Το Πάσχα του Γιώργου

Tου Στεφάνου Κασιμάτη

Κοντά στη φύση, όπως ταιριάζει στον κήρυκα της πράσινης ανάπτυξης και με την αρμόζουσα σε ένα σοσιαλιστή λιτότητα (σουίτα 110 τ. μ., προς 600 ευρώ τη βραδιά) πέρασε το Πάσχα του ο Γιώργος στην Βυτίνα της Αρκαδίας, όπως με πληροφορεί η παρατυχούσα συνεργάτις της στήλης. Με βεβαιώνει ότι τα γραφέντα σε ορισμένες ιστοσελίδες, περί αποδοκιμασιών κ. λπ., ουδόλως ευσταθούν και είναι λογικό, διότι τέτοιου είδους εκδηλώσεις δεν ευνοούνται σε μικρές κοινότητες,
όπου οι άνθρωποι υποχρεώνονται να συνυπάρξουν. (Πόσω μάλλον όταν κανείς προστατεύεται από οκτώ αστυνομικούς, όπως στην περίπτωση του Γιώργου...)
Μου τον περιγράφει ευλαβέστατο, σκυμμένο επάνω από τη λαμπάδα του μην τυχόν και σβήσει, στον Επιτάφιο και την Ανάσταση. Αλλά και τόσο Γιώργο! Συγκεκριμένα, τα μεσάνυχτα, την ώρα δηλαδή όπου σβήνουν τα φώτα στην εκκλησία, για να βγει ο ιερέας από την Ωραία Πύλη με τη λαμπάδα του αναμμένη και να ψάλλει το «δεύτε λάβετε φως», ο Γιώργος –πνεύμα φιλέρευνο– έσκυψε προς τη σύζυγό του και τη ρώτησε: «Γιατί σβήνουν τα φώτα;». Η συνεργάτις της στήλης, που μαγεμένη απορροφούσε κάθε λέξη τους, δυστυχώς δεν άκουσε τη χαμηλόφωνη απάντηση της κυρίας Παπανδρέου, νομίζω όμως ότι οποιοσδήποτε έχει μικρή έστω εμπειρία με παιδιά μπορεί να φαντασθεί ότι θα ήταν μάλλον κάτι του τύπου: «Για να αναστηθεί ο Χριστούλης», «θα σου πω μετά, χρυσό μου» ή κάτι παρόμοιο τέλος πάντων.
Μετά την Ανάσταση, έμεινε πολλή ώρα στο σαλόνι του ξενοδοχείου, συντροφιά με την οικογένειά του και ένα φιλικό ζεύγος, υπό την επίβλεψη της φρουράς του. Στις 2.45 ρώτησε τους αστυνομικούς του αν θα πήγαιναν για ύπνο, αλλά εκείνοι αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν το υψηλό καθήκον τους. «Ε, πηγαίνετε για κανένα εικοσάλεπτο», τους είπε. Προφανώς αστειευόταν, αν και αμφιβάλλω κατά πόσον εκτιμήθηκε το ιδιόρρυθμο χιούμορ του...