Ας δούμε ποια είναι τα βασικά πολιτικά
συμπεράσματα από τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή:
Πρώτον, προκάλεσε αλγεινή εντύπωση η απουσία των κυρίων Βενιζέλου και Κουβέλη από τις κρίσιμες ψηφοφορίες. Οι αρχηγοί δεν απέχουν, ούτε απουσιάζουν. Οφείλουν να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και να δίδουν το παράδειγμα, αλλιώς αυτοαναιρούνται. Ακυρώνονται στην πράξη.
Δεύτερον, είναι λυπηρό και δείχνει την αδυναμία (αλλά και τις δουλείες) του πολιτικού μας συστήματος η ευκολία με την οποία ισχυρές συντεχνίες (δημοσιογράφοι, μηχανικοί, τραπεζοϋπάλληλοι κ.λ.π,) κατήγαγαν μια (όπως σύντομα θα αποδειχθεί) «πύρρειο νίκη». Αναφέρομαι στην υπόθεση του ΕΟΠΠΥ. Χαρακτηριστική επί του προκειμένου και η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, που ενώ ευαγγελίζεται τη ρήξη με το χθες, είπε «ναι» σε όλα τα αιτήματα των συντεχνιών! Ωραία ρήξη!!!
Τρίτον, το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου πνέει τα λοίσθια. Από τη μια οι αμετανόητοι που θέλουν ολική επαναφορά στη δεκαετία του ’80, από την άλλη οι δελφίνοι και οι δελφινίσκοι με τις προσωπικές στρατηγικές και ενδιαμέσως οι εναπομείναντες υποστηρικτές του Προέδρου, όλοι τους ξένοι ανάμεσα σε ξένους. Το πάλαι ποτέ κραταιό Κίνημα, σε κατάσταση προϊούσας φθοράς, μάλλον προβλήματα θα δημιουργεί εφεξής, παρά θα αποτελεί αξιόπιστο εταίρο σε λύσεις.
Τέταρτον, η «συστημική» συμπεριφορά της ΧΑ. Προαναφέρθη ότι στην υπόθεση του ΕΟΠΠΥ, οι συντεχνίες πέτυχαν μια «πύρρειο νίκη». Θα τους το θυμίζει σχεδόν ..καθημερινά η Χρυσή Αυγή. Χάρις στην ψήφο τους οι δημοσιογράφοι, για παράδειγμα, διατήρησαν τα κεκτημένα!
Πέμπτον, η Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ, παρά το γεγονός ότι είναι ακόμα πρόσφατες οι προεκλογικές εξαγγελίες και οι περισσότεροι εκ των βουλευτών έχουν όχι μόνο πολιτικά, αλλά και συνειδησιακά προβλήματα, στήριξαν (έστω διαφωνώντας) τις επιλογές του Πρωθυπουργού. Αυτή η στάση ενισχύει τον Πρωθυπουργό για τα δύσκολα που έρχονται, αλλά προσοχή δεν πρέπει να εκληφθεί ως «λευκή επιταγή». Τα πράγματα είναι οριακά και οι περισσότεροι ψήφισαν με κρύα καρδιά.
Ποιό είναι το μήνυμα από τις χθεσινές ψηφοφορίες;
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό στην Κυβέρνηση ότι στηρίζεται σε μια ευάλωτη πλειοψηφία, που ενέχει μέσα της φυγόκεντρες δυνάμεις.
Δύσκολα κάποιοι θα αποτολμήσουν ένα απονενοημένο διάβημα ανατροπής, αλλά όσο η αβεβαιότητα για την τελική έκβαση συντηρείται, τόσο θα αυξάνονται οι πιθανότητες εναντίον της! Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να προσπαθεί σκληρά για να κτίζει κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που θα της επιτρέπουν να περνάει τα νομοθετήματά της. Αυτό απαιτεί λεπτούς χειρισμούς υψηλού επιπέδου. Και στρατηγική.
Όμως, η επίγνωση αυτού του προβλήματος ίσως αποτελέσει και την απαρχή της λύσης του! Τι εννοώ; Μέχρι σήμερα οι Υπουργοί παρουσιάζουν νομοθετήματα που φτιάχνουν γραφειοκράτες της συμφοράς, ακριβοπληρωμένοι σύμβουλοι και αερολογούντες καθηγητάδες, οι πλείστοι όσοι εξ αυτών ελαχίστη σχέση έχουν με τα καθημερινά προβλήματα. Για αυτό και η Βουλή μας, συνήθως παράγει τερατουργήματα. Δεδομένου, λοιπόν, ό,τι το βασικό πεδίο μάχης θα είναι το Κοινοβούλιο, μήπως θα πρέπει οι βουλευτές όλων των κομμάτων να συμμετέχουν πιο ενεργά στις συζητήσεις για τα μέτρα; Να καταθέτουν προτάσεις; Να επεξεργάζονται εναλλακτικές λύσεις; Να καταψηφίζουν και μερικές ρυθμίσεις. Δεν κινδυνεύει η δημοκρατία και η Κυβέρνησης, αν η Βουλή αρνηθεί να …συμμορφωθεί σε κάποια από τα κελεύσματα των δανειστών. Ίσα-ίσα θα ενισχύει τη διαπραγματευτική θέση της Κυβέρνησης.
Παντού τα Κοινοβούλια, έχουν ισχυρή παρουσία.
Ο κοινοβουλευτικός διάλογος, ακόμα και με τις υπερβολές που μας χαρακτηρίζουν, πρέπει να αποτελέσει παράγοντα δύναμης για τη χώρα, όχι δείγμα αδυναμίας.
Δεν είμαστε ένα κοπάδι άβουλων ή ενόχων που οδηγείται στο Γολγοθά του, αλλά ένας λαός υπερήφανος που απαιτεί τον σεβασμό που δικαιούται για την προσπάθεια που καταβάλλει.
Ούτε η Κυβέρνηση, ούτε η Βουλή, πολύ δε περισσότερο ο λαός, μπορεί πλέον να δέχεται τα πάντα αδιαμαρτύρητα. Τα όρια έχουν ξεπεραστεί. Προ πολλού. Κάτι πρέπει να αλλάξει.
ΚΡ
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια και παρατηρήσεις