Τρομοκρατία της αστακομακαρονάδας

Στέφανος Κασιμάτης

Από τον φίλο της στήλης Γ. Σ. έλαβα το κάτωθι σχόλιο, σχετικώς με τα σημειώματα των δύο προηγουμένων ημερών: «Θα καταλάβατε ότι ο νεοπλουτισμός της Πασοκαρίας ή η Αριστερά της αστακομακαρονάδας, όπως σωστά την αποκαλείτε, έχει αλώσει ακόμα και το αντάρτικο της πόλης. Σε αντίθεση με τα φτωχόπαιδα της 17Ν από την Ικαρία και την Ημαθία, με τις γιάφκες στα Κάτω Πατήσια και στα Σεπόλια, οι σύγχρονες εκδοχές τους προέρχονται από τον Χολαργό και το Χαλάνδρι και νοικιάζουν

διαμερίσματα-γιάφκες στα βόρεια προάστια. (Πιστέψτε με, δεν θα εκπλαγώ αν μάθουμε ότι βρέθηκε γιάφκα στην Εκάλη ή στη Μύκονο.) Μάλιστα, όπως διαβάζω, κατάθεση μάρτυρα αναφέρει ότι τακτικά κάποιος με Πόρσε Καγιέν περνούσε από το διαμέρισμα της οδού Ελ Αλαμέιν στο Μαρούσι. Είναι δε και απόφοιτοι ιδιωτικών σχολείων, που μόλις συνελήφθησαν, οι μαμάδες τους ξεσήκωσαν τον κόσμο για το μαυρισμένο μάτι του επαναστάτη γιου τους και έσπευσαν να διορίσουν ακριβούς δικηγόρους. Τουλάχιστον η φτωχή παπαδιά, Μοσχούλα Ξηρού, κράτησε την αξιοπρέπειά της.» Από πλευράς μου, θα προσθέσω μόνον την ιδέα να εισαγάγουμε τη διατύπωση «παλικάρι της αστακομακαρονάδας» κατ’ αντιστοιχία της παλαιότερης «παλικάρι της φακής». Ει μη τι άλλο, ταιριάζει με το επίπεδο και, κυρίως, την ποιότητα του εκσυγχρονισμού που πετύχαμε...