Όλα άρχισαν στις 7 Σεπτεμβρίου 1917...

Με το νόμο 866 του 1917 (ΦΕΚ Α 191 της 7 Σεπ. 1917) ιδρύθηκε «αυτοτελής υπηρεσία υπαγομένη εις τας αμέσους διαταγάς του Προέδρου του Υπουργικού Συμβουλίου, υπό τον τίτλον Πολιτικόν Γραφείον Πρωθυπουργού». Ο ίδιος νόμος μεριμνούσε για τη στελέχωση του Πολιτικού Γραφείου με 19, κατ’ ανώτατο όριο, υπαλλήλους. Στη διάρκεια των 100 και πλέον ετών, που διέρρευσαν από τότε, το «Γραφείο» των 19 ατόμων έχει υποστεί ριζική μετεξέλιξη, που σκιαγραφεί τη σταδιακή μετάλλαξη της φυσιογνωμίας του ίδιου του πολιτεύματος (το οποίο αποκτά ολοένα και πιο έντονα προσωποπαγή, ή μάλλον λουδοβίκεια, χαρακτηριστικά). Το «Γραφείο» του 1917 αποτελεί πλέον, στο πλαίσιο του Επιτελικού Κράτους, την «αυτοτελή, επιτελική δημόσια υπηρεσία, με την ονομασία Προεδρία της Κυβέρνησης», η οποία διαρθρώνεται σε 5 Γενικές Γραμματείες και 2 ειδικά Γραφεία, και στην οποία υπάγεται και η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, ενώ για τις ανάγκες της λειτουργίας της το Προεδρικό Διάταγμα 98 του 2020 (ΦΕΚ Α 236 της 28 Νοε 2020) προβλέπει 440 θέσεις υπαλλήλων. Κι αν χρειάστηκαν 104 χρόνια για τον 23πλασιασμό του προσωπικού, δεν απαιτήθηκε ούτε μια στιγμή για την αλλαγή «κάποιων» διαδικασιών. Ήδη απ’ το μακρινό 1917 είχαν προβλεφθεί, και είχαν καλυφθεί νομοθετικά, οι «απ’ ευθείας αναθέσεις». Για τη στέγαση του τότε «Γραφείου» ο νόμος 932 (ΦΕΚ Α 220 της 9 Οκτ 1917) επέτρεπε τόσο την επίταξη όσο και την ενοικίαση οικήματος αλλά και την προμήθεια επίπλων «άνευ δημοπρασίας». Όλ’ αυτά «λόγω των περιστάσεων», με την επίκληση, δηλαδή, των εκτάκτων και επειγουσών και απροβλέπτων συνθηκών, που επικρατούσαν τότε. Όπως ακριβώς επικρατούν και σήμερα, καθώς τότε μεν οι υιοί των ανθρώπων είχαν επιδοθεί σε ένα παγκόσμιο πόλεμο, ενώ σήμερα οι άνθρωποι παγκοσμίως μάχονται κατά του ιού της πανδημίας… (κι έτσι εξυπηρετούνται ποικιλοτρόπως και οι σχεδιασμοί του υιού…).

Δημήτρης Μακρής