Το ενδιαφέρον του Γιώργου

Tου Στεφάνου Κασιμάτη

Από τον κατάλογο της χθεσινής ειδησεογραφίας ένα ήταν το γεγονός που με άγγιξε σε σημείο ώστε θα έλεγα ότι, καθώς το διάβαζα, σχεδόν «μετεβλήθη εντός μου και ο ρυθμός του κόσμου». (Δυστυχώς, εκείνη τη στιγμή στο οπτικό μου πεδίο δεν υπήρχε ούτε φοράδα ούτε αλώνι, ώστε να αναζητήσω την επιβεβαίωση της παροιμιώδους ρήσεως...) Γνωρίζαμε ότι όλη την περασμένη νύκτα μαινόταν η πυρκαγιά στην Αχαΐα. Ομως το πρωί, κάπου στα παραπολιτικά, διαβάσαμε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου όχι μόνον είχε εγκαταλείψει
εσπευσμένα τις εργασίες του Συμποσίου της Σύμης στη Σάμο για να μεταβεί επιτόπου στην Αχαΐα, αλλά ότι επιπλέον είχε μιλήσει τηλεφωνικώς με τον υπουργό Δημοσίας Τάξεως Ν. Δένδια, με τον περιφερειάρχη Απ. Κατσιφάρα και με τον αρχηγό της Πυροσβεστικής Π. Μπονάτσο.

Προκειμένου να εκτιμήσει κανείς πλήρως τη σημασία του γεγονότος, πρέπει να φαντασθεί ότι διαβάζει την ίδια είδηση στην αρνητική εκδοχή της, δηλαδή: Ο Γ. Παπανδρέου δεν έφυγε από τη Σάμο, δεν μίλησε με τον Δένδια, ούτε με τον Κατσιφάρα, ούτε με τον Μπονάτσο. Ακολούθως, το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσον η εκδήλωση ενδιαφέροντος εκ μέρους του Γιώργου επηρέασε την προσπάθεια για την κατάσβεση της πυρκαγιάς. Απαντώ: όσο ακριβώς και αν δεν είχε δείξει το παραμικρό ενδιαφέρον για την εξέλιξη της πυρκαγιάς στην Αχαΐα. Εχουμε, επομένως, το εξής παράδοξο: ενώ με τη μετατροπή των προτάσεων σε αρνητικές τόσο η γραμματική μορφή όσο και το νόημα της είδησης αλλάζουν τελείως, η ειδησεογραφική αξία του γεγονότος που καταγράφεται παραμένει εξίσου μηδαμινή και στις δύο περιπτώσεις. Το γεγονός ταυτίζεται με το «μη γεγονός».

Αναρωτιέμαι, συνεπώς, για ποιο λόγο το γραφείο Τύπου του τέως πρωθυπουργού έκρινε ότι έπρεπε να διοχετεύσει στα ΜΜΕ το όλως ασήμαντο για την εξέλιξη της πυρκαγιάς γεγονός ότι ο Γιώργος ανησύχησε. Αφού, ούτως ή άλλως, μόνον τους εντελώς αφελείς ενδέχεται να συγκίνησε - οι υπόλοιποι θα το εξέλαβαν ως περιττή όχληση εις βάρος των ιθυνόντων του αγώνα της κατάσβεσης. Υποθέτω ότι ο κυριότερος λόγος είναι αυτό που ένας φίλος ψυχίατρος ονομάζει «νεύρωση της επανάληψης»· δηλαδή, η τάση των ανθρώπων να επαναλαμβάνουν αυτό που ξέρουν, αυτό που συνηθίζεται. Πάντως, εγώ ευχαριστώ τους ανθρώπους του Γιώργου για τη διαρροή της άχρηστης πληροφορίας, καθώς μου έδωσε την αφορμή για τούτο το σημείωμα...