Δημοκρατία à la carte

«Ενοχλήθηκε» η Ευρώπη και οι δημοκρατικές «ευαισθησίες» της για όσα απαράδεκτα συμβαίνουν με αφορμή τις παρατυπίες στις εκλογές στην Λευκορωσία και θέλει οπωσδήποτε να επιβάλλει κυρώσεις επειδή πλήττεται η δημοκρατία στην χώρα αυτή. Μέχρι εδώ όλα καλά.

Φαίνεται όμως ότι δεν υπάρχει γι’ αυτήν την Ευρώπη, ένα πολύ πιο σοβαρό ζήτημα εξευτελισμού της Δημοκρατίας όταν η Τουρκία έχει εισβάλλει και καταλάβει το ένα τρίτο της Κύπρου, όταν, σπάζοντας το σχετικό εμπάργκο, ενισχύει με

μισθοφόρους και οπλισμό την Λιβύη, όταν εισβάλλει και βομβαρδίζει αμάχους στην Συρία, όταν εμπλέκεται σε πόλεμο κατά της Αρμενίας. Υπάρχει όμως μια εξήγηση: οι επιθετικές συμπεριφορές και στρατιωτικές επεμβάσεις της Τουρκίας, στην Κύπρο, στην Συρία, στην Λιβύη, στην Αρμένια είναι δείγματα της Δημοκρατίας όπως την αντιλαμβάνονται και την υπηρετούν τα διάφορα γερμανικά φύλα που διαφεντεύουν την Ευρώπη.

Επειδή όμως και εμείς οι Έλληνες, νοιώσαμε στο πετσί μας σε δύο παγκόσμιους πολέμους και εσχάτως σε έναν οικονομικό τι εστί δημοκρατία κατά τους Γερμανούς, είναι χρέος μας να προσέξουμε πολύ πως θα πορευτούμε από δω και πέρα. Σε αντίθετη περίπτωση, μόνο με «διπλωματικούς μαραθωνίους» ή με «ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας» είναι βέβαιο ότι θα ξαναζήσουμε τους εφιάλτες του παρελθόντος, αυτή τη φορά με τα ενεργούμενα των Γερμανών, τους Τούρκους,  μιας και για τον γερμανοτουρκικό άξονα η λέξη Δημοκρατία βρίσκεται στα λεξικά και η επίκλησή της γίνεται κατά το δοκούν ενώ η έννοια της Δημοκρατίας έχει παραχωρήσει την θέση της στο δόγμα του «ζωτικού χώρου» του γνωστού και ως Lebensraum που εντελώς συμπτωματικά είναι ο επικρατήσας στα γερμανικά όρος.

ΓΔ.