Όμιλος Κυριών Φίλων των Προσφύγων...

Πριν αρκετά χρόνια υπήρχε η "μόδα" να δημιουργούνται από διάφορες εύπορες κυρίες, όμιλοι και σωματεία "φίλων" της αστυνομίας, της πυροσβεστικής, αλλά και των φτωχών της τάδε ενορίας, των απόρων κορασίδων και πάει λέγοντας. Μαζευόντουσαν λοιπόν οι εύπορες κυρίες, μιά-δυό φορές την εβδομάδα, σε κάποιο πολυτελές ξενοδοχείο, την Μεγάλη Βρετανία, το πάλαι ποτέ κραταιό King George ή στην Αθηναϊκή
λέσχη, έπιναν τέϊον με βουτήματα παίζοντας κουμ-καν και τελείωναν την μέρα τους στα πολυτελή εστιατόρια των ξενοδοχείων όπου μεταξύ κάποιας συναγρίδας ή ενός μπον φιλέ που συνοδεύονταν από το κατάλληλο ακριβό γαλλικό κρασί έκαναν κοινωνικές αναδιφήσεις για την φτώχεια και τα άλλα προβλήματα που απασχολούσαν τις κοινωνικές ομάδες των οποίων είχαν αυτοπροσδιοριστεί ως "φίλες". Σήμερα ο ευρωπαϊκός-δυτικός πολιτισμός έχει εξελιχθεί, έχει "προοδεύσει" και διάφορες πλούσιες κυρίες που ο ΟΗΕ έχι ονομάσει "πρέσβειρες καλής θελήσεως" περιοδεύουν ανά την υφήλιο προκειμένου να "δούν από κοντά" και να "συμπαρασταθούν" στους φτωχούς και κατατρεγμένους του πλανήτη μας.
Έτσι λοιπόν η Αντζελίνα Ζολί, που στο σπίτι της ή καλύτερα στο παλάτι της έχει από μια νταντά για το κάθε παιδί της, έφθασε στην Ελλάδα με το ιδιωτικό αεροπλάνο της, επισκέφθηκε τους καταυλισμούς των προσφύγων, χάϊδεψε το μάγουλο ενός προσφυγόπουλου,  είδε από κοντά τα προβλήματα, κατανόησε τις ανάγκες των χειμαζομένων προσφύγων, μπήκε στο αεροπλάνο της και έφυγε για το Λονδίνο.
Σκέφτομαι λοιπόν ότι θα ήταν επιβεβλημένο να προταθεί για όσκαρ πρώτου ρόλου υποκρισίας (και όχι υποκριτικής) η κυρία Αντζελίνα Ζολί, ενώ ο ΟΗΕ και τα ΜΜΕ, εγχώρια και αλλοδαπά, δικαιούνται επαξίως να μοιραστούν το όσκαρ σκηνοθεσίας στην παράσταση της "πονόψυχης"  ηθοποιού. Αλλά ίσως θα ήταν επίσης χρήσιμο να συσταθεί εδώ στην Ελλάδα, κατά τα πρότυπα του παρελθόντος ένα σωματείο με την ονομασία  "Όμιλος Κυριών Φίλων της Αντζελίνας Ζολί,  Φίλης των Προσφύγων"...
Τςςς