Ένας πιο αργός βηματισμός στο πρόγραμμα λιτότητας (με μετάθεση, για παράδειγμα, των στόχων) θα βοηθούσε την ελληνική οικονομία, αλλά κατά το Ταμείο, δεν ήταν πολιτικά εφικτός και «θα απαιτούσε μεγαλύτερη χρηματοδότηση».
Ωστόσο το ΔΝΤ στρέφεται και κατά της κυβέρνησης γιατί δεν υλοποίησε τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα στήριζαν τον ιδιωτικό τομέα ενώ και το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής έπεσε άνισα στην κοινωνία.
Το έγγραφο, σύμφωνα με την WSJ, δεν προχωρά σε λεπτομέρειες για τις επιλογές που έκανε, ούτε εξηγεί γιατί συμφώνησε με αναλύσεις της τρόικας που αποδείχτηκαν λανθασμένες. Σημειώνει πάντως ότι επισήμανε ρητά τους κινδύνους από την υλοποίηση του ελληνικού προγράμματος.
Κατά το ΔΝΤ, το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης το 2010 «ήταν μια επιχείρηση συγκράτησης της κατάστασης», η οποία «έδωσε στην ευρωζώνη χρόνο να χτίσει τείχος προστασίας για να προστατεύσει άλλα ευάλωτα μέλη της και να αποτρέψει δυνητικά σοβαρές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία».
Σε εκείνη τη χρονική στιγμή, ούτε το Ταμείο, ούτε και οι κυβερνήσεις της ΕΕ θα ήταν διατεθειμένες να δανείσουν την Ελλάδα περισσότερα από 110 δισεκατομμύρια ευρώ.
Επιπλέον το Ταμείο επισημαίνει ότι παρέκαμψε τους κανόνες λειτουργίας του δίνοντας την εντύπωση ότι το ελληνικό χρέος φαίνεται βιώσιμο. Αυτό ανέφεραν και οι δηλώσεις των στελεχών του, μεταξύ τους και της γενικής διευθύντριας, Κριστίν Λαγκάρντ.
Η Ελλάδα δεν πληρούσε τρία από τα τέσσερα κριτήρια για να της δοθεί βοήθεια, αναφέρει το Ταμείο στο έγγραφο που ενδέχεται να δημοσιευτεί εν μέρει την Πέμπτη.
Ακόμα περισσότερο, η αβεβαιότητα γύρω από την ελληνική διάσωση ήταν τόσο μεγάλη ώστε τα στελέχη του Ταμείου «δεν μπορούσαν να εγγυηθούν με μεγάλη πιθανότητα ότι το χρέος ήταν βιώσιμο».
Το ΔΝΤ παραδέχεται ότι ήταν πολύ αισιόδοξο για τις προοπτικές εξόδου της Ελλάδας στις αγορές όπως και για την πολιτική ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει τους όρους του προγράμματος διάσωσης.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια και παρατηρήσεις