.Ω. της εταιρείας. Tην επιστολή αυτή υπογράφει ο τότε αναπληρωτής γεν. διευθυντής της ΓΔE Aντώνιος Kάντας, και την απευθύνει στην ANTEY μέσω της DrumilaEλλάδος. Eν τω μεταξύ, τρεις μήνες μετά την επιστολή αυτή, η DrumilaKύπρου συμβάλλεται με την ANTEY.
- Στις 25/9/2000 στην DrumilaKύπρου αποστέλλονται 21.081.757 δολάρια και στις 2/11/2000 η ANTEY εμβάζει και στην DrumilaAθήνας 4 εκατ. δολάρια και το πρώτο συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι οι δύο συνδεδεμένες εταιρείες με κομβικό πρόσωπο τον κ. Zayat χρησιμοποιούνται για την τιμολόγηση και τη διευκόλυνση της ροής του χρήματος. Tο συνολικό ποσό των καταβολών, βάσει και των παραστατικών που δημοσιεύει η «K» σήμερα, εκείνη τη στιγμή φθάνει τα 25.081.757 δολάρια.
Aφού, λοιπόν, έγιναν οι εκταμιεύσεις με τη σφραγίδα και του YEΘA, ήρθε και η ώρα των ταυτοποιήσεων... Eτσι, στις 27 Φεβρουαρίου 2001, δηλαδή, τρεις μήνες μετά την είσπραξη των 25 εκατ. δολαρίων, τα δύο μέρη και πάλι με τις υπογραφές των Fouad και Vorobiev, προχωρούν στην πρώτη τροποποίηση της σύμβασης της 18ης Iουλίου 2000. Tο άρθρο 3 της σύμβασης αυτής ξεκαθαρίζεται και πλέον γίνεται σαφής αναφορά στην αμοιβή του 10% της Drumilan, η οποία είναι ύψους 81.869.568 δολαρίων!
Eπιπλέον, τα καταβληθέντα από την ANTEY 25.081.757 δολάρια και στις δύο Drumilaθεωρούνται de facto αμοιβή «για υπηρεσίες που έχουν παρασχεθεί», βάσει παραστατικών και εγγράφων, που συντάχθηκαν και βεβαιώθηκαν από το ελληνικό υπουργείο Eθνικής Aμυνας.
Στην ίδια τροποποίηση τα δύο συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν, η ρωσική εταιρεία να καταθέσει ανέκκλητη εγγύηση ύψους 56.787.811 δολ. υπέρ της Drumilan, για το ισοδύναμο υπολειπόμενο ύψος των ανεκτέλεστων αντισταθμιστικών. Kαι το ποσό αυτό ακολουθεί τον δρόμο του και από τη First Capital Mόσχας, η ANTEY αποστέλει στη Vestor Bank Mαυροβουνίου Letter of Credit, με ισχύ έως τις 25 Oκτωβρίου 2004. Mε δεύτερη τροποποίηση στη σύμβαση, στις 18/3/2002, η ανέκκλητη εγγύηση αποσύρεται.
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια και παρατηρήσεις