Και αυτοί τον χαβά τους με το τζαμί

Εδώ ο κόσμος χάνεται και κάποιοι επιμένουν μουσουλμανικά....
Ο λόγος για τον Χρυσοχοΐδη (πάλι υπουργός είναι, αν σας διέφυγε αυτή η λεπτομέρεια...) και την εμμονή του να κατασκευάσει τζαμί στην Αθήνα.
Υπάρχει λοιπόν ένας διαγωνισμός για ένα απλό από κατασκευαστικής άποψης έργο, τοποθετημένο μάλιστα στην καρδιά της
πρωτεύουσας, με προϋπολογισμό σχεδόν 1 εκατομμυρίου ευρώ, ο οποίος έχει προκηρυχθεί 3 φορές και 3 φορές... δεν προσήλθε ούτε μια εταιρεία! Ποιο είναι αυτό το έργο; Η μετατροπή ενός παλαιού συνεργείου αυτοκινήτων του Ναυτικού στον Βοτανικό, στο πρώτο επίσημο μουσουλμανικό τέμενος της Αθήνας. Η ανέγερση τεμένους συζητείτο από το 1978, είχαν επιλεγεί οι θέσεις διαδοχικά σε τέσσερις διαφορετικές περιοχές, Μαρούσι, Κορωπί, Παιανία, Μοναστηράκι, αλλά δεν κατασκευάστηκε σε καμία από αυτές, ποτέ, λόγω αντιδράσεων.

Στις 7 Σεπτεμβρίου 2011 η Βουλή των Ελλήνων υπερψήφισε την τροπολογία που έδωσε οριστικά το «πράσινο φως» για την κατασκευή του ισλαμικού τεμένους Αθηνών στο Βοτανικό. Αλλά ούτε ένας ανάδοχος δεν έχει εμφανιστεί για να αναλάβει το έργο.

Το υπουργείο Υποδομών, ευρισκόμενο πλέον σε αδιέξοδο, αποφάσισε να τροποποιήσει και πάλι τους όρους του διαγωνισμού, για να επιτρέψει σε μεγαλύτερες εταιρείες να το διεκδικήσουν. Με χθεσινή απόφαση του υπουργού, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, εγκρίνεται η 4η δημοπράτηση του έργου (μετά τις τρεις άγονες στις 9, 18 και 26 Ιουλίου), στην οποία κατά παρέκκλιση μπορούν να συμμετάσχουν και οι μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες της χώρας (7ης τάξης). «Θεωρούμε ότι οι εταιρείες 7ης τάξης, επειδή ασχολούνται με μεγάλα έργα, δεν έχουν πρόβλημα με τυχόν αντιδράσεις», λέει στην «Κ» ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Εργων, κ. Στράτος Σιμόπουλος. «Νομίζω ότι αυτή τη φορά το έργο θα γίνει και μάλιστα ταχύτερα, λόγω της ικανότητας των εταιρειών αυτών». Για ποιο λόγο, λοιπόν, δεν συμμετέχουν στον διαγωνισμό οι εταιρείες του κατασκευαστικού κλάδου; Οι απαντήσεις που δίνουν οι άνθρωποι της αγοράς είναι ιδιαίτερα προσεκτικές. «Δεν έχω ακριβή εικόνα. Υποθέτω ότι φοβούνται τον στιγματισμό», λέει στην «Κ» ο κ. Γιώργος Γάγαλης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Συνδέσμων Εργοληπτών Δημοσίων Εργων (ΠΕΣΕΔΕ). «Κάτι ανάλογο δηλαδή με αυτό που συμβαίνει στους διαγωνισμούς για την καθαίρεση αυθαιρέτων».

Οι κατασκευαστικές εταιρείες, λοιπόν, παρά τη δεινή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει, φοβούνται το συγκεκριμένο έργο. Τι ακριβώς φοβούνται; Ή ότι θα γίνουν στόχος θρησκόληπτων, ή ακροδεξιών, που δεν χάνουν ευκαιρία για να δηλώσουν την έντονη αντίθεσή τους στη δημιουργία τζαμιού στην Αθήνα. Ή ότι θα δυσφημιστούν από τους κύκλους αυτούς, με αποτέλεσμα να «χάσουν» άλλες ευκαιρίες. «Στο σημείο που έχουμε φθάσει, ίσως αυτός ο φόβος να είναι δικαιολογημένος. Αυτό είναι το κλίμα της εποχής», λέει στην «Κ» ο αρχιτέκτονας Ανδρέας Κούρκουλας. «Αιωρείται μια απίστευτη τρομοκρατία. Πολύς κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει ότι μια σύγχρονη χώρα δεν μπορεί να αφήνει χιλιάδες ανθρώπους να προσεύχονται σε υπόγεια, αλλά πρέπει να προσφέρει αξιοπρεπείς συνθήκες για την άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων σε όλους ανεξαιρέτως».

Τι θα μπορούσε να κάνει η πολιτεία, προκειμένου και αυτός ο διαγωνισμός να μην έχει την τύχη των τριών προηγουμένων; «Θα πρέπει τα κόμματα και τα δημόσια πρόσωπα να εξηγήσουν στην κοινωνία ότι οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα μουσουλμανικό τέμενος στην Αθήνα», εκτιμά ο κ. Κούρκουλας. «Οτι πρέπει να αποδεχθούμε και τις άλλες θρησκείες και όχι να κινούμαστε βλέποντας μόνο τη μύτη μας».

Η διεξαγωγή του διαγωνισμού θα (ξανα)γίνει από την αρμόδια Ειδική Υπηρεσία Κτιριακών Εγκαταστάσεων (ΕΥΔΕΚ) της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εργων του υπουργείου Υποδομών. Το έργο έχει προθεσμία ολοκλήρωσης έξι μηνών από τη στιγμή που θα υπογραφεί η σύμβαση και θα κατασκευαστεί σε χώρο 17 στρεμμάτων στον Βοτανικό, στη θέση παλαιού συνεργείου αυτοκινήτων του Ναυτικού, με προϋπολογισμό 946.000 ευρώ.

πληροφορίες από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ