Ας μην ξαναπατήσουμε τα κορδόνια μας!

Η κυβέρνηση ξεκίνησε τον μαραθώνιο πατώντας τα κορδόνια της. Δεν τίθεται θέμα με την ασθένεια του Πρωθυπουργού, ούτε η δια μέσου νοσοκομείου διάλυσης του αρραβώνα με τον κ. Ράπανο. Το πρόβλημα είναι ότι μπήκαν αιφνιδιασμένοι στην καταιγίδα και μόλις συνέβησαν τα ατυχήματα, δείξανε ασυνεννοησία. Θα μου πείτε, δεν είναι εύκολη η υπόθεση να έχεις τον Πρωθυπουργό στο χειρουργείο, τον παρ’ ολίγο Υπουργό Οικονομικών υπό ιατρική παρακολούθηση και οι Ευρωπαίοι να σε
ακτινογραφούν συνεχώς, χωρίς καν να σε αφήνουν να πάρεις ανάσα. Πόσο μάλλον, που στη χώρα μας εξελίσσεται κι ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα (για τα ελληνικά δεδομένα) πολιτικά πειράματα του συντονισμού μιας κυβέρνησης συνεργασίας με τρεις ιδεολογικά αντίρροπους πόλους.
Στη δύσκολη στιγμή, εμείς απλά επιβεβαιώσαμε ότι είμαστε άγαρμποι και κάνουμε γκάφες. Η υπόθεση της εκπροσώπησής μας στη Σύνοδο της Παρασκευής, απλά είναι το κερασάκι στην τούρτα. Το θέμα είναι ότι γνωρίζοντας ότι υπάρχει πρόβλημα, οι τρεις αρχηγοί, δεν φρόντισαν άμεσα και πριν εμφανιστεί η ελληνική γκαντεμιά στο θέμα του Υπουργού, να δώσει λύση χωρίς τις «ευγενικές» καθυστερήσεις.
Το σημειώνω αυτό, γιατί, καθώς πατήσαμε τα κορδόνια μας στον πρώτο βηματισμό του νέου πολιτικού σχήματος, δώσαμε το δικαίωμα στους άλλους να πάρουν ανάσα και να ξεκινήσουν τα γνωστά τερτίπια με τη διάσωση της χώρας μας.
Στην ουσία, μόνοι μας εξανεμίζουμε τον αέρα που δημιουργήθηκε μετεκλογικά, όσον αφορά την επαναδιαπραγμάτευση των επαχθών όρων της δανειακής σύμβασης.
Την Παρασκευή, εννοείται ότι το ελληνικό επιτελείο θα έβαζε στο τραπέζι το ζήτημα νέας διαπραγμάτευσης. Δεν μπορούμε γιατί ο Πρωθυπουργός δεν θα μπορέσει να είναι εκεί. Δεν θα μπορέσουμε επίσης, γιατί, ο Υπουργός Οικονομικών θα είναι άλλος και σίγουρα δεν θα έχει στη τσέπη του τη χειροβομβίδα, που έδωσε η κάλπη της Κυριακής στον κ. Ράπανο.
Η κατάθεση του σχεδίου μας αναβάλλεται, δίνοντας μάλιστα το χρόνο και την ευκαιρία στους ευρωπαίους να διαχειριστούν μια επιθετική πολιτική από την πλευρά της Ελλάδος.
Έχοντας λοιπόν χάσει το πλεονέκτημα του ρεσάλτου στην ευρωπαϊκή σύνοδο, μας μένει να κάνουμε άμυνα ταμπουριού, πράγμα που γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, μέχρι να δημιουργήσουμε και πάλι τις συνθήκες αντεπίθεσης. Απλά θα πρέπει να φροντίσουμε να δέσουμε καλά τα κορδόνια μας, ώστε να μην τα ξαναπατήσουμε και σωριαστούμε κάτω για τα καλά!
Ο νέος Υπουργός Οικονομικών πλέον, πρέπει να είναι κάτι διαφορετικό, από αυτό που πήγαμε να μοστράρουμε στους ευρωπαίους και δεν ευτύχησε να συμβεί. Πήγαμε με ένα διακεκριμένο τραπεζίτη να τους καθίσουμε κάτω και να κουβεντιάσουμε. Παρ’ όλο που ο κ. Ράπανος δεν ευτύχησε ως επιλογή( τα παραπολιτικά σενάρια διόλου με απασχολούν), είναι αλήθεια ότι στις Βρυξέλλες τον περίμεναν με καλές προθέσεις, ανεξάρτητα αν οι γερμανική πλευρά, σφύριζε τα Νιμπελούγκεν.
Τώρα, λόγω των ατυχών συμπτώσεων, το «κόλπο» Ράπανος δεν πρέπει να επαναληφθεί, αφού το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού εξανεμίστηκε. 
Προφανώς και πρέπει να αποκτήσουμε εκ νέου τον μετεκλογικό αέρα, όσο κι αν συνθέτοντας την πρώτη κυβέρνηση συνεργασίας, μάλλον ρίξαμε τον πήχη πολύ χαμηλά.
Για να μην ξαναπατήσουμε τα κορδόνια μας, ίσως και ενόψει μιας έκτακτης σύσκεψης στην ΕΕ αποκλειστικά για την Ελλάδα, η επιλογή για το κρίσιμο Υπουργείο των Οικονομικών θα όφειλε να γίνει με άκρως εντυπωσιακά και ισχυρά πολιτικά κριτήρια. Κοινώς ελπίζω από τον τεχνοκράτη τραπεζίτη, να καταλήξουμε σε βαρύ πολιτικό «πυροβολικό» για να μπουν διαφορετικοί όροι στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και της ευρω-συνεννόησης. Άλλωστε τους γερμανούς, που ξεσαλώνουν εν μέσω των εμμονών τους για το μέλλον της Ευρώπης, το μόνο που φαίνεται να τους ενοχλεί είναι ο φόβος να στραφούν όλοι εναντίον τους, πράγμα που γίνεται πλέον μόνο με πολιτικούς όρους και όχι με κανόνες υπερρεαλισμού!
Ηλίας Βαλάρης
http://www.e-alitheia.gr/