Αντώνη, Βαγγέλη, Γιώργο, Κώστα, Κώστα; Ο Ασαντ έχει κάτι που σας λείπει ενώ δε θα ‘πρεπε

του Στρατή Μαζίδη

Θα έλεγα πως το να είσαι πρόεδρος μιας χώρας η οποία εδώ και κοντά δύο χρόνια μαστίζεται από έναν αιματηρό εμφύλιο που κατατρώει τα παιδιά της μετρώντας πια εξαψήφιο αριθμό θυμάτων δεν είναι ότι καλύτερο.
Κι ειδικά όταν κοντεύεις να ξεμπερδέψεις με τον αντίπαλό σου μέχρις ότου κάποιοι στήνουν μια προβοκάτσια με αμέτρητα θύματα – άλλωστε τι αξία έχει μια ανθρώπινη ζωή; – για να
προκαλέσουν τον ξένο παράγοντα να παρέμβει.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, όλα δείχνουν σαν μια εξελικτική διαδικασία όπου το ένα γεγονός διαδέχεται αρμονικά το άλλο.
Η Συρία είναι μια χώρα με ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων, με πολιτισμό, από την οποία πέρασαν όλες οι μεγάλες αυτοκρατορίες.
Σίγουρα δεν είναι Ιράκ ή Λιβύη όπως δεν είναι και η υπερδύναμη στυλ ΗΠΑ που αν και κοντύτερες πια ή φοβισμένες αφού θέλουν να αποφύγουν να πατήσουν το πόδι τους στη χώρα, αλλά δεν παύει να είναι κάτι.
Τι; Μια σοβαρή χώρα που όταν ένα τουρκικό αεροσκάφος παραβίασε τον εναέριο χώρο της το “κατέβασε” σε λίγα λεπτά. Κι η Τουρκία αρκέστηκε στο συνηθισμένο της ρόλο. Αυτόν του μαντρόσκυλου, που γαβγίζει πίσω από τα κάγκελα. Σε αντίθεση με άλλες χώρες όπου εχθρικά πολεμικά πλοία προσεγγίζουν έως τις ακτές τις ηπειρωτικής τους χώρας.
Οι σύριοι είναι εξαντλημένοι από όλη αυτή την ιστορία. Τώρα όμως βρίσκονται πολύ πιθανόν ενώπιον πολεμικών επιθέσεων εναντίον της. Πάρα ταύτα δε χάνουν το θάρρος τους. Διαθέτουν μια καλή αεράμυνα ενώ τόλμησαν να πετάξουν πάνω από την Κύπρο.
Ο Ασάντ προειδοποιεί με αντίποινα και απαντήσεις έκπληξη. Λεκτικά πυροτεχνήματα προς εσωτερική ενίσχυση; Άσοι στο μανίκι; Κανείς δε γνωρίζει. Άλλωστε έστω ένα πλήγμα να επιφέρουν, θα μεταφραστεί σε νίκη όντας μια σημαντική ψυχολογική τόνωση.
Όμως αυτός ο γιος του μπαμπά του δείχνει να έχει θάρρος σε αντίθεση με πολλούς άλλους δικούς μας πολιτικούς απογόνους και μη. Με κάτι …κουρασμένους, με κάτι …καταλληλότερους που κατέβαζαν τα παντελόνια τους μια νύχτα, κάτι ζεϊμπέκικους και κάτι πατριώτες που στο διάβα μιας 20ετιας άλλαξαν τα λόγια τους.
Ή ίσως απλά ο Ασάντ να μη στερείται του απλού φυσικού χαρακτηριστικού που όμως εκλείπει δεκαετίες τώρα από τους έλληνες πολιτικούς άνδρες.

http://freepen.gr