Χορτάσαμε από «πετυχημένες» κυβερνήσεις

Έδωσαν τα μνημονιακά-προπαγανδιστικά ρέστα τους οι «έγκριτοι», «έγκυροι», «αδέσμευτοι» και δεν συμμαζεύεται, δημοσιογράφοι, σχολιάζοντας την συνέντευξη του Πάνου Καμμένου, στον Νίκο Χατζηνικολάου, στον τηλεοπτικό σταθμό STAR. Καρφί στο μάτι τους η δήλωση Καμμένου ότι αν εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτο κόμμα -και βεβαίως αν οι ΑΝΕΛ μπουν στην Βουλή- τότε, θα υπάρξει συνεργασία μεταξύ των δύο κομμάτων υπό ορισμένους όρους και
οι προϋποθέσεις που αφορούν στα εθνικά θέματα, το μεταναστευτικό, την Εκκλησία κλπ.

Έβγαλε φλύκταινες λοιπόν η γνωστή πασοκολόγος-δημοσιογράφος Κάτια Μακρή, ενώ φρύαξε ο μέχρι χθές υβριστής του Σαμαρά και της Μέρκελ, Γιώργος Τράγκας, αμφότεροι από την ραδιοφωνική συχνότητα του Real FM, στην προοπτική κυβερνητικής συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Πως είναι δυνατόν, διερωτώντο και συνέπιπταν απολύτως στις «εκτιμήσεις» τους, ο φανατικός δεξιός- συντηρητικός Τράγκας, και η αριστερή-προοδευτική δημοσιο-γραφική τρόφιμος του Ιπποκράτους της  Υποκράτους, (που όλοι ενθυμούνται να μεταδίδει σχόλια και ειδήσεις με βαθειά πράσινη απόχρωση από την τηλεοπτική συχνότητα του ALTER), να υπάρξει συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Θα πρόκειται, διαπίστωναν, για παρά φύσιν συνεργασία και κυβερνητική τερατογένεση, οι άπιστοι συριζαίοι με τους θρησκευόμενους ανεξάρτητους έλληνες, οι απάτριδες με τους εθνικιστές, οι αντιρατσιστές με τους ρατσιστές, ο υπερδεξιός Καμμένος με τον πρώην κομμουνιστή Τσίπρα, και άλλα τέτοια φοβερά.

Εντάξει βρε παιδιά, είπαμε να τιμάτε τους εργοδότες και το ψωμί που σας δίνουν αλλά υπάρχει και ένα ελάχιστο όριο δημοσιογραφικής αξιοπρέπειας ή έστω και προσωπικής που αναπόδραστα ανασύρει από την μνήμη σας -βραχεία και μακρά- την πρόσφατη συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και ΛΑΟΣ, την συνεχιζόμενη κυβερνητική συνεργασία Σαμαρά-Βενιζέλου, αλλά και εικοσιπέντε χρόνια πίσω,  την 1η Ιουλίου 1989, όταν  Μητσοτάκης, Φλωράκης και Κύρκος αποφάσισαν τη δημιουργία μιας φιλελευθερο-κομμουνιστικής κυβέρνησης συνεργασίας, αλλά και την συνεργασία στην υπό τον Ξενοφώντα Ζολώτα κυβέρνηση του «αποστάτη»  Μητσοτάκη  με τον «κλέφτη» Παπανδρέου.

Ασχέτως του κατά πόσον οι κυβερνήσεις και συνεργασίες που προανέφερα πέτυχαν ή όχι στο έργο τους, από την συνέντευξη Καμμένου προκύπτει  η βούληση για ενδεχόμενη συνεργασία του με τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που δεν είναι  καινοφανές στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα σε ό, τι αφορά στις αποκλίνουσες σε αρκετά σημεία πολιτικές θέσεις των δύο κομμάτων.

Είναι όμως θλιβερό και παράδειγμα προς δημοσιογραφική αποφυγή η εμπάθεια, η σκόπιμη επιλησμοσύνη και η επιλεκτική αναφορά σε  «αγεφύρωτο» χάσμα δύο πολιτικών κομμάτων ώστε να δημιουργηθεί στους πολίτες εκ προοιμίου η βεβαιότητα ότι θα πρόκειται για μια αποτυχημένη κυβέρνηση.

Δεν ξέρω αλλά τελικώς αν με τις τόσες «επιτυχημένες» κυβερνήσεις που είχε ο τόπος και μας οδήγησαν αργά και βασανιστικά στην χρεωκοπία και στην εξαθλίωση, η κατά τους πολιτικούς αστρολόγους-δημοσιογράφους Τράγκα και Μακρή, «αποτυχημένη» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ίσως να έκανε την διαφορά. Γιατί όπως είπαμε από επιτυχημένες και σταθερές κυβερνήσεις χορτάσαμε, αλλά χαΐρι δεν είδαμε…

Τάσος Καρ.