Τέτοια
εποχή πέρυσι οι νέοι κυνηγούσαν βουλευτές στα στενά και στις καφετέριες, γιαούρτωναν
αβέρτα και παρήγαγαν event και video υλικό για
μας στα social media.
Άλλες
εποχές τότε. Γεμάτες χρώμα μουσική, φως, συνθήματα, συναισθήματα
και ποιότητα. Μέρες γεμάτες χαρακτήρα. Μια εποχή που σε άφηνε να
πιστέψεις ότι θα κυνηγούσαν κάποια στιγμή και τον τραπεζίτη ή τον
πετρελαιά, τον μεγιστάνα και τον τροϊκανό. Μια εποχή που υπήρχε αντίδραση
και ελπίδα
Ένα
χρόνο μετά οι ίδιοι οι νεολαίοι κατέληξαν να κυνηγάνε Πακιστανούς στα
πανηγύρια να πλακώνονται μεταξύ τους χωρισμένοι με μαύρα και κόκκινα
μπλουζάκια και…
Ευτυχώς
να λες...
γιατί
θα μπορούσαν να βάλλουν αυτά τα παιδιά να κυνηγούν κατσαρίδες και
ποντίκια με λύσσα και μίσος. Να τα εξευτελίσουν τελείως! Να μας
εξευτελίσουν τελείως σαν χώρα και σαν δομή και σαν γονιούς
Όσο
το θρεφτάρι μας σηκώνεται από τον καναπέ για να γίνει φασίστας και ρατσιστής
στα 18 του ή για να πλακωθεί με φασίστες δεν έχουμε καμιά ελπίδα
κύριοι! Στα 40 της αυτή η γενιά “θρεφταριών” θα έχει μοιράσει
την χώρα σε δυο μέρη μεταξύ των οποίων θα υπάρχει πολύ αίμα.
Καμιά
αλλαγή δεν διαφαίνεται συνολικά για το έθνος.
όλα
πάνε απολύτως λάθος.
Θα
γίνουμε σκόνη …
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια και παρατηρήσεις