Οι ευθύνες του ΠΑΣΟΚ για τον Άκη

Χρήστος Ράπτης

 Ήταν κοινό μυστικό στο ΠΑΣΟΚ (και στα πιο υψηλά κλιμάκια) εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες, ότι ο Άκης είχε πάψει προ πολλού να συμπεριφέρεται σαν υπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας και λειτουργούσε σαν επιχειρηματίας της πολιτικής.

Όσοι έζησαν την εσωκομματική αναμέτρηση του 1996 στην κοινοβουλευτική ομάδα και γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις βεβαιώνουν τον πακτωλό εκατομμυρίων που διακινήθηκε για να κερδίσει τότε την αναμέτρηση ο Άκης και να γίνει πρωθυπουργός.

Ακούστηκε μάλιστα ότι σε σουίτα ξενοδοχείου της πλατείας Συντάγματος μοίραζαν «βαλίτσες»

-προσφορά επιχειρηματιών- την παραμονή των εκλογών προκειμένου να αλλάξουν στρατόπεδο κάποιοι βουλευτές ώστε να ανοίξει ο δρόμος της πρωθυπουργίας για τον Άκη. Ευτυχώς, το ένστικτο αυτοσυντήρησης της κοινωνίας, λειτούργησε σαν «αόρατο χέρι» βγάζοντας τον Σημίτη πρωθυπουργό και στέλνοντας τον Ακη και τον Αρσένη στα υπουργεία τους.

Η εξέλιξη αυτή, που μετέθεσε χρονικά την χρεοκοπία της χώρας, έσωσε πρόσκαιρα την Ελλάδα, γιατί αν είχε κερδίσει τότε τις εκλογές ο Ακης, είναι σίγουρο ότι η παγκόσμια αστυνομία θα μας είχε συλλάβει και προφυλακίσει ομαδικά όλους τους Έλληνες. Κοινώς, οι φίλου του Άκη θα είχαν πάρει και τα πόμολα!

Αυτό δεν απαλλάσσει φυσικά από τις ευθύνες τους τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της τότε κυβέρνησης και προσωπικά τον Σημίτη που γνώριζαν αναλυτικά τις δραστηριότητες του Άκη, των υπουργών και των στελεχών που τον στήριζαν στην κυβέρνηση και το κόμμα!

Είναι επίσης γνωστό, ότι στους λίγους μήνες που μεσολάβησαν ανάμεσα στην εκλογή πρωθυπουργού από την κοινοβουλευτική ομάδα τον Γενάρη του 1996 και το συνέδριο που εξέλεξε πρόεδρο τον Σημίτη τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, ο Ακης ως υπουργός Άμυνας επιχείρησε να αλλάξει την αμυντική πολιτική της Ελλάδος για ιδιοτελείς σκοπούς. Προσπάθησε τότε να προχωρήσει η χώρα στην αγορά των μαχητικών αεροπλάνων F15 που θα κόστιζαν πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δραχμές με το επιχείρημα ότι θα μπορούσαμε πλέον να βομβαρδίσουμε με τα F15 την Άγκυρα, αντί να παίζουμε το κρυφτούλι των αναχαιτίσεων στο Αιγαίο με τα F16!

Εχοντας κάνει προφανώς τους υπολογισμούς του, έβλεπε ότι με τις μίζες από τα F15 θα μπορούσε ίσως να καταφέρει στο συνέδριο αυτό που δεν κατάφερε στην κοινοβουλευτικό ομάδα με τα «ψίχουλα» από άλλες μίζες. Λένε μάλιστα ότι αν κέρδιζε στο συνέδριο του 1996 θα έριχνε τον Σημίτη και είχε έτοιμη κυβέρνηση με την στήριξη βαρόνου της Αριστεράς. Ακόμα και οι μαθητές της πρώτης Δημοτικού αντιλαμβάνονται τι θα είχε συμβεί να είχε επικρατήσει τότε αυτό το εφιαλτικό σενάριο. Με συνοπτικές διαδικασίες σε μια θυελλώδη συνεδρίαση του τότε ΚΥΣΕΑ τα όνειρα του Άκη σκόρπισαν σε λίγες ώρες στους πέντε ανέμους.

Το παράδοξο είναι ότι και μετά από αυτά ο Άκης παρέμεινε υπουργός, "ηγέτης" του 40% του κόμματος συνεχίζοντας να εκβιάζει την στήριξη του στην κυβέρνηση με τα γνωστά ανταλλάγματα. Ήταν σαν να έλεγε στους συντρόφους του: -Αφού δεν με αφήσατε να γίνω πρωθυπουργός, αφήστε με τουλάχιστον να γίνω Μπιλ Γκεϊτς...

Το ερώτημα που τίθεται φυσικά είναι γιατί ενώ όλοι γνώριζαν με λεπτομέρειες τι «δουλειά« έκανε ο Άκης κανείς δεν τον ενόχλησε. Φοβόντουσαν ότι αν μαθευτούν όσα έκανε θα γινόντουσαν ρόμπα; 'Η μήπως έκαναν και άλλοι την ίδια δουλειά και ήθελαν να προκάμουν και αυτοί να μαζέψουν το κατιτί τους; Κάποτε θα πρέπει να το μάθουμε!

http://www.iefimerida.gr/