ΒΕΛΗ ΚΑΙ... ΒΕΛΑΚΙΑ

>>> Μην με παρεξηγήσετε >>> αλλά ο τρόπος παρουσίασης από τα ΜΜΕ >>> του πολέμου στην Ουκρανία και των επιπτώσεών του >>> θυμίζει τηλεοπτική εκπομπή, με τοποθέτηση προϊόντος >>> και το προϊόν είναι το αμερικανικό LNG >>> το "καλό", το ακριβό, το αμερικάνικο LNG....
__________________________________________________________________________________________________

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2020

Μείναμε με τον «δίαυλο επικοινωνίας» στο χέρι…

Κάθε μέρα που περνάει και με κάθε ευκαιρία γίνεται όλο και πιο φανερό ότι ο Ερντογάν μας «γλεντάει». Το τραγικό όμως είναι πως σ’ αυτό το γλέντι μετέχουν και οι διάφοροι σύμμαχοι και εταίροι μας, Γερμανοί, Αμερικανοί, Ιταλοί κλπ.
Στις 3 Ιουνίου 2013, δημοσιεύτηκε άρθρο στην γαλλική εφημερίδα Le Monde, στο οποίο γίνεται σαφής αναφορά για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και φιλοξενούνται δηλώσεις του Ερντογάν, από το 1997, στις οποίες επί λέξει αναφέρει: «Τα τζαμιά είναι οι στρατώνες μας, οι θόλοι (των τζαμιών) τα κράνη μας, οι μιναρέδες τα ξίφη μας και οι πιστοί είναι οι στρατιώτες μας». Όσοι επιθυμούν, μπορούν να διαβάσουν όλο το άρθρο, στα γαλλικά, ΕΔΩ.
Ο Ερντογάν, αν και διακρίνεται από μεγαλομανία και έπαρση, είναι εν τούτοις ειλικρινής αφού ό,τι λέει είναι αποφασισμένος να το κάνει και το κάνει. Είναι επίσης αρκετά ειλικρινής αλλά και θρασύς ώστε να πεί: «η Δημοκρατία είναι όπως το λεωφορείο, μόλις φτάσουμε στον προορισμό
μας, κατεβαίνουμε». ΕΔΩ.

Δεν είναι στις προθέσεις μου να μνημονεύσω άλλες δηλώσεις του Τούρκου προέδρου, τις οποίες θέλω να πιστεύω ότι τις γνωρίζουν οι κυβερνήτες μας, από τις οποίες σαφώς προκύπτουν οι επιδιώξεις του μεθοδικού νεοοθωμανού  πολιτικού. Διερωτώμαι λοιπόν για ποιους «διαύλους επικοινωνίας» μιλούν οι κυβερνώντες; Δίαυλοι επικοινωνίας υπάρχουν εδώ και χρόνια. Είναι μάλιστα τόσο καλά σχεδιασμένοι και κατασκευασμένοι από Αμερικανούς και Γερμανούς ειδικούς ώστε να περνάνε από μέσα τους τα πάντα· ο αέρας που πήρε την σημαία μας από τα Ίμια, η θαλασσοταραχή που παρέσυρε το τουρκικό σεισμογραφικό μέχρι την Κρήτη, η κακοκαιρία που «αναγκάζει» κάθε τρεις και λίγο τουρκικά αλιευτικά να επισκέπτονται την Τήνο ή την Μύκονο, τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη που παραβιάζουν καθημερινά τον εναέριο χώρο της Ελλάδος, τις ορδές λαθρομεταναστών που καταφθάνουν από γης, θαλάσσης (και αέρος;;) στην πατρίδα μας και πάει λέγοντας.

Το παιχνίδι των τετελεσμένων γεγονότων (εκ του ασφαλούς) είναι η πάγια πολιτική της Τουρκίας. Πρώτα εισβάλλει στην Κύπρο και μετά οι «προστάτες» της αλλά και, δυστυχώς, σύμμαχοί μας, τηλεφωνούν στον πρωθυπουργό της Ελλάδος μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα να προτείνουν διάλογο. Εν προκειμένω παραθέτω απόρρητο έγγραφο της τηλεφωνικής συνομιλίας Κωνσταντίνου Καραμανλή με τον τότε Αμερικανό υπουργό εξωτερικών Κίσσινγκερ. Μετατρέπουν την Αγία Σοφία σε τζαμί και μετά οι Γερμανοί προστάτες τους καλούν την Ελλάδα να «τα βρεί» με την Τουρκία, αναγκάζοντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε «μυστικές» επαφές για να διατηρηθούν οι δίαυλοι επικοινωνίας.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Ο Ερντογάν θέλει να μοιραστούμε τον ορυκτό πλούτο μας. Το σχέδιο είναι παλιό και φαίνεται πως έφτασε η ώρα για την πραγματοποίησή του. Η Ελλάδα έχει δύο «όπλα» στα χέρια της όντας μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με την προϋπόθεση όμως ότι δεν θα παραμείνει σε αυτούς τους οργανισμούς ως παθητικός ικέτης για βοήθεια μέσω «αυστηρών δηλώσεων», «ηχηρών μηνυμάτων» ή επιβολής κυρώσεων αλλά ως κυρίαρχη χώρα που θα αποφασίσει αν τα συμφέροντά της εξυπηρετούνται καλύτερα με την αποχώρησή της από αυτούς. Είναι το μοναδικό μέσο που θα «πονέσει» τους «συμμάχους, εταίρους και φίλους μας» πολύ περισσότερο απ’ ότι θα πονέσει εμάς τους Έλληνες. Σε αντίθετη περίπτωση, είναι νομοτελειακά βέβαιο ότι θα (ξανα)μείνουμε με τον διαύλο επικοινωνίας στο χέρι.

Υστερόγραφο. Δεν ξέρω πως σκέφτονται οι εταίροι μας και τι σχέδια έχουν αλλά δεν μπορώ να μην μνημονεύσω το δημοσίευμα της εφημερίδας Le Figaro, στις 21 Μαρτίου 2008, ΕΔΩ το δημοσίευμα, που αναφέρει ότι από το 2001 και μετά, το όνομα Μωχάμεντ, είναι μακράν το πρώτο που δίνεται στα αγόρια που γεννιούνται στις Βρυξέλλες. Έχει και αυτό την σημασία του.

Τάσος Καρ.



0 Σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια και παρατηρήσεις