Προσέλευση και συνωστισμός

Tου Στεφάνου Κασιμάτη

Από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών εκδόθηκε χθες μία ανακοίνωση, της οποίας η σημασία δεν φανερώνεται με την πρώτη ματιά. Την αναδημοσιεύω εδώ, ως παρακαταθήκη στο «Αρχείο των Μεγάλων Κειμένων του Νέου Ελληνισμού», το οποίο, βεβαίως, δεν υφίσταται ακόμη, αλλά πιστεύω ότι θα συγκροτηθεί στο μέλλον, προς χρήση των μελετητών της παρακμής μας. Ιδού το κείμενο: «Σήμερα, Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012, προσήλθε στην

αίθουσα εκλογών η Εφορευτική Επιτροπή αποτελούμενη από τους κ. Α. Καμούτση, Β. Κωνσταντίνου-Κόκοτου και Α. Παρασκευοπούλου. Λόγω προσέλευσης (sic) μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας στον χώρο των εκλογών, διαπιστώθηκε αδυναμία υλοποίησής τους για την ανάδειξη των εσωτερικών μελών του Συμβουλίου του Γ.Π.Α. Συνεπώς η εκλογική διαδικασία σήμερα δεν πραγματοποιείται». Ακολουθούν οι υπογραφές των μελών της εφορευτικής.

Αν ο αναγνώστης της ανακοίνωσης περιοριστεί στην κατά κυριολεξία προσέγγιση του κειμένου, θα δυσκολευτεί να καταλάβει για ποιο λόγο δεν πραγματοποιήθηκε η εκλογική διαδικασία. Λόγω «προσέλευσης μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας»; Μα από πότε η προσέλευση στις κάλπες είναι λόγος ματαίωσης των εκλογών; Για να αρχίσει να καταλαβαίνει τι θέλει να πει η ανακοίνωση, ο αναγνώστης πρέπει να ερμηνεύσει το κείμενο μέσα στο πλαίσιο της επικαιρότητας των ημερών (ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ εμποδίζουν την εκλογή των συμβουλίων), αλλά και να εκλάβει τη χρήση της λέξης «προσέλευση» ως μια μορφή του σχήματος λιτότητος. Oπως ήταν, ας πούμε, ο περιβόητος «συνωστισμός στην αποβάθρα της Σμύρνης», αν θυμάστε τον θόρυβο για την ατυχέστατη λεζάντα σε φωτογραφία από την καταστροφή της Σμύρνης σε σχολικό βιβλίο. Ο κόσμος που συνέρρεε στην αποβάθρα για να γλιτώσει τη ζωή του δεν ήταν ακριβώς «συνωστισμός». Σημασιολογικά, αυτό που συνέβαινε εκεί ήταν και συνωστισμός, πολύ περισσότερο όμως ήταν και πάρα πολλά άλλα, πολύ χειρότερα πράγματα, που έκαναν την επιλογή του όρου «συνωστισμός» για την περιγραφή της συγκεκριμένης κατάστασης να γίνεται αντιληπτή τουλάχιστον ως ανοίκεια ειρωνεία. (Αν και -μεταξύ μας- φοβάμαι ότι ήταν κάτι χειρότερο: αδυναμία χειρισμού της μητρικής γλώσσας...)

Παρομοίως λειτουργεί και η λέξη «προσέλευση» στην ανακοίνωση του Γ.Π.Α. Οι συντάκτες της ενδεχομένως εννοούν «μπάχαλο», «κλωτσοπατινάδα», «γης Μαδιάμ», «μπορντέλο» ή όποια άλλη έκφραση αποδίδει αυτό που συμβαίνει όταν οι δημοκρατικές δυνάμεις επεμβαίνουν δυναμικά για να υπερασπιστούν τα λαϊκά συμφέροντα, χρησιμοποιώντας κάτι που οι αδαείς θεωρούν βία, το οποίο, όμως, μέσα στο πλαίσιο του λαϊκού κινήματος νοείται ως αγώνας. Για λόγους τους οποίους όμως εμείς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε (ειρωνεία, χιούμορ, σεμνοτυφία, υποκρισία, σκοπιμότητα;) επιλέγουν να το πουν «προσέλευση». Oπως και αν έχει το πράγμα, τους απονέμω, με όλη μου την καρδιά, το βραβείο «Μαρία Ρεπούση 2012». Εύγε! Το αξίζουν!