Η ομιλία του κ. Αντώνη Σαμαρά για Πολιτική, Θεσμούς, Ασφάλεια

Φίλες και φίλοι,

          Πριν λίγες μέρες, από το χώρο αυτό, σας είπα πως στόχος μας, μετά τις εκλογές αυτές, τις πιο σημαντικές, τις πιο καθοριστικές από το 1974, είναι να θεμελιώσουμε τη Νέα Μεταπολίτευση.

            Σας είπα ακόμα πως όταν μιλάμε για Νέα Μεταπολίτευση εννοούμε να αλλάξουμε τα πάντα! Να τα αλλάξουμε όλα: Και το μοντέλο της Οικονομίας που χρεοκόπησε και το σύστημα της διακυβέρνησης που απέτυχε.

            Τότε σας παρουσίασα το Σχέδιό μας

σχετικά με το πρώτο - το οικονομικό: πως θα αλλάξουμε το μοντέλο Ανάπτυξης. Και πως θα σπάσουμε τη γραφειοκρατία της Δημόσιας Διοίκησης, για να ’χουμε, επί τέλους Ανάπτυξη.

            Σήμερα θα σας παρουσιάσω το δεύτερο – το πιο πολιτικό: πως θα αλλάξουμε το σύστημα διακυβέρνησης.

            Γιατί πέρα από τις δανειακές συμβάσεις που υπογράφουν οι κυβερνήσεις, πρέπει να υπογράψουμε μια θεμελιώδη σύμβαση με τον ίδιο το λαό! Ένα κοινωνικό συμβόλαιο γι’ αυτά που πρέπει να αλλάξουμε. Για αυτά που πρέπει να διαφυλάξουμε. Και γι’ αυτά που πρέπει να επιτύχουμε.

            Η Ελλάδα είναι χώρα, δεν είναι «χώρος». Και μάλιστα Δημοκρατική χώρα!

            Και οι ΄Ελληνες είναι λαός δεν είναι «πληθυσμός». Και μάλιστα υπερήφανος λαός.

            Ένας υπερήφανος λαός σε μια δημοκρατική χώρα δικαιούται να ξέρει τι ακριβώς περιμένει από την κυβέρνησή του. Ποιο είναι το Σχέδιο για την έξοδο από την κρίση. Την παρουσίαση αυτού του Σχεδίου ολοκληρώνω σήμερα. Για τη μεγάλη ανατροπή που μπορεί να γίνει μόνο με την ισχυρή εντολή του ελληνικού λαού.

            Πριν απ’ όλα όμως, να τονίσουμε ότι η αλλαγή αυτή δεν πρόκειται να αρχίσει στις 7 Μαΐου. Έχει ήδη αρχίσει!

            Γιατί ήδη αλλάζουμε τον τρόπο που σκέπτεται η κοινωνία. Τον τρόπο που ιεραρχεί τις προτεραιότητές της. Ήδη καταρρίψαμε εμμονές δεκαετιών. Ήδη σπάσαμε την ιδεολογική τρομοκρατία της Αριστεράς που απαγόρευε ακόμα και να μιλάμε για τα προβλήματα που βασάνιζαν την Κοινωνία ή παρέλυαν την Οικονομία.

           

            * Μέχρι πριν δύο-τρία χρόνια, κανένα από τα μεγάλα κόμματα δεν τολμούσε να μιλήσει για την κατάργηση του λεγόμενου Πανεπιστημιακού ασύλου. Που είχε καταντήσει, από δεκαετίες, αποκρουστικό άσυλο παρανομίας. Ενώ τα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς, με τη στήριξη και πολλών από το ΠΑΣΟΚ, όποιον τολμούσε, έστω και ιδιωτικά, να θίξει το άσυλο, τον κατακεραύνωναν ως «ακραίο» και «επικίνδυνο»…

            Τώρα το άσυλο έχει πια καταργηθεί νομικά. Στην πράξη βέβαια, δεν έχει καταργηθεί ακόμα. Αυτό θα συμβεί μετά την 7^η Μαΐου. Όμως χωρίς άλλο, τα πράγματα έχουν ήδη αλλάξει πολύ.

            Εμείς τολμήσαμε να το θέσουμε ανοικτά και καθαρά. Και τότε φάνηκε ότι ο λαός το ήθελε. Και ότι η ιδεολογική τρομοκρατία της Αριστεράς, που το προστάτευε ως τώρα, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.

            * Μέχρι πριν ένα χρόνο, κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα δεν τολμούσε να μιλήσει για το θέμα της λαθρομετανάστευσης. Τα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς, με τη στήριξη πολλών από το ΠΑΣΟΚ, είχαν απαγορεύσει ακόμα και τη λέξη!      Κι όποιον τολμούσε να θέσει το θέμα, τον στιγμάτιζαν επίσης ως «ακραίο» και «επικίνδυνο»…

            Πριν ένα χρόνο περίπου το ΠΑΣΟΚ με τη συνεργασία ακτιβιστών της Αριστεράς, δημιούργησαν το επεισόδιο της Υπατείας. Όπου εκατοντάδες παράνομοι μετανάστες μεταφέρθηκαν με την άδεια των αρχών, κατέλαβαν Πανεπιστημιακό χώρο, κι ύστερα… «διαπραγματεύθηκαν» τα αιτήματά τους, που ήταν το εξής ένα: η νομιμοποίησή τους στην Ελλάδα!

Ξέρετε έστω κι ένα κράτος στον κόσμο που θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο;

 Κι όμως εδώ έγινε! Και τώρα ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να «καθαρίσει» το κέντρο της Αθήνας. Ειλικρινής μεταμέλεια; Προεκλογικό πυροτέχνημα, ώστε να ξεχάσει ο κόσμος τις ευθύνες του κόμματός αυτού για την Υπατεία κι όλα όσα προηγήθηκαν; Μάλλον σκέτη υποκρισία! Γιατί το ίδιο κόμμα, πριν ένα χρόνο ακόμα, έφερε το Νόμο Ραγκούση για την Ιθαγένεια, που καθιστά την Ελλάδα «μαγνήτη» για την προσέλκυση παράνομων μεταναστών. Και τον νόμο αυτό τον διατηρεί ακόμα. Εμείς θα τον καταργήσουμε αμέσως!

            * Μέχρι πριν λίγο καιρό, το θέμα της Ασφάλειας – κι όχι μόνο από τους λαθρομετανάστες - θεωρούνταν από κάποιους της Αριστεράς και του ΠΑΣΟΚ, και από κάποια Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης ακόμα, «δεξιά ατζέντα»!

            Κι όποιον τολμούσε να ζητήσει να αλλάξει το νομικό και δικονομικό πλαίσιο αστυνόμευσης τον στιγμάτιζαν αμέσως ως «ακραίο»!

            Τώρα δεν τολμούν πια να πουν τέτοια πράγματα. Ξέρουν ότι η κοινωνία βράζει. Στις γειτονιές βασιλεύει ο τρόμος. Όλη η Ελλάδα νιώθει το φόβο.

Και οι Έλληνες είναι ελεύθεροι άνθρωποι, είναι περήφανοι άνθρωποι. Δεν θέλουν και δεν αντέχουν να ζουν με φόβο.

            Τώρα συνειδητοποιούν όλοι πως, όχι, δεν υπάρχουν «αριστερές» και «δεξιές» ανάγκες. Δεν υπάρχουν «αριστερές» και δεξιές «προτεραιότητες». Υπάρχουν οι ανάγκες των καθημερινών ανθρώπων. Υπάρχουν οι προτεραιότητες της κοινωνίας. Κι όποιος δεν τις βλέπει, το πληρώνει ακριβά…

            Το έγκλημα δεν πλήττει μόνο τους δεξιούς ή του κεντροδεξιούς. Τους πλήττει όλους! Κι όποιος απαγόρευε να μιλάμε γι’ αυτά, ήδη ήλθε η ώρα να λογοδοτήσει στην κοινωνία.

            Εμείς μιλήσαμε γι’ αυτά! Μιλήσαμε για τη μάστιγα της λαθρομετανάστευσης. Μιλήσαμε για τη μάστιγα της εγκληματικότητας. Μιλήσαμε για το αίσχος του λεγόμενου Πανεπιστημιακού ασύλου.

            Δεν μιλήσαμε όπως θα μίλαγε ένα μικρό κόμμα, με την άνεση να πει και μια κουβέντα παραπάνω, γιατί δεν πρόκειται ποτέ να κληθεί να εφαρμόσει όσα λέει…

            Μιλήσαμε με την ευθύνη ενός κόμματος που, ό,τι λέει σήμερα, θα πρέπει να το κάνει αύριο. Και μιλήσαμε έξω από τα δόντια…

            Ξαφνικά τι έγινε;

            Τα βάλαμε στην ατζέντα της κοινωνίας. Τα βάλαμε στην ατζέντα των Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης. Το ΠΑΣΟΚ που ως τότε σέρνονταν πίσω από τις εμμονές της Αριστεράς, άρχισε να ταλαντεύεται. Και η Αριστερά που μέχρι τότε χάλαγε τον κόσμο, περιορίστηκε να σιωπά. Η απλώς να μουρμουρίζει…

            Βγήκαμε και καταγγείλαμε την «επαναστατική γυμναστική» που κάνουν κάθε μέρα λίγες δεκάδες κομματικοί «στρατιώτες», παραλύοντας την οικονομική ζωή της πόλης.

Βγήκαμε και καταγγείλαμε απερίφραστα το πλήγμα κατά του τουρισμού από κομματικούς στρατούς που καταλαμβάνουν κάθε τόσο τα λιμάνια και ακινητοποιούν τα πλοία. Πνίγουν την οικονομία των νησιών. Πλήττουν τον τουρισμό. Καταστρέφουν την μόνη βιομηχανία που μπορεί να μας βγάλει από τα δύσκολα αυτή τη στιγμή…

Αυτά τα καμώματα, που δεν συμβαίνουν πουθενά στον κόσμο - και που εδώ στην Ελλάδα είναι πια ομαδική αυτοκτονία – θα σταματήσουν!

Σεβόμαστε απόλυτα τα συνδικαλιστικά δικαιώματα. Ιδιαίτερα σε τέτοιες εποχές. Αλλά εδώ τα προνόμια των λίγων διαλύουν τους πολλούς. Η ασυδοσία των λίγων διαλύει ό,τι έχει μείνει όρθιο από την Οικονομία. Και σπρώχνουν στην απελπισία την Κοινωνία. Αυτό θα σταματήσει!

Και στην Ελλάδα θα ισχύσουν όσα ισχύουν σε όλες τις δημοκρατικές χώρες. Και σε ό,τι αφορά τις πορείες και σε ό,τι αφορά τις απεργίες…

* Είπα καθαρά ότι θα βγάλω τις κουκούλες από τους κουκουλοφόρους.

            Τέρμα κι αυτή η ντροπή!

            Καμία δημοκρατική πολιτεία δεν ανέχεται να καίνε τις πόλεις της «γνωστοί -  άγνωστοί» κουκουλοφόροι. Και ποτέ να μιαν πιάνονται! Ή όταν πιάνονται να μην καταδικάζονται. Και να κυκλοφορούν πάλι ελεύθεροι, να κάνουν τα ίδια.

            Αυτό θα τελειώσει!

            Οι Έλληνες έχουμε πρόσωπο.

            Όσοι διαδήλωναν στην κατοχή το έκαναν με ακάλυπτο πρόσωπο. Αυτοί ήταν αγωνιστές. Και κινδύνευαν να χάσουν τη ζωή τους…

            Όσοι διαδήλωναν κατά της δικτατορίας το έκαναν με ακάλυπτο πρόσωπο. Κι αυτοί ήταν αγωνιστές. Κι αυτοί διέτρεχαν κινδύνους…

            Σήμερα, σε συνθήκες πλήρους ασυδοσίας, κάποιοι διαδηλώνουν με κουκούλες! Αυτοί δεν κινδυνεύουν το παραμικρό. Εκ τους ασφαλούς καίνε τις πόλεις μας, καίνε τις περιουσίες απλών μικρομεσαίων, ρημάζουν τις ζωές τους, κλείνουν μαγαζιά και στέλνουν κόσμο στην ανεργία.

            Αυτά τελείωσαν!

                                                                                  

            Φίλες και φίλοι,

           

            Μέσα σε δύο χρόνια, αλλάξαμε την ημερήσια διάταξη της Κοινωνίας και της Πολιτικής. Αλλάξαμε και τις ιδέες και τις αξίες και τα επιχειρήματα και τις διαθέσεις. Αλλάξαμε τα πάντα στον πολιτικό διάλογο.

            Τέρμα πια η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς!

            Τέρμα η παράδοση της χώρας στις εμμονές μιας Αριστεράς, που αντίθετα απ’ ό,τι συμβαίνει σε πολλές άλλες δημοκρατίες, ούτε προτείνει τίποτε, ούτε μαθαίνει. Μόνο καταγγέλλει τους πάντες, ελπίζει στην κρίση και τρέφεται από την κρίση.

            Τέρμα και στην σιωπή της δικής μας παράταξης. Που τώρα δίνει τη μάχη των ιδεών. Δεν διστάζει. Και την ατζέντα την αλλάζει.

Και τις προτεραιότητες της Πολιτικής τις ανατρέπει.

Και στην κοινωνία δίνει διέξοδο και εκπροσώπηση.

            Διότι όσο δεν μιλάγαμε για όλα αυτά, όσο αποφεύγαμε να πούμε τις αλήθειες που έβλεπαν όλοι,

            --Όσο δεν μιλάγαμε γι’ αυτούς που έδιωξαν επενδύσεις και επιχειρήσεις από την Ελλάδα και μετά έκλαιγαν με κροκοδείλια δάκρυα για την ανεργία, 

            -- Όσο δεν μιλάγαμε γι’ αυτούς που παραλύουν την πόλη κάθε μέρα με ελάχιστους διαδηλωτές που κάνουν κόλαση τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών,

            -- Όσο αποφεύγαμε να μιλήσουμε για αυτούς που χαϊδεύουν τους κουκουλοφόρους, αφοπλίζουν την αστυνομία, προστατεύουν το παραεμπόριο και καλύπτουν τους λαθρομετανάστες,

η κοινωνία ένιωθε ότι δεν εκπροσωπείται.

            Τώρα ξέρει ότι τουλάχιστον εκπροσωπείται!

            Να πω και κάτι ακόμα: Είμαστε αντίπαλοι της Αριστεράς. Ιδεολογικοί αντίπαλοί. Δεν είμαστε «εχθροί» με κανένα...

            Δεχόμαστε την κριτική της Αριστερά, που πολλές φορές είναι ισοπεδωτική. Καμιά φορά είναι και παραληρηματική.

            Αλλά στο εξής θα δέχεται κι εκείνη την κριτική μας.

            Αυτό λέγεται Δημοκρατία, για όσους δεν το καταλαβαίνουν.

            Η Αριστερά θέλει να αντιπαρατεθεί. Το ΠΑΣΟΚ θέλει ό,τι το βολεύει κάθε στιγμή. Εμείς θέλουμε να συνθέσουμε.

            Η Κοινωνική Δικαιοσύνη δεν είναι «μονοπώλιο» της Αριστεράς. Η Ασφάλεια του Πολίτη δεν είναι «εμμονή» της Δεξιάς. Όλα αυτά είναι ανάγκες της κοινωνίας. Κι όλα αυτά πρέπει να τα συνθέσουμε. Γιατί όλα αυτά – Κοινωνική Δικαιοσύνη και Ασφάλεια - δεν είναι αντίθετα. Πάνε μαζί! Είτε στέκουν μαζί είτε καταρρέουν μαζί.

            Εμείς θέλουμε να απαντήσουμε στις αγωνίες όλης της κοινωνίας. Να συνθέσουμε τις απόψεις από παντού. Γιατί όλοι έχουν κάτι να πουν και κάτι να προσφέρουν...

Είμαστε αντίπαλοι με τις εμμονές της Αριστεράς. Όχι με τους ανθρώπους της, που έχουν κι αυτοί τα ίδια προβλήματα όπως όλοι.

Κι είμαστε όλοι παιδιά της ίδιας Πατρίδας.

Εδώ θα ζήσουμε, εδώ μεγαλώνουν τα παιδιά μας...

Τη σύνθεση θέλω! Γιατί χωρίς τέτοια σύνθεση δεν πρόκειται να ξεφύγουμε από το παρελθόν. Γι’ αυτή τη σύνθεση μίλησα χθες και στους ανθρώπους του Πολιτισμού. Γιατί τους θέλω να μπουν μπροστά. Να μετατρέψουμε τα αντίθετα στερεότυπα σε ζωντανές ιδέες και δημιουργία. Να τολμήσουμε τη σύνθεση όλων αυτών που μας δίχαζαν ως τώρα.

Η ανάλυση είναι κατόρθωμα Ελληνικότητας εδώ και πολλούς αιώνες. Αλλά η σύνθεση είναι αίτημα Ελληνικότητας από πάντα. Σήμερα η σύνθεση είναι και αίτημα Οικουμενικότητας...

            Με βλέπετε να τα λέω έξω από τα δόντια, ακριβώς γιατί η σιωπή η δική μας, η σιωπή των νοικοκυραίων Ελλήνων, η σιωπή της ίδιας της κοινωνίας, δεν βοήθησε τη σύνθεση.

            Η λέξη «επιχειρηματικότητα» ήταν απαγορευμένη. Τώρα πια δεν είναι απαγορευμένη λέξη. Είναι προτεραιότητα.

            Η «ανταγωνιστικότητα» ήταν απαγορευμένη. Τώρα είναι κι αυτή προτεραιότητα...

            Η «ασφάλεια» ήταν κι αυτή απαγορευμένη λέξη. Τώρα είναι ύψιστη προτεραιότητα.

            Η αναφορά στην Πατρίδα ήταν απαγορευμένη πέρα για πέρα. Σχεδόν «γραφική». Τώρα την επικαλούνται όλοι.

            Ακόμα και η «Ανάπτυξη» ως προτεραιότητα, ήταν απαγορευμένη όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο. Τώρα είναι αυτονόητη για όλους.

            Μπορεί ακόμα κάποιοι να δυσφορούν που τα ακούν. Αλλά τουλάχιστον δεν υπάρχουν πια «απαγορευμένες» λέξεις.

            Αλλάξαμε την ατζέντα της κοινωνίας, αλλάξαμε τις προτεραιότητες τις Πολιτικής.  

            Αυτό δεν το κάναμε για να τσακωθούμε με κανένα. Αυτό το κάνουμε για να συνεννοηθούμε με τους ιδεολογικούς μας αντιπάλους. Για να ενώσουμε τους Έλληνες.

            Απώτερος στόχος μου δεν είναι να νικήσω κάποιους «κακούς».

            Στόχος μου είναι ο πιο δύσκολος, ο πιο φιλόδοξος απ’ όλους:

            Να ενώσω τους Έλληνες.

            -- Πρώτον, γιατί στα δύσκολα μόνο ενωμένοι θα επιβιώσουμε.

            -- Δεύτερον, γιατί μόνον ενωμένοι θα ξεπεράσουμε τα δύσκολα.

            -- Και τρίτον γιατί εμείς δεν είμαστε «κολλημένοι». Κι αν καμιά φορά σηκώνουμε τους τόνους, είναι γιατί δεν ανεχόμαστε κάποιους που έχουν μείνει «κολλημένοι» στις εμμονές τους να μας κουνούν το δάχτυλο…

            Όπως δεν ανεχόμαστε την υποκρισία. Να μας κατηγορούν ό,τι δεν κάναμε αυτά που έπρεπε να κάνουμε, εκείνοι που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μας εμποδίσουν ή να μας αποτρέψουν να τα κάνουμε.

            Κι ακόμα, σηκώνω τους τόνους – και απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, και απέναντι στην Αριστερά και απέναντι σε μικρότερα κόμματα που δεν ανήκουν στην Αριστερά αλλά έχουν πάρει τις χειρότερες συνήθειες των Αριστερών – γιατί δεν αντέχω να καταδημαγωγούν τον ελληνικό λαό στη χειρότερη δοκιμασία του.

            Κι αυτό δεν μπορεί να περνάει αναπάντητο.

            Προτεραιότητά μου είναι η ενότητα του ελληνικού λαού.

            Αλλά για να ενωθούμε, πρέπει να τα είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας.

            Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.

            Εμείς θέλουμε να αγκαλιάσουμε όλη την Ελλάδα.

            Και οι Έλληνες θέλουν αλήθειες, όχι υποκριτικά μισόλογα.

Ούτε θεατρινίστικες κραυγές.

           

            Φίλες και φίλοι,

            Πολλοί αναρωτιούνται;

            Εντάξει, επιβάλατε τελικά να συζητηθούν όλα αυτά. Καταφέρατε να σπάσετε ταμπού δεκαετιών. Αλλά μπορείτε να κάνετε κάτι για την Ασφάλεια ή για τη λαθρομετανάστευση; Μπορείτε να ανακαταλάβετε τις πόλεις μας. Και να εμπεδώσετε ξανά ασφάλεια στην ύπαιθρο; Και πώς;

            Η απάντηση είναι απλή.

            Ναι μπορούμε! Κάνοντας ό,τι κάνουν όλες οι άλλες δημοκρατικές χώρες. Τίποτε παραπάνω, τίποτε λιγότερο…

            Λένε κάποιοι: μέχρι τώρα δεν πιάνονταν οι κουκουλοφόροι. Πώς θα τους πιάσετε εσείς;

            Απαντώ: δεν είναι αλήθεια ότι δεν τους έπιαναν. Η αλήθεια είναι πως όταν τους έπιαναν δεν προσάγονταν σε δίκη. Ή δεν καταδικάζονταν. Ή έπεφταν «στα μαλακά» και αφήνονταν ελεύθεροι. Γιατί; Διότι στο θέμα αυτό οι νόμοι και οι δικονομικοί κανόνες είναι πολύ αδύναμοι στην Ελλάδα. Και εντελώς διαφορετικοί απ’ ό,τι ισχύει παντού αλλού. Αυτό θα αλλάξει. Και είναι το πρώτο που θα αλλάξει.

            Επίσης οι μορφές αστυνόμευσης θα αλλάξουν. Για να μπορούν οι αστυνομικοί να κάνουν τη δουλειά τους. Θα αποκτήσουν εκείνα τα μέσα, που τους επιτρέπουν να είναι αποτελεσματικοί, χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους, ή τις ζωές των πολιτών.

            Θα χρησιμοποιηθούν υδροφόρες για να αντιμετωπίζουν πολύ βίαια επεισόδια, χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή κανενός. Να μπορεί η αστυνομία να τους «ηρεμεί». Και να σβήνουν ταυτόχρονα οι εστίες πυρκαγιάς πριν πάρουν διαστάσεις και θέσουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.

            Θα χρησιμοποιηθούν οι κάμερες ασφαλείας, όπως ακριβώς συμβαίνει σε οποιαδήποτε δημοκρατική χώρα. Και θα είναι επαρκή τεκμήρια για διώξεις τέτοιων αδικημάτων, όπως καταστροφές, βανδαλισμοί, εμπρησμοί κτιρίων, όπως φυσικά και για πράξεις τρομοκρατίας. Να το καταλάβουμε κάποτε: οι κάμερες σε δημόσιο χώρο δεν παραβιάζουν τον ιδιωτικό βίο των πολιτών. Προστατεύουν την ασφάλειά του. Και αποθαρρύνουν όσους απειλούν την ασφάλειά του. Η καταστροφή τους θα τιμωρείται παραδειγματικά.

            Δεν χρειάζεται «να ανακαλύψουμε τον τροχό».

            Αυτά όλα είναι απλά πράγματα, δοκιμασμένα. Γίνονται παντού αλλού κι έχουν αποτελέσματα. Θα γίνουν και εδώ.

            Απλά χρειάζεται πολιτική βούληση. Η κυβέρνησή μας μετά την 7^η Μαΐου θα έχει την πολιτική βούληση να τα εφαρμόσει.

            Αυτή τη στιγμή, παρά την κατάργηση του ασύλου, σε πολλούς πανεπιστημιακούς χώρους, εξακολουθούν και υπάρχουν ορμητήρια παράνομων συμμοριών. Μέχρι και… «βιοτεχνίες μολότοφ» υπάρχουν, με όλα τα απαραίτητα υλικά. Για να μη πούμε ότι διαδικτυακοί τόποι που υπερασπίζονται τους τρομοκράτες και την τρομοκρατία, βρίσκονται εγκατεστημένοι στους σέρβερ Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Αυτές οι «φωλιές» θα καθαρίσουν. Κι αυτή η ασυδοσία θα σταματήσει.

            Τα πανεπιστημιακά ιδρύματα θα αναπνεύσουν και θα ηρεμήσουν.

            Σας θυμίζω ότι καθηγητές, ακόμα και πρυτάνεις, ξυλοκοπήθηκαν και προπηλακίστηκαν πολλές φορές στο παρελθόν. Ακόμα και προερχόμενοι από το χώρο της Αριστεράς. Η τρομοκρατία και η αλητεία δεν ξεχωρίζει αριστερούς, δεξιούς και κεντρώους. Δεν χαρίζεται σε κανένα! Αυτό θα σταματήσει. Και τα ίδια τα Πανεπιστημιακά ιδρύματα θα αποκτήσουν τα μέσα να προστατεύουν την ασφάλεια καθηγητών και φοιτητών με τη βοήθεια της αστυνομίας.

            Θα φύγει ο τρόμος από τα ελληνικά δημόσια Πανεπιστήμια! Οριστικά…

          

            Ύστερα θα αποσυμφορηθούν οι φυλακές. Γιατί σήμερα είναι γεμάτες και πολλοί που καταδικάζονται, ουσιαστικά δεν εκτείνουν τις ποινές τους, γιατί δεν υπάρχει χώρος στις φυλακές.

            Πώς θα αποσυμφορηθούν; Με το να λειτουργήσουν καινούργια σωφρονιστικά καταστήματα που υπάρχουν αλλά παραμένουν κλειστά! Και με το να απελαθούν οι χιλιάδες των αλλοδαπών που παραμένουν έγκλειστοι στις φυλακές. Για τους περισσότερους μπορεί να υπάρξει διακρατική συμφωνία με τις χώρες προέλευσής τους, να τους υποδεχθούν και να τους κρατήσουν εκείνες. Η σχετική διπλωματική προετοιμασία θα αρχίσει από την πρώτη στιγμή.

            Μ’ άλλα λόγια, να κάνουμε ό,τι δεν κάνουμε χρόνια τώρα. Ό,τι γίνεται και αποδίδει παντού αλλού.

            Αυτή τη στιγμή έχει παραλύσει το κράτος. Κι όχι μόνο λόγω της οικονομικής κρίσης. Και λόγω της ανομίας. Και λόγω της επικράτησης στρεβλών ιδεών που προστατεύουν τους παράνομους και αφήνουν απροστάτευτους τους πολίτες.

            Θα αλλάξει ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τους παράνομους επιχειρησιακά στο δρόμο. Θα αλλάξει ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τους παράνομους νομικά και δικονομικά στη δικαιοσύνη. Θα αλλάξει ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τους παράνομους σωφρονιστικά, αφότου καταδικαστούν.

Θα αλλάξουμε τα πάντα!

            Κι αυτά πρέπει να γίνουν όλα μαζί. Όχι μόνο κάποια. Και να εφαρμοστούν με επιμονή και συνέπεια. Όχι να εξαγγελθούν και να μείνουν στα χαρτιά.

           

            Ρωτάνε κάποιοι για τη λαθρομετανάστευση; Τι θα κάνετε με αυτό; Και να θέλετε δεν μπορείτε πια. Είναι ήδη πάρα πολλοί…

            Πράγματι είναι παρά πολλοί. Μόνο από την αρχή του χρόνου, μόνο στο Νομό Έβρου έχουν εγκατασταθεί 12 χιλιάδες λαθρομετανάστες.

Αλλά μπορούμε να κάνουμε πολλά. Και αμέσως...

            * Πρώτον, να καταργηθεί ο Νόμος Ραγκούση για την Ιθαγένεια. Και να φέρουμε μια νομική ρύθμιση όπως άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν πρόβλημα. Που δεν νομιμοποιούν αυτόματα - και μάλιστα εκ των υστέρων - όσα παιδιά γεννήθηκαν στο έδαφός τους και μάλιστα από μετανάστες που μπήκαν στις χώρες τους παράνομα. Αυτό στέλνει πολύ κακό μήνυμα σ’ όσους δεν ήλθαν ακόμα. Να έλθουν κι εκείνοι...

            * Δεύτερον, να ολοκληρωθούν τα έργα προστασίας των συνόρων. Που όταν ολοκληρωθούν θα έχουν κλείσει μια σημαντική πόρτα διόδου παρανόμων.

            * Τρίτον, θα προχωρήσει η δημιουργία χώρων προστασίας-φιλοξενίας παρανόμων μεταναστών, μέχρι να ολοκληρωθεί η απέλασή τους, που δεν θα ξεπερνά τους τέσσερις μήνες. Οι χώροι αυτοί θα βρεθούν μετά από διάλογο, έξω από τον αστικό ιστό των πόλεων, θα χρηματοδοτηθούν με κοινωνικούς πόρους, και οι τοπικές κοινωνίες θα λάβουν ικανά ανταλλάγματα για να διασκεδαστούν οι εύλογες ανησυχίες τους.

            Οι πρώτοι που θα μεταφέρονται εκεί είναι όσοι περνούν τα σύνορα από δω και μπρος, καθώς και όσοι ήδη βρίσκονται χωρίς χαρτιά στις πόλεις μας και διαπράττουν αδικήματα.

            * Τέταρτον, θα απλοποιηθεί και θα επιταχυνθεί η διαδικασία εκδίκασης των αιτήσεων ασύλου καθώς και της απέλασής τους.

            * Πέμπτον, θα αναλάβουμε κοινή διπλωματική πρωτοβουλία με τους Ευρωπαίους εταίρους μας για τον επαναπατρισμό των παράνομων μεταναστών στις χώρες προέλευσής τους. Ήδη άλλωστε, ξεκίνησα συνεννοήσεις γι’ αυτό, με τους Πρωθυπουργούς Ισπανίας και Πορτογαλίας, που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα.

            Μαζί με την κοινή Ευρωπαϊκή πολιτική για τον επαναπατρισμό, θα δώσουμε τη δυνατότητα παραμονής ευρωπαϊκών δυνάμεων στα ελληνικά σύνορα, για να ενισχυθεί η φύλαξή τους. Από ξηρά και θάλασσα. Αλλά – το σημαντικότερο – για να εδραιωθεί η πεποίθηση παντού, ότι τα ελληνικά σύνορα είναι σύνορα όλης της Ευρώπης! Αυτό είναι μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες. Και πέραν των λαθρομεταναστών.

            Η Ελλάδα μετά την υπογραφή της Συμφωνίας Δουβλίνο-ΙΙ κατέληξε να είναι η «αποθήκη των ανεπιθύμητων» απ’ όλη την υπόλοιπη Ευρώπη. Βέβαια, η συμφωνία αυτή έχει αδρανοποιηθεί τους τελευταίους μήνες. Είναι πολύ πιθανό πλέον να αναθεωρηθεί. Κι αυτό επιδιώκουμε κι εμείς.

            Αλλά αν εξαιρέσει κανείς τις κατηγορίες λαθραίων μεταναστών που ισχυρίζονται ότι προέρχονται από χώρες όπου δεν είναι δυνατός ο άμεσος επαναπατρισμός τους, η μεγάλη τους πλειονότητα μπορεί να επαναπατρισθεί. Κι αυτό θα αρχίσει αμέσως με τους νέους που εισέρχονται και με τους παλαιότερους που συλλαμβάνονται για παράνομες πράξεις.

            Σε πρώτη φάση θα ανακόψουμε τη ροή και θα αρχίσει η απομάκρυνση.

            Ταυτόχρονα θα κυνηγήσουμε το παραεμπόριο που είναι βασικό μέσο για να βγάζουν χρήματα πολλοί παράνομοι. Οπότε θα αυξηθεί η πίεση να φύγουν. Και θα διευκολύνουμε την οικειοθελή αποχώρησή τους. 

            Και τέλος, θα ψηφίσουμε νόμο που δημιουργεί αστικές και ποινικές ευθύνες σε όποιον νοικιάζει διαμέρισμα ή άλλο χώρο σε άτομα χωρίς νόμιμα χαρτιά. Θα είναι σαν να λειτουργούν παράνομα ξενοδοχεία. Έτσι κι αυτοί που νοικιάζουν σε λαθραίους θα πρέπει να λογοδοτούν.

            Να σημειώσω ότι τώρα οι λαθρομετανάστες βρίσκονται σε άθλιες συνθήκες. Όταν τους μεταφέρουμε σε ειδικούς χώρους φύλαξης θα βρεθούν σε ανθρώπινες συνθήκες. Η μεταφορά τους έχει και ανθρωπιστική διάσταση. Δεν θέλουμε να υποφέρουν εκείνοι. Αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να προστατέψουμε και τους Έλληνες πολίτες που υποφέρουν, γιατί δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν έξω από τα σπίτια τους.

Ματώνει η ψυχή μας όταν βλέπουμε εξουθενωμένες γυναίκες με άρρωστα παιδιά στην αγκαλιά, να έρχονται με την απελπισία στα μάτια. Αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και μιαν άλλη απελπισία: Αυτή των Ελλήνων που βρέθηκαν ξαφνικά ξένοι στον τόπο τους. Με τις γειτονιές τους να έχουν καταληφθεί από λαθραίους μετανάστες.

Η λαθρομετανάστευση έχει εξελιχθεί σε άοπλη εισβολή. Κι αυτό πρέπει να σταματήσει και να αντιστραφεί.

            Έτσι θα φτάσει αμέσως το μήνυμα στους καινούργιους που επιδιώκουν να έλθουν, να το ξεχάσουν. Και σε αυτούς που ήδη βρίσκονται εντός Ελλάδος, να φύγουν με τη θέλησή τους. Το μήνυμα θα είναι ισχυρό. Κι όταν θα εφαρμόσουμε με επιμονή όλα αυτά τα μέτρα, το μήνυμα θα γίνει και πειστικό.

            Η κατάσταση θα αρχίσει να αλλάζει αμέσως.

            Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, πιστέψτε με…

            Το τελευταίο ένα χρόνο είχαμε κοινωνικές εκρήξεις σε όλη τη Μέση Ανατολή. Η ρευστότητα συνεχίζεται στις χώρες που επλήγησαν. Ακόμα χειρότερα, η έκρηξη πλησιάζει και σε άλλες χώρες, γειτονικές μας. Τα γεγονότα στη Συρία γίνονται όλο και πιο ανησυχητικά. Μέρα με τη μέρα…

Πολλοί φοβούνται ότι μπορεί να υπάρξει νέο κύμα λαθρομεταναστών. Όσοι  ζουν σε χώρες όπου έχουν καταρρεύσει τα πάντα, αναζητούν διέξοδο προς την Ευρώπη. Η πιο εύκολη πρόσβασή τους είναι από την Ελλάδα, πολύ περισσότερο που η Τουρκία τους διευκολύνει…

            Ολόκληρη η Ευρώπη οφείλει να εξηγήσει στην Τουρκία, πως η διευκόλυνση που προσφέρει στους λαθρομετανάστες να περάσουν από το έδαφός της και να έλθουν στην Ελλάδα, δεν πλήττει μόνο την Ελλάδα. Είναι πλήγμα σε όλη την Ευρώπη.

            Η Ελλάδα, μαζί με την Κύπρο, μπορούν να είναι προπύργια της Ευρώπης στο χώρο της Μέσης Ανατολής. Αν η Ευρώπη δεν κατανοήσει το τεράστιο κίνδυνο από τη λαθρομετανάστευση, τότε η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει, όχι το προπύργιο πια, αλλά ο «αδύνατος κρίκος» της Ευρώπης.

Αυτό είναι το μεγάλο γεωπολιτικό επιχείρημα που δεν έχουμε χρησιμοποιήσει ακόμα. Η Ευρώπη θα έπρεπε να σταθεροποιήσει την Ελλάδα, ακόμα κι αν δεν είχαμε την οικονομική κρίση, ακριβώς επειδή είμαστε σε τόσο ασταθή περιοχή. Τώρα η επιμονή στην λιτότητα χωρίς μέτρα ανάπτυξης, αποσταθεροποιεί την κοινωνία συνεχώς. Αν προσθέσετε και τη λαθρομετανάστευση που ήδη έχουμε, την αποσταθεροποιεί κι άλλο. Κι αν προσθέσετε τα νέα κύματα λαθρομεταναστών που έρχονται, τότε η κοινωνική συνοχή απειλείται καίρια. Αυτό το επιχείρημα θα το τονίζουμε συνεχώς στους εταίρους μας. Και θα ζητάμε να μας στηρίξουν.

Γιατί, άλλωστε, μια κοινωνική έκρηξη στην Ελλάδα μπορεί να μεταδοθεί πολύ εύκολα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

            Πρέπει να κάνουμε τα πάντα - και πολύ γρήγορα - για να φυλάξουμε καλύτερα τα σύνορά μας, να σταματήσουμε τη ροή εισόδου, να αρχίσουν οι μαζικοί επαναπατρισμοί και να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας. Αν δεν το κάνουμε, εμείς τότε δεν θα κινδυνεύσει μόνον η Ελλάδα. Θα κινδυνεύσει και το Σέγκεν. Τα μηνύματα από τη Γαλλία ήταν πολύ σαφή τις τελευταίες εβδομάδες.

            Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν απειλείται μόνο από το ευρώ. Απειλείται και από ενδεχόμενη κατάρρευση της Συνθήκης Σέγκεν. Μπορούμε να ζητήσουμε βοήθεια από τους εταίρους μας. Κι αυτοί έχουν κάθε λόγο να μας τη δώσουν. Είναι και για το άμεσο δικό τους Συμφέρον. Για τον καθένα ξεχωριστά και για την Ένωσή μας συνολικά.

            Κάτι ακόμα για την Ασφάλεια: ασφαλώς οι πολίτες δεν απειλούνται μόνον από τους λαθρομετανάστες. Ούτε μόνον από τα βαριά αδικήματα, κατά της ζωής, κατά της περιουσίας, φόνους, ληστείες, βιασμούς. Απειλούνται και από την πιο «ήπια εγκληματικότητα. Που είναι πιο εύκολο να αποθαρρυνθεί και να αντιμετωπιστεί.

            Παντού όπου έγινε σοβαρή προσπάθεια να αντιμετωπιστούν τέτοια προβλήματα, παρατηρήθηκε πως πρέπει να μπει στο «στόχαστρο» από την αρχή και η ήπια εγκληματικότητα. Αυτό στέλνει παντού το μήνυμα της μηδενικής ανοχής!

            Συμμορίες ανηλίκων και στέκια ναρκομανών θα καθαρίσουν. Θα βοηθήσουμε τους ανθρώπους που υποφέρουν. Αλλά δεν μπορεί μέσα στο κέντρο της πόλης και δίπλα στα μουσεία όπου πηγαίνουν τουρίστες ή στα πάρκα που πάνε τα παιδιά μας, να υπάρχουν ναρκομανείς με στερητικό σύνδρομο ή έτοιμοι να πάρουν τη δόση τους. Ολόκληρη η πολιτική για τα ναρκωτικά και τους ναρκομανείς θα επανεξεταστεί. Δεν είναι λύση η νομιμοποίηση! Κι είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιοι είναι χρήστες από ποιοι είναι «βαποράκια». Συνήθως οι χρήστες είναι και «βαποράκια». Έτσι βγάζουν τη δόση τους...

Λύση είναι η θεραπεία! Να αποσπάσουμε τους χρήστες από τα κυκλώματα εμπορίας. Θα χρησιμοποιήσουμε τα πάντα για να το επιτύχουμε αυτό. Φυσικά και νόμιμα υποκατάστατα, όπως η μεθαδόνη.

Και θα κάνουμε τα πάντα, ώστε τα παιδιά αυτά να προχωρήσουν, πέρα από την υποκατάστατη, στην αποτοξίνωση. Που είναι η αληθινή θεραπεία.

Θεραπεία και επανένταξη! Αυτή είναι η λύση. Αλλά τα στέκια σε δημόσια θέα θα φύγουν από την πόλη.

            Θέλω να πω σε όλες τις οικογένειες με παιδιά που έχουν μπλέξει σε αυτόν τον εφιάλτη, ότι θα αγωνιστώ για τη θεραπεία και την επανένταξή τους.

            Υπάρχουν τρόποι σήμερα. Κοστίζουν χρήματα. Υπάρχουν πόροι κοινοτικοί. Υπάρχουν και πόροι ιδιωτικοί, από δωρεές. Ήδη εργαζόμαστε να βρούμε τους καλύτερους τρόπους και τους απαραίτητους πόρους.

            Αλλά το να βγάλουμε τα παιδιά αυτά από τον εφιάλτη που ζουν είναι προτεραιότητά μου.

            Πριν κλείσουμε για την Ασφάλεια ένα τελευταίο σημείο:

            Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε απ’ όλα αυτά με αστυνομικούς κακοπληρωμένους που συνεχώς βλέπουν τον ήδη πετσοκομμένο μισθό τους να πέφτει.

            Έχουμε ήδη προτείνει να απαλλαγεί η Αστυνομία από εργασίες γραμματειακού χαρακτήρα, όπως οι επιδόσεις κλητεύσεων. Έτσι ώστε να απελευθερωθούν δυνάμεις για το κύριο έργο της αστυνόμευσης.

            Πρέπει να τονίσουμε όμως, ότι τα ειδικά μισθολόγια των αστυνομικών δεν πρέπει να κοπούν άλλο. Αντίθετα πρέπει να αποκατασταθούν.

            Έχουμε ήδη υπολογίσει την δαπάνη. Και μπορεί να καλυφθεί με ισοδύναμα μέτρα που έχουμε ήδη υπολογίσει, όπως και για τις άλλες τρείς αδικίες που πρέπει να αποκατασταθούν.

            Δεν μπορείς να έχεις αποτελεσματικά αστυνόμευση με αστυνομία που κυριολεκτικά συνθλίβεται μισθολογικά. Εδώ δεν πρόκειται για ένα κλαδικό αίτημα. Πρόκειται για άμεση προτεραιότητα διατήρησης της κοινωνικής συνοχής…

            Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για ορισμένα ειδικά μισθολόγια των Ενόπλων Δυνάμεων, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τους πιλότους της Πολεμικής μας Αεροπορίας. Κάθε μέρα παίζουν τη ζωή τους κορόνα-γράμματα και τους κόβουμε ακόμα και τα λίγα που έπαιρναν.

            Ασφαλώς θα κόψουμε εν ανάγκη απ’ αλλού, αλλά τα ειδικά τους επιδόματα, όχι μόνο δεν πρέπει να θιγούν άλλο. Πρέπει και να αποκατασταθούν.

            Έχουμε υπολογίσει ότι πλήρης αποκατάσταση επιδομάτων στους μάχιμους αστυνομικούς που στους πιλότους είναι αρκετά κάτω από 100 εκατομμύρια. Αυτό μπορεί να βρεθεί από ισοδύναμα μέτρα. Θα τα βρούμε και θα τα διαπραγματευθούμε με την Τρόικα. 

           Κι ακόμα, να αφήσουμε πίσω μας, μια για πάντα, αυτή την απαξιωτική κακοπιστία κατά των Ενόπλων Δυνάμεων. Όλες οι δημοκρατικές χώρες τιμούν τους άνδρες και τις γυναίκες που υπηρετούν την πατρίδα. Δεν τους καθυβρίζουν. Δεν τους προσβάλλουν. Και δεν υπονομεύουν το ηθικό τους. Τα τελευταία δύο χρόνια, η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ τραυμάτισε το ηθικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Προτεραιότητά μου να το αποκαταστήσω.

Δεν υπάρχει Πατρίδα χωρίς πατριωτισμό. Και δεν υπάρχει πατριωτισμός χωρίς υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια.  

            Τώρα έρχομαι στη Δικαιοσύνη:

            Πρώτο θέμα, να λήγουν οι υποθέσεις γρήγορα. Παντού αλλού κρίνονται μέσα στο χρόνο, ενώ τελεσιδικούν – και στους τρείς βαθμούς - το πολύ σε δύο χρόνια. Εδώ χρονίζουν για πάντα…

            Αυτό θα αλλάξει. Θα πάρουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να επισπευσθεί η απονομή δικαιοσύνης. Πρώτον, γιατί αυτό δίνει ασφάλεια στον Πολίτη. Δεύτερον, γιατί όσο οι υποθέσεις δεν καταλήγουν, τόσο ενθαρρύνονται οι παράνομοι να παρανομούν. Η καθυστέρηση οδηγεί στην ατιμωρησία.

            Ανάμεσα στα μέτρα για την επίσπευση απονομής δικαιοσύνης που θα υιοθετήσουμε αμέσως, είναι να τελειώσουν οι εκατοντάδες χιλιάδες υποθέσεις που εκκρεμούν, να ενοποιηθούν τα δικαστήρια και να τριπλασιαστεί το παράβολο, ώστε να αποθαρρύνονται όσοι διακατέχονται από δικομανία.

            Θα ενθαρρύνονται επίσης οι εξωδικαστικοί συμβιβασμοί.

            Θα επανεξεταστούν, ακόμα, όλες οι «παραγραφές». Σε μερικές περιπτώσεις εγκλήματα παραγράφονται πολύ σύντομα. Πράγμα που οδηγεί κι αυτό σε ατιμωρησία.

            Γενική μας κατεύθυνση, ατιμωρησία τέλος. Καθυστερήσεις τέλος.

            Πέρα από τις αλλαγές στην απονομή δικαιοσύνης, όμως, υπάρχει και το αίσθημα δικαίου.

            Θα αλλάξουμε όλο το πλαίσιο για την ασυλία βουλευτών και για την ΜΗ ευθύνη υπουργών.

            Ό,τι μπορεί, θα γίνει άμεσα. Κι ό,τι χρειάζεται συνταγματική αλλαγή, έχει ήδη μπει στο Σχέδιό μας για τη συνταγματική μεταρρύθμιση.

Γενική κατεύθυνση: κανείς δεν θα είναι πάνω από το Νόμο. Ιδιαίτερα όσοι κυβερνούν δεν θα είναι πάνω από το Νόμο. Όποιος θεσπίζει νόμους για τους άλλους, αλλά εξαιρεί τον εαυτό του, δεν είναι νομοθέτης. Είναι τύραννος!

Και η Ελλάδα δεν είναι τυραννία. Είναι δημοκρατία.

Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τα ασυλία των βουλευτών και την υπερβολική προστασία των υπουργών. Ισχύει και για τα προνόμιά τους. Τέρμα οι κουστωδίες με τις μαύρες λιμουζίνες. Εκλέγομαι στη Βουλή από το 1977. Τότε, επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, δεν υπήρχαν τέτοια προνόμια. Και η δημοκρατία λειτουργούσε.

Θα αποκτήσει η Πολιτική ξανά την εμπιστοσύνη του λαού, όταν μπορεί ο αστυνομικός να δώσει πρόστιμο στη μαύρη λιμουζίνα, με την ίδια ευκολία που μπορεί και στο απλό 1000ράκι που έκανε την ίδια παράβαση. Χωρίς να ακούσει το αηδιαστικό:

-- Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;

-- Όχι δεν ξέρω ποιος είσαι εσύ! Όποιος και να είσαι, παραβίασες τον νόμο και θα υποστείς τις κυρώσεις, όπως όλοι οι άλλοι…

Θα αποκτήσουμε τη δημοκρατία που αξίζουμε, μόνο όταν αυτή την αθλιότητα κανείς δεν θα διανοείται πια να την ξεστομίσει…

Αυτό το λένε «Ισονομία» κι είναι αυτό που κάνει τη δημοκρατία πολίτευμα ελευθερίας και δικαιοσύνης: το να είναι όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο. Και να μην υπάρχουν τα «προνόμια» των λίγων που τα πληρώνουν οι πολλοί.

Ο νομοθέτες, δηλαδή οι βουλευτές, οφείλουν να βρίσκονται κοντά στο λαό, μέσα στο λαό. Όχι να ξεχωρίζουν από το λαό.

Κι έτσι τους θέλουμε εμείς: Μέσα στο λαό!

Κι έτσι θα ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη του.

Για να αποκαταστήσουμε το αίσθημα δικαίου, θα ερευνήσουμε το πόθεν έσχες όσων συμμετείχαν σε κυβερνήσεις, από το 1974. Πόσα χρήματα είχαν πριν μπουν στην πολιτική και πόσα όταν έφυγαν. Η έρευνα θα γίνει από ειδικό σώμα δικαστικών λειτουργών. Για να μην υπάρχει η παραμικρή υποψία συγκάλυψης.

Η νέα Μεταπολίτευση θα αρχίσει κλείνοντας τους λογαριασμούς της με την παλιά.

Πρέπει να στείλουμε το μήνυμα ότι στο εξής η Πολιτική θα είναι χώρος προσφοράς για τους καλύτερους. Όχι χώρος σταδιοδρομίας για τους πιο «καπάτσους»…

Και κάτι τελευταίο για τη Δικαιοσύνη. Δεν είναι μόνο πυλώνας της Δημοκρατίας. Αυτό το ξέρουμε όλοι, το καταλαβαίνουν όλοι.

Υπάρχει όμως και κάτι εξ ίσου σημαντικό, αλλά λιγότερο προφανές: Η Δικαιοσύνη είναι και προϋπόθεση Ανάπτυξης. Γιατί κανείς δεν επενδύει σε μια κοινωνία όπου οι διαφορές παίρνουν χρόνια για να λυθούν.

Ο επιχειρηματίας, επειδή ακριβώς παράγει πλούτο, πρέπει να σέβεται τη δικαιοσύνη και να εμπιστεύεται τη δικαιοσύνη:

-- Όποιος δεν σέβεται τη δικαιοσύνη είναι πολύ εύκολο να παρανομήσει.

-- Κι όποιος δεν εμπιστεύεται τη δικαιοσύνη, φεύγει.

Περιπτώσεις αρνησιδικίας ή κακοδικίας, οδηγούν σε φυγή επενδύσεων, αποθάρρυνση νέων επενδυτών, σε απώλεια εισοδήματος και πλούτου, σε χρόνια υπανάπτυξη. Αν θέλουμε να γίνουμε ανταγωνιστικοί ως χώρα, πρέπει να αποκτήσουμε σύστημα δικαιοσύνης που το σέβονται όλοι και το εμπιστεύονται όλοι.

Η δικαιοσύνη είναι και προϋπόθεση ανταγωνιστικότητας    

Για την Παιδεία μια κρίσιμη παρατήρηση: Παιδεία δεν είναι μόνο το εξεταστικό σύστημα: Πως περνάνε τα παιδιά μας από τα Λύκεια στα Πανεπιστήμια.

Η Παιδεία αρχίζει από το Δημοτικό. Μην πω από το νηπιαγωγείο…

Κι εδώ χρειάζεται να τα ξαναδούμε όλα. Τι διδάσκουμε στα παιδιά μας. Και πώς το διδάσκουμε.

Η Παιδεία δεν είναι μόνο τεχνική μετάδοσης γνώσεων. Είναι και παιδαγωγική. Η υψίστη τέχνη. Ο δάσκαλος δεν αρκεί να ξέρει μόνο το αντικείμενό του. Ούτε αρκεί να ξέρει πώς να το μεταδώσει. Πρέπει να είναι και παιδαγωγός.

Θα ξανακάνουμε το δάσκαλο παιδαγωγό. Πολλοί είναι και αξίζουν συγχαρητήρια. Αλλά το σύστημα δεν τους ενθαρρύνει, συχνά τους τιμωρεί. Αυτό θα το αλλάξουμε…

Τα σχολικά βιβλία συχνά είναι «λυσάρια» απαντήσεων σε μελλοντικές εξετάσεις. Δεν έχουν «παιδαγωγικό αφήγημα». Δεν έχουν αναλυτική δομή. Δεν καλλιεργούν την κριτική σκέψη. Εξασκούν την ικανότητα αποστήθισης.

Δεν παράγουν Γνώση. Μεταδίδουν κωδικοποιημένη πληροφορία.

Η Γνώση στηρίζεται στο νόημα. Η πληροφορία όχι.

Και Παιδεία χωρίς σκέψη και χωρίς νόημα είναι ανάπηρη.

Δεν είναι τυχαίο που τα παιδιά μας γνωρίζουν σήμερα χειρότερα ελληνικά από τους γονείς τους.

Δεν είναι τυχαίο που δυσκολεύονται να διαβάσουν Παπαδιαμάντη. Και μερικά δεν γνωρίζουν καν ποιος είναι ο Παπαδιαμάντης.

Το πώς διδάσκεται η εθνική γλώσσα, το πώς διδάσκεται η ευκλείδεια Γεωμετρία, το πώς διδάσκεται η Ιστορία ενός λαού, έχουν άμεση σχέση με το πόσο σταθερή θα είναι η Δημοκρατία και πόσο ισχυρή θα είναι η Ανάπτυξη σε μια γενιά από τώρα…

Το Σύνταγμά μας, στο άρθρο 16 παράγραφος 2 αναφέρει καταλέξει, πως

«H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες»

Επαναλαμβάνω: «την ηθική και πνευματική αγωγή των Ελλήνων». Την «ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης…»

Αυτά λέει το Σύνταγμά! Έτσι;

Ερωτώ: Τα σχολικά βιβλία το κάνουν;

Ή μήπως προσπαθούν να ξαναγράψουν την Ιστορία μας. Με τρόπο μάλλον απαξιωτικό…

Αυτά θα τελειώσουν!

Σ’ ό,τι αφορά τα Πανεπιστήμια, πέρα από την κατάργηση του ασύλου που ήδη ψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία από την ελληνική Βουλή, θα επανεξετάσουμε πλευρές του νόμου 4009 που είναι ίσως ανεφάρμοστες. Στόχος μας είναι να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια και να λειτουργήσουν κανονικά από την 1^η Σεπτεμβρίου. Κατεύθυνσή μας, είναι να διατηρηθεί το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, αλλά να υπάρχει και η αυτονόητη εποπτεία του κράτους.  

Ακόμα η έμφαση πρέπει να δίνεται όλο και περισσότερο στην έρευνα. Γιατί δεν υπάρχει σύγχρονη εκπαίδευση χωρίς έρευνα. Και γιατί δεν υπάρχει εθνική ανάπτυξη χωρίς έρευνα. Δεν μπορεί, όποια πέτρα για αν σηκώσεις στο εξωτερικό να βρίσκεις επιτυχημένους Έλληνες ερευνητές και στην Ελλάδα η έρευνα να καρκινοβατεί. Αυτό θα σταματήσει!

Και κάτι για την Εκκλησία στο σημείο αυτό: Θα σεβαστούμε το θεσμό της και το έργο της. Η Ορθοδοξία είναι αναπόσπαστο τμήμα της εθνικής μας ταυτότητας. Είναι τμήμα της Πολιτιστικής και της Ιστορικής μας παράδοσης. Το να γνωρίζουν τα παιδιά την Ορθοδοξία είναι τμήμα της εκπαίδευσης που υποχρεώνεται από το Σύνταγμα να τους προσφέρει το Ελληνικό κράτος. Φυσικά εξαιρούνται τα παιδιά των αλλοδόξων που κι αυτοί είναι Έλληνες και έχουν πλήρη δικαιώματα στη δική τους θρησκευτική παράδοση.

Μερικοί που έχουν κάνει επάγγελμα να εξαπολύουν κατά καιρούς επιθέσεις κατά της Εκκλησίας μας, θα έπρεπε να διαβάσουν και να ξαναδιαβάσουν το σχετικό άρθρο 3 του Συντάγματός μας. Αυτές οι ύπουλες επιθέσεις θα τελειώσουν.

Η Πολιτεία δεν θα ανακατεύεται στο έργο της Εκκλησίας. Η Εκκλησία δεν ανακατεύεται στην Πολιτική. Αλλά η πνευματική παράδοση αναγνωρίζεται συνταγματικά, είναι δυνατή και θα παραμείνει δυνατή. Όπως συμβαίνει και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Κάποιοι διαδίδουν κακόβουλα τελευταία ότι υπάρχει πρόθεση να κοπεί η μισθοδοσία των κληρικών. Τονίζω ότι τέτοιο θέμα δεν τίθεται. Αντίθετα, οφείλουμε να ενισχύσουμε το έργο και τις προσπάθειες της Εκκλησίας ειδικά τέτοιες εποχές.

Γιατί η Εκκλησία σήμερα με το φιλανθρωπικό έργο της κρατά την κοινωνική συνοχή. Στηρίζει συνανθρώπους μας που δεν έχουν πια που να στηριχθούν. Ασκεί προνοιακό έργο, πολλές φορές εκεί που το ίδιο το κράτος έχει αποτύχει. Της αξίζει ο σεβασμός.

Εκείνο που είναι στις προθέσεις μας να αλλάξουμε είναι υπέρ της Εκκλησίας, όχι εναντίον της: Όπως θα αξιοποιηθεί και η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, θα δώσουμε την ευκαιρία να αξιοποιηθεί και η εκκλησιαστική ακίνητη περιουσία. Ώστε να αποκτήσει πόρους και να διευρύνει το κοινωνικό και πνευματικό έργο της. Το μόνο που χρειάζεται είναι να συζητήσουμε μαζί της ένα ρυθμιστικό μηχανισμό, ώστε να μην μπλέκεται το ποιμαντορικό της έργο με την τρέχουσα διαχείριση οικονομικών και επενδυτικών συμφερόντων. Η πνευματικότητα της Εκκλησίας μας πρέπει να διατηρηθεί αλώβητη. Αλλά τη θέλουμε ισχυρή, όχι αποδυναμωμένη.

Άλλωστε, η αξιοποίηση της περιουσίας της, δεν θα φέρει μόνον πόρους στην ίδια. Θα δημιουργήσει και πρόσθετη ανάπτυξη και θέσεις εργασίας και εισόδημα.  

Για την Υγεία: Θα τα αλλάξουμε όλα! Αλλά με Σχέδιο. Αποσπασματικές μεταρρυθμίσεις, ακόμα κι αν είναι σωστές, πολύ συχνά οδηγούν σε αντίθετα αποτελέσματα. Σωστή η διάκριση Συνταξιοδοτικής ασφάλισης από την Περίθαλψη υγείας. Σωστή και η ενοποίηση των κλάδων υγείας σε ένα ενιαίο φορέα. Σωστή και η ενοποίηση των ταμείων, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση και ο ηλεκτρονικός έλεγχος στοιχείων που αποκάλυψε συντάξεις-μαϊμούδες σε… πεθαμένους και επιδόματα αναπηρίας σε υγιείς.

Όλα αυτά είναι τομές που ξεκίνησαν επί κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας, όταν όλοι οι άλλοι ήταν απέναντι και ξεσήκωναν τον κόσμο. Όπως έγινε με την ενοποίηση των ταμείων. Και συνεχίστηκαν τα τελευταία δύο χρόνια, με προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας, όπως η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, και με τη Νέα Δημοκρατία να τα ψηφίζει και να τα στηρίζει. Αυτή είναι η διαφορά της υπευθυνότητας που δείξαμε εμείς, από το λαϊκισμό του ΠΑΣΟΚ.

Όμως τώρα πρέπει να προχωρήσουμε πολλά βήματα πιο πέρα. Γιατί στο κέντρο κάθε συστήματος υγείας υπάρχει ο γιατρός και ο ασθενής…

Και πάλι δεν χρειάζεται να τα ανακαλύψουμε όλα από την αρχή: υπάρχουν δοκιμασμένες και επιτυχημένες ευρωπαϊκές πρακτικές.

Το πρώτο πράγμα που δίνουμε έμφαση είναι η ηλεκτρονική κάρτα υγείας κάθε πολίτη, ώστε να υπάρχει πρόσβαση στο πλήρες ιστορικό του, που θα διαβάζεται ηλεκτρονικά από τον γιατρό που τον εξετάζει κάθε φορά.

Δεύτερο, η λειτουργία δικτύου πρωτοβάθμιας περίθαλψης που θα «φιλτράρει» τα περιστατικά, θα αντιμετωπίζει επί τόπου αυτά που μπορούν να αντιμετωπιστούν και θα στέλνει στα νοσοκομεία, μόνο αυτά που πραγματικά το χρειάζονται.

Έτσι θα μπορέσουν και τα δημόσια Νοσοκομεία να συγχωνευτούν - αλλά με σύγχρονα κριτήρια - και να αποσυμφορηθούν ώστε να επικεντρώνουν την προσοχή τους σε αυτούς που πραγματικά το έχουν ανάγκη. Προσφέροντας πολύ καλύτερες υπηρεσίες στο κοινό με πολύ μικρότερο κόστος. 

Αυτά όμως είναι πιο μακροπρόθεσμοι στόχοι, που αφορούν στο πώς θα στηθεί η δημόσια υγεία από σήμερα για τα επόμενα χρόνια

Σε ότι αφορά τα άμεσα προβλήματα με τις τομές που έμειναν μισές και με τις δυσλειτουργίες που παρουσιάστηκαν, θα προχωρήσουμε με τα εξής άμεσα βήματα:

Θα αλλάξουμε τον τρόπο λειτουργίας του ΕΟΠΥΥ.

Αμείβοντας τους γιατρούς κατά πράξη και περίπτωση.

Διαφυλάσσοντας την ιδιοκτησία των γιατρών στα ιατρεία τους.

Δίνοντάς τους τον τελευταίο λόγο στην επιλογή της θεραπείας.

Ενισχύοντας τους χειμαζόμενους φαρμακοποιούς, διασφαλίζοντας τη βιωσιμότητα του μικρού φαρμακείου και διατηρώντας το φαρμακοποιό στο χωριό και τη συνοικία.

Και δημιουργώντας ασφαλές περιβάλλον για την ανάπτυξη της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, εξασφαλίζοντας στον πολίτη ελεγχόμενα φάρμακα ποιότητας.

            

             Έτσι κι αλλιώς, για την Παιδεία και την Υγεία θα προχωρήσουμε σε ολοκληρωμένο σχεδιασμό μεταρρυθμιστικών τομών. Για να μειώσουμε κι άλλο το κόστος, για να περιορίσουμε τη σπατάλη και τη διαφθορά, αλλά και για να βελτιώσουμε τις υπηρεσίες στον Έλληνα πολίτη.

            Κι όταν μιλάμε για τον Έλληνα πολίτη εννοούμε προφανώς όλους τους Έλληνες πολίτες. Ακόμα και παραμελημένες ειδικές ομάδες συμπολιτών μας, όπως οι Έλληνες Τσιγγάνοι, για τους οποίους πρέπει να φροντίσουμε την πρόσβασή τους στην εργασία, αλλά και την πρόσβασή των παιδιών τους στα σχολεία. Υπάρχουν νόμοι που ψηφίστηκαν γι’ αυτούς και δεν εφαρμόστηκαν. Ή αργότερα καταργήθηκαν…

            Έχω ως προτεραιότητα την ενσωμάτωσή τους. Τους θέλω ενεργούς πολίτες! Γιατί ο αποκλεισμός είναι αρρώστια για μια κοινωνία. Κι αυτή την αρρώστια θα τη καταπολεμήσουμε.

            Φίλες και φίλοι,

            Προτείνουμε μια μεγάλη Συνταγματική Μεταρρύθμιση που θα καταστήσει το πολίτευμα πιο διάφανο, πιο δίκαιο, πιο αξιόπιστο στον κόσμο και πιο λειτουργικό στη διακυβέρνηση.

            * Πρώτον, ασυμβίβαστο του αξιώματος υπουργού και βουλευτή. Ώστε να υπάρξει η κρίσιμη διάκριση της Εκτελεστικής εξουσίας από τη Νομοθετική. Έτσι ο υπουργός θα μπορεί να κυβερνά χωρίς το άγχος της επανεκλογής του. Και ο βουλευτής θα υπηρετεί την περιφέρειά του χωρίς το άγχος να γίνει ο ίδιος υπουργός ή να ΜΗ γίνει υπουργός κάποιος συνάδελφός του από την ίδια περιφέρεια.

            * Δεύτερον, ενίσχυση του ρόλου του βουλευτή τόσο σε νομοθετικό όσο και σε ελεγκτικό επίπεδο. Από την ώρα που θα υπάρχει ασυμβίβαστο με την ιδιότητα του υπουργού, ο βουλευτής θα πάψει να είναι και ελέγχων και ελεγχόμενος. Οπότε θα μπορεί να ασκεί καλύτερα τα καθήκοντά του. Το πρόβλημα δεν είναι να υποβαθμίσουμε το βουλευτή. Αλλά να τον βοηθήσουμε να παίξει πιο σωστά το ρόλο του. Η απόλυτη διάκριση Νομοθετικής και Εκτελεστικής εξουσίας ενισχύει και τις δύο.

            * Τρίτον, θα ενισχυθεί ο ελεγκτικός ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας, ενώ – ανάλογα με τις εξουσίες που θα του δοθούν - θα εξεταστεί το ενδεχόμενο εκλογής του απευθείας από το λαό. Έτσι θα αποκατασταθούν οι εσωτερικές ισορροπίες του πολιτεύματος και θα χαλαρώσει ο πρωθυπουργικο-κεντρικός χαρακτήρας του.

            * Τέταρτον, το «πόθεν έσχες» υπουργών και βουλευτών θα ελέγχεται συνταγματικά από ειδικό σώμα, που θα αποτελείται αποκλειστικά από κορυφαίους δικαστικούς προερχόμενους και από τα τρία Ανώτατα Δικαστήρια της χώρας.

            * Πέμπτον, καθιέρωση σταθερού εκλογικού συστήματος με την πρόβλεψη ότι η αλλαγή του απαιτεί τα τρία πέμπτα της Βουλής. Δική μας πρόταση είναι να αλλάξει άμεσα ο εκλογικός νόμος με σπάσιμο των πολύ μεγάλων περιφερειών, ώστε να μειωθεί η επιρροή του «πολιτικού χρήματος».

            * Έκτον, επανεξέταση του αριθμού των βουλευτών και των βουλευτών Επικρατείας. Μείωση των 300.

            * Έβδομον, ουσιαστικός εκδημοκρατισμός των Πολιτικών κομμάτων και εγγυήσεις διαφάνειας στα οικονομικά τους.

            * Όγδοο, θα αναθεωρηθεί η διάταξη που αφορά την παραγραφή ποινικής ευθύνης των υπουργών και θα αλλάξει ο σχετικός νόμος. Στόχος είναι να προστατεύεται ο υπουργός στην άσκηση των καθηκόντων του, όχι να του εξασφαλίζεται ασυλία όταν τα παραβιάζει και ζημιώνει το δημόσιο συμφέρον.

            * Ένατο, θα αναθεωρηθεί και η διάταξη για την ασυλία των βουλευτών. Κι αυτή θα αφορά αποκλειστικά την άσκηση των κοινοβουλευτικών καθηκόντων τους. Τίποτε παραπέρα…

* Δέκατο, ενίσχυση Ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης (αναθεώρηση του άρθρου 90). Ώστε να μην μπορεί η Εκτελεστική εξουσία, να ποδηγετεί τη Δικαιοσύνη. Έτσι θα περιοριστεί η διακριτική ευχέρεια της Κυβέρνησης στην επιλογή ηγεσίας της Δικαιοσύνης.

* Ενδέκατο, θα προβλέπεται η διεξαγωγή δημοψηφίσματος και με λαϊκή πρωτοβουλία.

            * Δωδέκατο, θα επιτραπεί η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων.

            * Δέκατο τρίτο, θα συνδεθεί η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας με την οικονομική ανάπτυξη και την ωφέλεια στο δημόσιο συμφέρον.  

            * Δέκατο τέταρτο, θα εξορθολογιστεί η οργάνωση και λειτουργία των Ανεξάρτητων αρχών.

            * Και δέκατο πέμπτο, ρητή πρόβλεψη στο νέο Σύνταγμα για προστασία της ελληνικής ταυτότητας και της ελληνικής γλώσσας.

           

Αυτά είναι μερικά από τα πιο σημαντικά σημεία μιας μεγάλης Συνταγματικής μεταρρύθμισης, που έχουμε ήδη διατυπώσει εδώ και ένα χρόνο.

Όπως και όλα τα άλλα που προτείνουμε, δεν τα «θυμηθήκαμε» την τελευταία στιγμή – «στο παραπέντε» των εκλογών. Τα επεξεργαστήκαμε και τα βγάλαμε σε δημόσια διαβούλευση από καιρό.

            Επιδίωξή μας να διακριθούν πλήρως οι τρείς εξουσίες μεταξύ τους, η Εκτελεστική, η Νομοθετική και η Δικαστική – να δημιουργηθούν μηχανισμοί ισορροπίας ανάμεσά τους – να ενισχυθεί η δυνατότητα προσφυγής σε δημοψήφισμα -  να επιβληθεί η διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων και στη σταδιοδρομία των βουλευτών. Και πάνω απ’ όλα να μην καταντήσουμε να έχουμε Βουλή Λόρδων, ούτε Βουλή ανεπάγγελτων, ούτε κυβέρνηση κομματαρχών. Ούτε πολιτικό προσωπικό εξαρτημένο από τη διαπλοκή.

            Αυτά που προτείνω συνιστούν αληθινή Ανατροπή! Επανάσταση! Όχι βίαιη. Αλλά αληθινή Επανάσταση. Μόνο με τέτοιες επαναστάσεις αλλάζουν σελίδες οι λαοί.

            Φίλες και φίλοι,

            Αυτό είναι το Σχέδιό μας, συνολικά.

            Σας το είπα και προχθές: τα αλλάζουμε όλα!

            Αλλά τα αλλάζουμε χωρίς να διαλύουμε το δημοκρατικό πολίτευμα.

            Χωρίς να ισοπεδώσουμε τη χώρα.

            Τα αλλάζουμε για να δώσουμε Ελπίδα και προοπτική στον ελληνικό λαό.

Όχι για να τον βυθίσουμε σε μεγαλύτερο αβεβαιότητα.

Τα αλλάζουμε όλα για να ενώσουμε τον Ελληνικό λαό.

Όχι για να τον διχάσουμε.

Τα αλλάζουμε για να διασφαλίσουμε την ευρωπαϊκή θέση μας και να διευρύνουμε το ρόλο μας.

Όχι για να βοηθήσουμε όσους θέλουν να βγάλουν την Ελλάδα από την Ευρώπη. 

Τα αλλάζουμε όλα για να ξαναπάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας. Για να ανακτήσουμε την κυριαρχία μας.

Όχι για να βυθιστούμε σε μιαν εσωτερική κρίση, από την οποία θα χάσουμε πλήρως της κυριαρχία μας

Η Ελλάδα περνάει δύσκολες ώρες. Οι Έλληνες δοκιμάζονται. Η κοινωνική συνοχή εξακολουθεί να δοκιμάζεται.

            Δέστε τι συμβαίνει γύρω μας.

            Υπάρχουν μοιραία σφάλματα που μας έφεραν ως εδώ.

            Υπάρχουν αυτοί που εκπροσωπούν αυτά τα σφάλματα.

            Υπάρχουν κι αυτοί που καταγγέλλουν ο ένας τον άλλο για να υπάρξουν πολιτικά και για να εκμεταλλευτούν την οργή και την απόγνωση του λαού.

            Υπάρχουν αυτοί που μας «έσωσαν» πολλές φορές τα τελευταία δύο χρόνια. Και τώρα προσπαθούν απλώς να διασωθούν οι ίδιοι.

            Υπάρχουν κι εκείνοι που απειλούν να «σώσουν» τη χώρα παίζοντας με την ευρωπαϊκή της ταυτότητα.

            Εγώ δεν θέλω να μπω σε αυτό τον καυγά.

            Με ενδιαφέρει μόνο να βγούμε από την κρίση.

            Με ενδιαφέρει να υπάρξει πολιτική σταθερότητα από την πρώτη στιγμή.

            Όχι στασιμότητα…

Σταθερότητα!

            Σταθερότητα σημαίνει ισχυρή εντολή από το λαό και Σχέδιο από τη νέα κυβέρνηση για να αλλάξουμε τα πάντα.

            Σχέδιο έχω ήδη καταθέσει. Και για την Οικονομία και για το Πολίτευμα και για τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές και για όλους τους μείζονες τομείς του δημόσιου βίου.

            Τώρα δεν μένει παρά να διαλέξει ο λαός αν το αποδέχεται.

            Ασφαλώς για την εφαρμογή του Σχεδίου αυτού θα απευθυνθώ σε όλους. Θέλω τη συναίνεση όλων.

            Εμείς ως Αντιπολίτευση στηρίξαμε ό,τι ήταν σωστό. Αυτή την υπευθυνότητα την περιμένουμε απ’ όλους και από μεθαύριο. Ως κυβέρνηση.

            Αλλά πέρα από τη συναίνεση όλων, κάποιος πρέπει να παίρνει τις αποφάσεις.

            Γιατί αλλιώς δεν θα εφαρμοστεί τίποτε.

Ή δεν θα εφαρμοστούν πολλά απ’ αυτά που πρέπει να γίνουν.  

            Δεν με ενδιαφέρει να μοιράζω υπουργεία με άλλα κόμματα χωρίς να μπορώ να εφαρμόσω το Σχέδιο που θα μας βγάλει από την κρίση.

Δεν θέλω τη στασιμότητα. Σταθερότητα χρειαζόμαστε για να αλλάξουμε αυτά που πρέπει να αλλάξουμε, να πιάσουμε τους στόχους μας, να βγούμε από την κρίση. Να βγούμε και από τη Μέγγενη του Μνημονίου.

            Να βγούμε και από την ύφεση.

            Να μπούμε στο δρόμο της Ανάπτυξης.

            Το είπα την πριν λίγες μέρες, πάλι από το χώρο αυτό:

            Η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα. Κι ας την κατάντησαν υπερχρεωμένη.

            Τα επόμενα δύο χρόνια θα είναι τα δύσκολα.

            Τα επόμενα δύο χρόνια χρειαζόμαστε σταθερότητα και Σχέδιο.

            Εγώ σας κατέθεσα ένα ολοκληρωμένο Σχέδιο. Για το τι θα αλλάξουμε και στην Οικονομία μας και στο σύστημα της διακυβέρνησής μας.

            Πώς θα κλείσουμε τους λογαριασμούς με το χθες, θα γυρίσουμε σελίδα και θα κάνουμε ένα μεγάλο άλμα προς το μέλλον.

            Την άλλη Κυριακή το λόγο τον έχει ο Ελληνικός λαός.

            Τη σταθερότητα εκείνος θα τη δώσει. Με την ψήφο του.

            Εγώ όφειλα να σας πώς και το είπα απερίφραστα:

            Δεν θέλω να συγκυβερνήσω με το χθες.

Θέλω η πατρίδα μας να φύγει μπροστά. Στο αύριο.

            Δεν θέλω να αθροίσουμε τις αδυναμίες κομμάτων.

Θέλω να ενώσουμε τις δυνάμεις όλων των Ελλήνων.

            Σας πρότεινα ένα Σχέδιο. Αλλά σας πρότεινα κι ένα όραμα.

            Όραμα Νέας Μεταπολίτευσης.

            Πάνω απ’ όλα όμως, σας ζήτησα να πιστέψετε στον εαυτό σας.

            Στον Πλούτο της Ελλάδας και στις αστείρευτες δυνάμεις που κρύβει μέσα του ο Έλληνας.

            Το Σχέδιο που σας πρότεινα μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στο αύριο.

            Το όραμα που σας προτείνω μπορεί να ενώσει τους Έλληνες.

            Κι όταν οι Έλληνες ενωθούν και πιστέψουν στον εαυτό τους, κάνουν θαύματα.

             

            Αυτή είναι η «εμμονή» μου, αν θέλετε.

            Η Ελλάδα! Πάνω απ’ όλα…

            Όσοι έχετε την ίδια «εμμονή», όσοι βάζετε την Ελλάδα πάνω απ’ όλα, ελάτε να τα αλλάξουμε όλα!  

           Και να αποδείξουμε στους πάντες, πως ό,τι κι αν μας είπαν, όσο και να μας αδίκησαν, όσο κι αν μας προσέβαλαν,

            Το στοίχημα θα το κερδίσουμε!

            Η Ελλάδα δεν λυγίζει, η Ελλάδα δεν γονατίζει, η Ελλάδα δεν κάνει πίσω.

            Η Ελλάδα θα τα καταφέρει!