την διατεταγμένη, έστω, ελληνική δημοσιογραφία και τα κανάλια που την στεγάζουν. Στα εικοσάλεπτα αφιερώματά τους, τα γαλλόφωνα δελτία ειδήσεων είχαν δημιουργήσει καλαίσθητα video με αποσπάσματα από τις επιτυχίες του DELPECH, στα σαράντα χρόνια της παρουσίας του στο μουσικό στερέωμα καθώς και "άγνωστες" πτυχές της καριέρας του αλλά και συνεντεύξεις από συναδέλφους του και φίλους του. Βλέποντας λοιπόν αυτά τα αφιερώματα, θυμήθηκα αντίστοιχες περιπτώσεις θανόντων ελλήνων καλλιτεχνών που απασχόλησαν τα ΜΜΕ με πλέον πρόσφατο παράδειγμα τον ηθοποιό Μηνά Χατζησάββα, όπου το κουτσομπολιό, η κακογουστιά, το ροζ παρασκήνιο, και ο κομπλεξισμός που απέπνεαν τα "αφιερώματα" δεν άφηναν κανένα περιθώριο για αναφορά στο έργο του καλλιτέχνη.
Όμως η περίπτωση του DELPECH, είναι διαφορετική μιας και ο γάλλος τραγουδιστής δεν ήταν κίναιδος και είχε πολλές μουσικές επιτυχίες στην ζωή του. Αντίθετα, στα καθ' ημάς, τις περισσότερες φορές ελλείψει πραγματικού ταλέντου και καλλιτεχνικού περιεχομένου, οι θανόντες για να τύχουν της προσοχής και της δημοσιότητας ώστε να εισέλθουν στο πάνθεον των "επωνύμων", πρέπει να τα θέλει ο κώλος τους...
Δ.Μ.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια και παρατηρήσεις